İz Köşkü

Giriş Bölümü; Anne

"Bitti mi hikayemiz bu ne biçim son böyle."

Model-Değmesin Ellerimiz

Giriş: Anne

Nergis Benan¹
Yıl; 2001'in başı

"Yeter, yeter. Sus artık sus." Ellerimi saçlarımdan geçirdim. Köklerindeki, çektiğim acı umurumda değildi. Sussun istiyordum. Ağlamamalıydı. "Sus artık, sus." Rutubet kokan duvara biraz daha sırtımı yapıştırdım, saçlarıma daha çok asıldım ama kulaklarımda o sesin çınlaması hala devam ediyordu. Benim feryadımdı bu. Bir annenin feryadı. Dokuz ay karnımda taşıdığım ,onunla en güzeli olan, geri gelmeyeceğini bildiğim zamanlarımızda sadece sussun diye yalvarıyordum.

Titreyen ellerimi kırmızıya boyanmış duvara sürtüp ayağa kalkmaya çalıştım. Odanın diğer ucundaki beşik sallanmadan duruyor içindeki bebek hala haykırmaya devam ediyordu. Kalkamadan kulaklarımı kapadım tekrar.

"Sus. Sus."

"Bebeğin beşiği çamdan²" ağzımdan birkaç söz firar ederken bebeğin çığlığı odayı tekrar doldurdu. Aslında ona hep bu ninniyi söylediğimde susardı. Kulaklarımı daha fazla kapadım. Avuç içlerim, kulaklarım acıyordu artık.

"Yalvarırım sus."

"Yuvarlandı düştü damdan." Yutkundum, bağırmaktan kısılan sesime inat biraz daha çıkarmaya çalıştım sesimi. "Bey babası gelir Şamdan." Gelirmiydi Serkan Şamdan.

"Nenni nenni nenni nenni
Nenni nenni nenni bebek hey"

Tekrar duvara elimi koyup kalkmaya çalıştım. Sarsak adımlarımla yürümeye başladım. "Nenni nenni nenni nenni, Nenni bebek hey"

Beşiğin önüne geldiğimde solumda kalan kapı açıldı. "Bebek beni Del'eyledi." Kapıya bakıp başımı önüme çevirdim tekrar. Morarmaya başlayan yüzüne, bakarken gözlerimden süzülen yaşlardan biri yüzüne damlayınca hızla silip kucağıma aldım. Hâlâ kapıda bekleyen Serkan'a baktım. "Benim bebeğim beni sevmedi mi Serkan? Gözlerini açmadı bak. Ben ona ninni söyledim." Ağzımda takılı kalan ninniye devam ettim. "El aleme kul eyledi." Hala uyanmamış olan bebeğime baktım. "Neden uyanmıyor Serkan. Serkan benim bebeğim uyanmıyor." Kucağımdaki bebeğimi sarstım. "Uyanmıyor Serkan."

Ellerimin içinde birden yok olan bebekle, avuçlarımın arasındaki kanla baş başa kaldım. Boğazımdan bir feryat daha koptu. Kapıya çevirdim başımı orda kimse yoktu. Beşiğe baktım tekrar, benim bebeğim orada yoktu. Benim bebeğimin beşiği boştu. Gözyaşlarım artık sadece gözlerimi ,yanaklarımı değil; içime diktiğim filizlenen o goncanın üzerine de boşalıyordu. İçimdeki yangını kendim söndüremiyordum.

Dizlerimin üstüne çöktüm tekrar kanlı ellerime baktım. "Bebeğim ne yapıyorsun yine yerde oturmuş." Kapıdan gelen sese baktım bu sefer gerçekti.

Hızla ayağa kalkıp karşısına dikilip ,elimin tersiyle yanaklarıma boca olan göz yaşlarımı sildim."Benim yavrumu çaldılar mı benden Serkan." Dedim gözlerinin içine bakarak. Gözlerine bir hüzün yerleşti önce sonra merhamet. Koltuğa oturttu sadece. Usul usul okşadı saçlarımı. "Bizim bebeğimiz öldü Nergis. Bir daha geri gelmeyecek."

Hızla ellerinden ayrılıp ayağa dikildim. "Ölmedi benim bebeğim Serkan yalan söylüyorsun ölmedi, ölmedi! Sen mi çaldın kızımı benden!" Dedim, o koltukta otururken gömleklerinin yakasından tutup sarsarken. "Sen mi çaldın bebegimi! Sen çaldın bebegimi! Biliyorum işte sen çaldın!" koluma vurulan iğneyle gözlerim kararmaya başlarken son cümlelerim döküldü ağzımdan. "Ölmedi benim kızım, sen çaldın benden onu,"

"Ölmedi bizim kızımız Serkan."

Saçlarımda gezindi eli. "Bulacağım Asimizi Bualcağım Adinimi. Sana getireceğim."
Başımın üzerine saçlarımın arasına bir öpücük bıraktı.

¹ Benan İsminin sözlükteki ilk anlamı parmakla gösterilecek kadar güzel demektir.

²Ahmet Kaya- Nenni Bebek

Herkese merhaba. Burada bir hikaye yayınlamaya karar verdim ve kısa sürede bir şeyler yazmaya çalıştım kısa olsada ilerleyen bolümlerde daha uzun bölümler yazabilecegimi umuyorum.

Kelime sayısı : 513

Umarım giriş bölümü olarak beğendiğiniz bir bölüm olmuştur.

Beğendiyseniz oy vermeyi ve yorum bırakmayı unutmayın.
Bir sonraki bölümde buluşmak üzere. Hoşçakalın.

19.02.23
Sadece_Yazan_birisi_