Chapter one(revise chapter) :

120 1 0
                                    

Guys ung dati nyong nabasa ehh false chapter lang yown bangag kasi ako ng sinulat ko un haha.. Eto na po ung toto hope you like it!!

Chapter one:

Nasa harap ako ngayon ng bago kong eskwelahan kung saan bubuo muli ako ng mga bagong alal. Ang hirap isipin na yung taong minahal mong buo ay iiwan ka din pla sa di inaasahang panhyayari.

============

Patuloy paring umaagos ang aking mga luha habang tumatakbo papunta sa emergency room matapos kong marinig ang tawag sakin ni Tita Meann.

11:30 pm

Naalipungayan ako dahil sa tunog ng aking Cellphone. Si tita pala tumatawag ano kayang sadya nya nasambit ko sa aking sarili pero nakaramdam ako ng kakaibang  kabog sa puso ko.

"Hello Tita napatawag po kayo? Umiiyak po ba kayo? Ano pong nangyari?"sunod sonod kong tanong ng makarinig ako ng hikbi mula sa kabilang linya.

"Anak, si Yuan naaksidente!!" sabi nya ng bigla syang humagulhol

"Tita nsan po kayo? saang ospital ho yan?"

"Dito sa St. Lukes bilisan mo anak"patuloy pa din ang pag iyak sa kabilang linya

"Sige po intayin nyo ko dyan"

"Sh*t anong nangyari maayos pa ang huli namin pagkikita kanina, wala sanang mangyari sa mahal ko"sabi ko sa sarili

Ngayon nandito na ko sa tapat ng Emergency Room agad akong nakita ni Tita at mabilis nya kong niyakap.

"Tito anong pong nangyari kay Yuan maayos na man po ang pagkikita namin kanina ehhh"walang tigil sa pag agos ng aking vmga luha sa pisngi ko

"Papauwi na si Yuan noon malapit sa intersection sa highway isang truck ang nawalan ng control dahil sa sobrang bilis ng pagmamaneho ng truck nakasalubong ang kotseng sinasakyan ni Yuan Halos kaladkarin ng 10 metro ang kotse nya kasama si Mang Bernard na driver nya. Dead on Arrival si Mang Bernard si Yuan ay nasa Emergency Room"sabi ni Tito na pinapakalma ang kanyang sarili.

Halos 1 oras kameng nag aantay sa ER bago lumabas ang Doktor.

"Sino ho ang kamag anak ng pasente??"

"Kame ho. Dok kamusta na po ang anak ko??" sabi ni Tita na nagmamadali papunta sa doktor

"Masiado hong malaki ang damage nya sa ulo and she had severe bleeding on her back na nag cause na masugatan ang kanyang lungs. Were sorry to say but she is in critical condition"

Nagtakip ng kamay sa bibig si Tita at patuloy na humahagulhol mabilis na inalayan sya ni Tito. Hindi ako makapaniwala sa sinapit ng mhal ko. Tulala lang akong nakatingin sa pader

"Dok pwede ho ba namin makita ang anak namin?" tanong ni Tito na hindi na maitago ang kanyang mga luha

"Right now dinala ho namin sya sa ICU, papayagan ho namin kayo pero in limited time lang ho"

"Maraming salamat  Dok"

"Ginawa lang ho namin ang nararapat"

"Honey it will be ok, Yuan is not a person that is easily to give up"pampalakas loob na sinabi ni Tito

"Lance"tapik ni Tito sa aking balikat na gumising sa aking pag katulala

"Tara na, Yuan is waiting for us" aya ni Tito papauntang ICU

"Lance be strong.. Sayo kumukuha ng lakas si Tita mo at si Yuan"sinabi nya ng makapasok kame sa ICU. TAngo lang ang isinagot ko sa kanya.

Nang makita namin si Yuan sa kanyang higaanhalos hindi ko kayanin na makita sya ng ganyan ang kaniyang kalagayan. Maraming benda at tubo ang nakalagay sa kanya agad kong hinawakan ang kanyang kamay.

"Babe be strong nandito na ko please dont give up" patuloy kong sinasabi habang umiiyak. Nagulat nalang ako na gumalaw ang kanyang kamay na hawak ko at unti unti syang dumilat.

"L-l-a-an-ance?" sabi nya na lalo kong ikinahagulhol, di ko kayang marinig na nahihirapan sya.

"Babe im here please be strong I need you"

"P-p-ple-as-e d-d-on-t c-crry" nahihiranpan nyang sabi 

"Ok i will not cry but promise me na magpapagaling ka hah?"

"C-c-an I-i s-see y-you-r s-smi-le?"

Binigyan ko sya ng isang pilit na ngiti dahil hindi ko kayang hindi umiyak sa harapan nya.

"t-th-a-nk  y-yo-u I-i l-o-ov-e y-you"

"I love you too babe please be strong"

"M-m-om D-d-ad?"

"Baby were here" sabi ni tata hanbabg tumutulo ang kanyang mnga luha

"I-i l-o-ov-e y-you b-b-oth"

""we love you anak"

pagkasabing pagkasabi non ay unti unti na syan pumikit at naramdaman ko nalang na lumuwag ang kapit nya sa akng kamay. At isang nakakabibibging ingay ang narinig ko sa bawat sulok ng kwartong iyon. Tunog na syang nagsasabing tumigil na sa pagtibok ng puso nya. Tunog na sinasabing iniwan nya na kame.

"Nurse! Nurse! "sigaw ni tito na nagpapanic

Agad naman dumating ang mhga nurse at inutusang lumabas muna kame. Ngunit patuloy pa rin akong pumapasok kahit pinipigilan na ko.

"Papasukin nyo ko!! kailangan ako ni Yuan. Tang ina nyo papasulin nyo ko" paulit ulit kong sigaw at nagpupumilit pumasok. yan ang mga huling kataga na sinabi ko bago ako mawalan ng malay.

===========================

6 na buwan na din pala ang nakaklipas.Ngayon hindi ko na alam kung paano ko sisimulan ngunit kakayanin ko para sa kanya. Ang taong nagbigay sakin ng masasaya at magagandang ala-ala ay tuluyan ng naglaho. Babangon ako tulad ng ipinangako ko sa harap ng kaniyang puntod na tutuparin ko ang mga pangarap na bibuo namin ng sya ay nabubuhay pa at mananatili sya sa aking puso.

Buntong hininga yan ang una kong ginwa bago ako pumasok sa gate ng eskwelahan. May nakita akong nag uumpukan na mga babaeng estudyante di kalayuan mula sa gate. ISang tao ang naaninag ko, ang taong di ko inaasahan. Pero bakit? Patay na sya. Kitang kita ko mismo kung paano sya mawalan ng hininga. paano nangyari iyon?

"Yuan?"

To be continue:

Editors note:

Tapos na din hahaha...  pasensya na talaga hahaha.. Sige salamat po sa pagbabasa. tapos ko ng gawin ang chapter 2  binabasa ko lang ng maige baka may nakalimutan akong part hahaha. Siguro sa Saturday ko maipopost ang sususnod na chapter. God Bless US. may Fieldtrip pa kame hoooray!!!

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Mar 06, 2013 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Till the endTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon