ᴍᴀɴɪᴘᴜ̈ʟᴀsʏᴏɴ𖨆 '»ᵃˡⁱᶜᵉ ⁱⁿ ᵇᵒʳᵈᵉʳˡᵃⁿᵈ«'

𝖮𝗇𝗇𝗈𝗆𝗂𝗌!

Kimsenin tahmin bile edemeyeceği gün başlamadan herkes ne tesadüf ki shibuya daydı...

Joker anlatımı~

O gün orda kapşonumu takmış öylece etrafa gergin bir şekilde bakıyordum etrafımdakilerin hepsini önceden  görmüş gibiyim özellikle arkadaşının  sırtına çıkıp dönen çocuğu evet yeterince zeki ama asla aklını doğru şeylerde kullanmayan çocuğu yanindakileri hiç görmemiştim çokta umrumda değil di  etrafıma daha fazla bakamadan polis sirenlerini duydum birden fazla polis vardı ve tek hedefleri bendim peki neden benim peşimdeler diye merak ediyor olabilirsiniz ama başka sefere çünkü şuan koşmam lazımdı adımlarımı hızlandırırken tekrar o çocuğu gördüm arkadaşlarıyla birlikte bir binanın içine girmiş saklanıyor gibiydiler ah ne yazık heralde polisler onların peşimdeler sandılar o sıra dikkatimi toparlamama polislerin silah sesleri yardımcı oldu ve bir ara sokağa girdim o kadar hızlı kosuyordum ki onları atlattığımı sanmıştım ve durdum etrafima bakıp gelip gelmediklerini kontrol ediyordum bir sorun vardı, ne araba ne insan nede siren  ve silah sesleri duyuyordum çok sessizdi yoksa buda planlarının bir parçasımiydi neden olmasın herkesi susturup gittiklerini düşünmemi sağlıcaklardi bende inanıp aptalca yakalancaktim iyi plan ama maalesef düşündüğüm gibi değildi hatta daha karmaşıktı bisileri anlama çalışıyordum ve biraz daha bekleyip shibuyaya geri döndum boştu... Bom boştu kimse yoktu heryer terk edilmiş gibiydi biryerleri iyice kontrol ettim herkes nerdeydi yada bir defa daha düşününce benim için en iyisi buydu standart ve oldukça lüks bir restoranda girdim daha 1 dakika önce tıklım tıklım dolu olan bu yer neredeyse tek edilmişti halüsinasyonmu görüyordum bilmiyorum restoranın lavabosuna girdim üzerimi düzeltmeye çalışırken boynumdaki ve kıyafetlerimdeki o koyu kana baktım bunlarında değiştirsem iyi olurdu boynumdaki kanlari temizledikten sonra tuvaletten çıkıp bir mağza aramaya çıktım mağazada kıyafetlerimi değiştirdim siyah bir eşofman rahat botlar kahverengi bir üst ve düz siyah ince bir ceket giyip kulaklığımi taktım müzik dinlemek beni en azından biraz olsun rahatlatacagini düşünüp telefonumu açtım

-hassktir sinyal yok kahrolası dünya senden nefret ediyorum!

Dediklerim belkide son sözlerimdi belkide daha yeni başlıyorumdur.

-1.bölümsonu-🤝🏿

°İns beğenilir bunu yarım birakmamayi düşünüyorum şimdilik tabiki, yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyor olacağım yazım yanlışı olabilir kusura bakmayın:]°