Şeytanın Kalbi [Hatake Kakashi]

DOST MU DÜŞMAN Mİ?

Konoha'daki diğerleri gibi başka bir gündü ve diğerleri gibi söylemek gerekirse ben şaka akademiye girdi!

Avludaki diğer tüm öğrencilerle buluşurdum, kıyafetlerimi giyerdim.
tipik siyah şortlar ve geniş uzun kollu bir gömlek beni çok küçük gösterdi, sadece ulaşan siyah eldivenler parmak eklemlerim ve saçlarım kısa olduğu için aşağı, öyle değil Evde saçımı yapacak biri vardı ama kimin umurunda?
bugün ilk sınavıma gireceğim gündü!

Hissettiğim bu değil muayene olmak için endişeli, ancak bu bir vücut savaşından oluşuyor bir partnerle vücut, sonunda onlara küçük bir kız olmadığımı göstereceğim çevremdeki tüm bu aptallara karşı zayıf, beni kızdırıyor
erkekler kızlardan daha güçlü olduklarını düşünüyor çünkü ben buradayım
aksini kanıtla.

- Sıradaki Atsuko ve Kakashi Hatake! - sensei'nin dikkat çektiğini duyurdu.

Zaten benim sıram ve bir erkekle mi? ihtiyacım olan buydu!

Kısmen, bunun biraz haksızlık olduğunu söyleyebilirim ama en azından bunu göstereceğim kızlar da kaba olabilir; Çemberin ortasına yürüdüm bu benim yoldaşlarım tarafından oluşturulmuştu ve orada rakibim yaklaştı o çocukla dövüşecek miydi? Bu bir şaka, değil mi? bir şeye benziyordu zayıf çocuk, gözlerinin ifadesiyle güçsüz bir donuk gibi görünüyor neden maske takıyordu? Önemli değil, beni yenmesi için kırk fırın ekmek yemesi gerekir zaten.

- Tamam, hazır, hazır... Şimdi! - bize izin veren sensei bağırdı başlangıç olarak.

Ama ikimiz de bir şey yapmadık, ne bekliyordum ki? Bir mektup bana saldırma daveti mi?Dedim ki, sensei bizi aynı yerde gördüğünde tekrarladı.
Ama ikimiz de bir şey yapmadık, ne bekliyordum ki? Bir mektup
bana saldırma daveti mi?

- Oh, daha önce söylemiştim, doğru duymadığın için üzgünüm - çocuk özür diledi gümüş saçlı ve göz açıp kapayıncaya kadar arkamdaydı dirseğiyle bana vurduğunda çok hızlıydı.
Ona bir vuruş yapmak için dönerken saldırısından kaçmak için eğildim
midesi ve üstesinden gel, ama çabucak atladı.

-Hızlı görünüyorsun... - Biraz şaşırdığımı itiraf ettim, o andı bu savaşın düşündüğümden daha zor olacağını fark ettim.

Kakashi yüzüme yumruk atmak için kısa bir sıçrama yaptı, çünkü kısa süre sonra burnum kırıldı ve hızlı bir hareketle hazırlandım onu sırtından tekmelemek için, lanet olsun! Hep kaçardı saldırılarım.

Kakashi bana doğru koştu ve atlayıp indiği anı görmedim arkamda ve bana ilk darbeyi verdi, tanrım acıttı! İle yere düştüm yüzümde acı dolu bir ifade, ayağa kalkmaya çalıştım, dizlerimde ve kollarımda ciddi çizikler var.

-Pes etmeyecek misin? - lanet çocuğa alaycı bir şekilde sordu,
beni kızdırdı.

-Vazgeçmek mi? Bunun daha yeni başladığını söylediğim için üzgünüm ve bu arada...henüz bir şey görmedin - Zamanın geleceğini hiç düşünmemiştim
bu jutsu'yu kullanırdım, ellerimin pozisyonunu yapmaya başladım - Jutsu klonları gölgenin! - ve benim gibi 4 klon çıktı, bu bir zamandı gösteriş yapıyordum ama kazanmaya odaklanmalıydım, sadece kazanmaya.

"Öyleyse gölge klonları," diye mırıldandı Hatake çocuğu sanki dünyadaki en normal - Bu beni hiç şaşırtmıyor jutsu klonları gölgenin! - 6 klonun çıktığını gördüm, ağzım açık kaldı cidden bu zor olacaktı!

Olamaz... - Çok alçak sesle fısıldadım, öyle olduğumu fark etmemeliydim.
şaşırdım.

- Önemli değil, seni hala yenebilirim - Dedim kendimi içeri sokmak tıpkı klonlarım gibi saldıracak pozisyon.
klonlarımızla aramızda bir kavga başlatıyorum.