A do llap?

1

Them se do kemi llafe me këtë histori. Llafe, jo llap. Por, ndoshta më shumë llap😉

Ndalo, veç lutej ajo e verbër si murgeshat ndaj Jezusit, teksa këmbët filluan t'i dridheshin si ta kishte kapur elektriciteti. Koka iu var pas, e trupi iu harkua si hark i prishur e thyer në mes. Goja i mbeti hapur dhe e tharë për pak lagështi. Qepallat e syve po gërrvishnin me thonjë zgavrat për t'u zhytur më thellë brenda tyre. Dhimbja nuk mund të durohej ndryshe.

Ndalo, përsëriti e pamundur. Djersët e tij ranë si dy pikë ujë mbi barkun e saj lëkurëbutë. Dridhja kaloi në nivel tjetër. Flokët e errëta kapura fort, dalëngadalë patën fatin të liheshin të lirë prej duarve të saj. Ajo nuk mund t'i mbante më shumë të burgosur. Ishte qyqe e pafuqishme, që s'kishte më kontroll mbi trupin e vetë.

Gjuha e tij ndjeu kripësinë e vaginës të bëhej krem ëmbëlsire, akoma dhe më e trashë. Derdhja e saj bardhoshe ndodhi shpejt dhe rrufeshëm. E ç'të mbante më brenda?! Goja e tij e pështymosur u mbush me lëngun vaginal e i rrëshkiti prej buzëve. Lëngu i kulloi përposhtë mjekrrës së rruar mirë, kaloi mollën e Adamit, e ngeci tek kraharori i sapo pyllëzuar. Aty qëndroi, pa ia mbathur. Goja e tij mbeti e hapur njësoj si e saj, por me arsye të kundërta. Pa e mbushur kraharori me frymë mjaftueshëm, përkuli trupin para saj, e t'i jepte puthjen përfundimtare kishte ndërmend. Këmbët e saj me fraksione ndërprerje në kohë, po jepnin shkundjet e fundit. Me një buzëqeshje të ngërdheshur prej fitimtari, nxori gjuhën sërish jashtë shpellës gojore, për të mpirë gjuhën e saj këtë herë. I pati thënë se do ia merrte frymën, e jo shaka. Ajo nuk po jepte sinjale të marrjes së vetes. I rrethoi supet e saj mes hapsirës së krijuar nga ky krahët e shtriqur pjerrtazi. Shikomë në sy, kurvë! I rënkoi mbi fytyrë, e ajo bëri lëvizjen e saj të ngadaltë. Koka i ndryshoi drejtim, e tani sytë e zbehtë me retinë të zmadhuar si koqe dashi, po përkthenin atë çfarë ajo nuk mundej ta shprehte në fjalë. Ai e kishte kryer më së miri paralajmërimin e tij.

Të thashë, ia priti me ngërdheshjen epike prej të kënaquri në ekstremum. Ajo hapi gojën të fliste, e kësaj radhe e kishte me tërë mend.

Shtt, nuk ta kam futur akoma. - e ngriti gishtin tregues mbi buzët e fryra të saj, të enjtura si të jenë pickuar prej bythës së bletës punëtore. Urdhëronte ai, e këtë nuk donte ta bënte me dije me fjalë. Përdorte mënyrën e duhur për ta demstruar sesa domuinues i zoti ishte. E i parezistueshëm...

-Vajti vonë, është koha të zgjohesh! - trokitja e fortë në derë, aktivizoj trurin e tij të kalonte në tjetër veprim, e qepallat e syve u hapën prej kësaj. Vajza lakuriq poshtë trupit të tij të djersitur nuk ishte më. As lëngu vaginal i pa tharë akoma rreth buzëve të tij mishngrënëse.

E sa milionta herë ishte kjo? Dera që trokitej, posteri i Johhny Depp në mur, të tjera foto, që e ëma e tij mund të shihte kur hynte në dhomë për të marrë rrobat e palara, apo për të rregulluar rraqet e hedhura përtokë prej tij. Por foton më të shenjtë, nuk ia lejonte askush ta shihte, as e ëma s'do mundej ta gjente kurrë. "Xhoni Sin" ishte i paprekshëm dhe i padukshëm për këto tjetër, figura duhej të mbetej e shenjtë dhe e paprekur prej syve mëkatar të të tjerve. Fotografia rrinte poshtë dyshekut dhe e shoqëronte me motivimin e tij sa herë gjendej në vështirësi. Ishte idhull për të. Kur u kthjellua pak më mirë, sytë i ranë tek çarçafi me topa blu që kishte sipër trupit.
Vajza lakuriqe poshtë tij nuk ishte. As lëngu vaginal jo e jo, por kishte mbetur euforia. Kulla e Pizës ishte zhvendosur tek ai, si çdo herë të mundshme. I turpëruar, e tërhoqi trupin e vetë menjëherë e papritur e gjeti veten gjysmë shtrirë. E largoi çarçafin prej vetes dhe spostoi këmbët, për të prekur dyshemen. Organi i tij gjenital vazhdon në pjerrësinë e vetë. Nuk dinte të ndërronte mendje. Kishte marr drejtimin për nga kishte fryrë era.