彼岸花 - Itachi×Y/N

• Birthday Gifts / Chapter Eleven

"Çikolatalı olsun, çikolatalı olsun." Yemek masasında babama pastamın neli olacağı hakkında bin türlü duygu sömürüsüyle sonunda kabul ettirmiştim. "Saçlarını kestirme nedenini de öğrenebilir miyiz Naomi?" Ellerim omuzlarımdaki saç uçlarıma ulaştı. Aslında pek bir sebebi yoktu, sadece fazla uzunlardı. "Beni annem sanıp çevirenler oluyordu yolda, o yüzden." Annem gülümsedi, "Kısa saç yakışıyor sana. Tokamı güle güle kullan 'tebane!"

Akşam yemeğinin ardından odama çekildiğimde kendimi yatağıma attım. Eh, yarın on sekiz oluyordum. Eylül ayına girmiştik. Bütün neşe ve eğlence mevsimi olan yaz gidiyor onun yerine duraksama ve keder mevsimi güz geliyordu. Örgümü aldığım gibi kırmızı atkıyı kaldığım yerden örmeye devam etmeliyim sanırım. Ne de olsa Naruto'nun doğum günü de yaklaşıyordu. Ona veririm en azından.

*
*
*

"Evet doğum günü kızı!" Shisui beni makasa aldığında kolunu tuttum, "Izumi önünde beni rezil etme Shisui!" Izumi kıkırdadığında onun doğum günüm için gelmiş olmasına seviniyordum. Melez olduğu için babasıyla Toprak Ülkesi'nde kalıyordu. Annesini ziyarete, dolaylı olarak yanıma gelmesi beni mutlu etmişti. "Saçlarını neden kestin bakalım?" Shisui'ye zaten ayrı uyuzdum şu sıralar. Ayrıca!

Yuma nerede ya?

"Yuma geliyor, annesini iş yerine bırakıp," Shisui'nin sharinganlarıyla bana gülümsemesi daha da kızdırdı beni. Karnına attığım çimdik ile beni bıraktı ve geriye çekildi. "Manyak!" Izumi üstümü başımı düzeltirken bana gülümsedi, "Sonunda Itachi-kun ile birlikteymişsiniz! Çok sevindim."

Oh. Öğrendi demek.

"Izumi, biliyorum -" Izumi birden beni susturdu, "Lütfen! Ben sizin adınıza mutluyum. Üstelik, benim aklımda artık başkası var." Bu beni gülümsetti, Izumi'nin mutlu olmasına çok sevinmiştim. Itachi yüzünden aramızın açılması isteyeceğim son şeydi. "Izumi?" Itachi üstündeki üniforma ile geldiğinde Izumi gülümsedi, "Selam!"

"Gelmene çok sevindim." Itachi ile sarıldıklarında Yuma sonunda yanımıza gelmişti, "Beni de davet ettiğiniz için teşekkür ederim!" Yuma'nın kibarlığı ardından Sakura'da sonunda gelmişti. "Naomi-nee, umarım size rahatsızlık vermem!" Önümde eğildiğinde onu hemen doğrulttum, "Saçmalama, olur mu öyle şey? Hem bu da senin mola bahanen olacak. Çok çalışıyorsun." Izumi ve Sakura tanışırken Itachi kulağıma yanaştı, "Sasuke'de birazdan gelir. Ama onları nasıl yalnız bırakacağız?" Shisui bizi dinlerken ona döndüm, "Bunu ağzında bakla ıslanmayan Shisui düşünsün." Islık sesi ile kendini kamufle etmeye çalışsa da sırıttım. "Sasuke'nin ufak bir yardıma ihtiyacı var. Shisui, Sasuke ile küçük bir dostane bir dövüş ardından Sakura ve ben de dövüşürüz."

Itachi anladığında kolunu boynumdan omzuma attı, "Güzel fikir."

Eh, Sasuke'nin verdiği siyah eldivenleri artık bana karşı kullanırken umarım Sasuke bir hamle yapar!

"Ben geldi -" Sakura'nın da burada olduğunu görünce direkt benimle göz göze geldi, "Sasuke! Evet, ekip tamam!" Izumi, Sakura'nın suyunu sıkarken Yuma ve Sakura bir yandan hastane vızırtılarını konuşuyorlardı. Sasuke ise benim yanımda, Itachi ve Shisui ise makara çeviriyordu. Tabii keyfi yerinde olmayan tek kişi Sasuke'ydi. Her zamanki gibi yani...

"Bana Yuma'yı kıskandığını itiraf et, seni onunla yalnız bırakayım."

Birden bana, "Ne?" diye bağırması ile herkes buraya döndü. "Bir sorun mu var Sasuke-kun?" Sakura masumiyetini ortaya attığında Itachi gülümsedi, "Sasuke'ye küçük bir şaka yaptım, merak edilecek bir durum yok." Durumu çevirdikten sonra bana döndü, üstündeki siyah üniforma ile gayet yakışıklıydı tabii. "Cidden, doğum gününde neden beni düşünüyorsun?" Saçlarını karıştırıp tek kolumu onun boynuna attım. "Çünkü sen benim biricik Sasuke-kun'umsun. Hem sana ablalık yapmayı seviyorum. Üstelik sevdiğin kıza adım atmanı istiyorum. Ağabeyin gibi Sakura'ya kırk yıl sonra arkadaş aracılığı ile ulaştırma yani!"