Daddy Issues-JJK

2.Bölüm Sen o kızsın!?

Hatırlatma~

Herkes bana şimdi sıçtın bakışı atıyordu adam ise sinirden gözü sıyırıyordu ve tekrar konuşmaya başladı, " Sen benim kim olduğumu bilmiyorsun herhalde ben Bay Mang'ın torunu JEON JUNGKOOK'um Yani bu şirketin yeni sahibiyim!!!! "

Evet Amiral bugün sıçtığının resmidir kızım o(╥﹏╥)o.

Hatırlatma Son~

Herkes bana bakmaya devam ederken önümdeki adam gözlerini öyle bir belirtmişti ki yer yarılsa da içine girsem diye düşündüm.

" Sen bana ne dedin biraz önce!!? " üzerime yaklaşarak gelirken hem parmağını sallıyor hem de kızgın gözlerle cümlelerine devam ediyordu.
Şu an onun karşısında ne diyeceğimi ne yapacağımı asla bilmiyordum çünkü o benim yeni patronumdu. "B-Ben, ben..." "SEN NE!?" Diye birden bağırınca olduğum yerde saçlarım cidden çok sinirli bir adama benziyordu.

"Neyse ne bir daha böyle bir şey olursa kendini kapının dışında bulursun, Ona göre davran!!! " dedi ve arkasını dönerek odasına ilerlemeye başladı.

Birden bağırdı "Benim asistanım kimse çabucak yanıma gelsin!!! "

Herkes tekrar bana döndü ve bakmaya başladı, oda bana bakınca kafasını oflar gibi iki yana salladı. Eli ile işaret ederek benim gelmemi istedi. Direk koşarak yanına gittim.

Saatler sonra

Ayaklarımı artık hissetmiyordum Sabahtan beri sanki sabah yaptığımın öcünü almak ister gibi beni bir o yana bir bu yana koşturup duruyordu. Bir de ben daha 19 yaşındayım Burada stajyerim eğer yanlış bir Hareketim olursa atılırım, ve öğretmenlerim Ailem beni mahveder.

Şirketteki çoğu işlerde ise çıkmıştı ve Saat şu an akşam 22.30'du. Benim mesaimin bitmesi aslında 7'deydi ama bu adam yeni geldiği için Bütün işleri bana yüklemişti. Zaten sabahtan beri fazla hareket etmekten dün akşam yaşadığım şeylerden dolayı Bacak aramda ağrıları hissediyordum. Ve bu durumda durmak canımı cidden yakıyordu.

Bay Jeon'un odasının önüne geldim ve kapıyı tıklatarak içeri girdim. Bana kısa bir bakış attıp tekrar önüne döndü ve bilgiseyarındaki işine devam etti. Hala ayakta dikildiğimi gördüğünde kaşlarını kaldırarak bana baktı. "Otursana şuraya! Davetiyrmi bekliyorsun!?" dedi.

Azarlar gibi konuşuyordu sürekli ve oldukça kaba bir adamdı. Ben de onu daha fazla ikiletmemek için dediğini yapıp karşısına oturdum. Bana baktı ve "Eee anlat bakalım kimsin? Nasıl birisin? Hayatın nasıl? " dedi. Aslında merak etmesi hoşuma gitmişti. Dur ne!? Hayır hoşuma falan gitmedi!? Ya da gitti mi? Aman!

"Efendim ben Park Amirel, 19 yaşındayım. Ve stajyer olarak buraya başladım."

"Onları zaten biliyorum ailenden çevrenden nasıl bir insan olduğundan bahset. " dedi. Bende derin bir iç çekip devam ettim.

" Yaklaşık 5 yaşındayken babam annemle abim ve beni terk etti, annem ben 7 yaşına geldiğimde Başka bir adamla evlendi ve şu an başka bir şehirde yaşıyor."

"Sen neden annenle gitmedin? "

"Şey kocası-"

"Sana istemediğin bir şey mi yaptı!?"