Aynadaki Adam: Bölüm 1 - Elysion Aynası

43 5 1
                                    

Selam, Ben Park Chanyeol. Yirmi iki yaşında, olabilecek en sıradan, en düz insanım. Beni diğerlerinden farklı kılan tek yeteneğim müzik aletlerini hızlı öğrenmem. Hayatımda ilk defa çalacak olsam bile. Onun dışında yalnız yaşayan, okulun basketbol takımı lideriyim. Başka bir özelliğim yok sanırım.

Geçen yaz en değerlimi, annemi kanserden kaybettim. Aylarca toparlanamadım, Sehun ve Jongin olmasaydı büyük ihtimalle intihar ederdim. Sehun ve Jongin kim mi? Onlar çocukluk arkadaşlarım, yıllardır beraberiz ve hiç ayrılmadık. Ben onların ağabeyi, onlarda benim kardeşim gibidir. Onlar ayağa kalkıp yaşama sarılmamdaki en büyük etken.

Şuanda ise uzun bir süre cesaret edemediğim şeyi, annemin eşyalarıyla ve anılarıyla dolu olan çatı katını düzenliyordum. Bu çatı katı; annemin eşyaları, benim oyuncaklarım, annem ve babamın düğün fotoğrafları gibi anılarla doluydu.

Kutuları getirip ayrıştırmaya başladım; oyuncaklar, fotoğraflar, anısı olan her şeyi kategorize ettim.

Üstü örtülü bir nesneyi görünce ona yaklaştım, üstündeki örtüyü kaldırdım: Bu bir aynaydı.

Aynaya dokunduğumda dalgalanan bir enerji hissettim, ve birden aynaya doğru çekildim.

Gözlerimi bambaşka bir evrende açtım, herkes uzun renk renk cüppeler giyiyor ve şapkalar takıyordu. Birden herkes durdu.

"Bu melez çocuk değil mi?"

"Duyduğuma göre annesi bir insandan hamile kalmış."

"Babası bir insan mı? Yazık."

İnsan mı? Bu insanlarda kimdi?

biri bağırdı. "Hey! Melez çocuk!" Çocuk sinirle arkasını döndü ama gözlerinin dolduğunu görmüştüm.

"Benim bir adım var! En büyük büyücü olduğumda hepiniz adımı bileceksiniz!"

Ayağa kalkıp onu yakalamaya çalıştım. "Hey!" Sonunda bileğinden yakaladığımda bana sinirle döndü. "Benim adım, Baekhyun!" diye bağırdı. Bir süre sessizce baktık birbirimize. "Sen... Bir insan- Sen kimsin? Buraya nasıl geldin?" diye sordu. "Bende bilmiyorum bir aynadan geçtim ve-"

"Elysion Aynası."

"Pardon?"

"Buraya ayna ile geldiğini söyledin, o olmalı. Ama büyücü değilsin?"

"Büyücü?"

Karşımdaki tatlı çocuk kolumu tuttu. "Benimle gel."

Sorgusuz onu takip ettim.


Yazar/Notu: Bu böylr dursun devam edeceğimm🦋🧚🏼‍♀️
- PeriCeren

Yazar/Notu: Bu böylr dursun devam edeceğimm🦋🧚🏼‍♀️ - PeriCeren

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Man in The Mirror Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin