𝑨𝒍𝒍 𝒊𝒔 𝒇𝒂𝒊𝒓 𝒊𝒏 𝑳𝒐𝒗𝒆 𝒂𝒏𝒅 𝑾𝒂𝒓

Chapter 6

Εκεί που έγραφε στο ημερολόγιο της, άκουσε βήματα να πλησιάζουν την πόρτα της

"Κανέ να μην είναι αυτό, κανέ να μην είναι αυτός"

Ελεγε συνέχεια στον εαυτό της, τα βήματα ακουγόντουσαν πλέον έξω από την πόρτα και το χερούλι της άρχισε να κατεβαίνει αργά και βασανιστικά, η Μόνικα ήτανε πλέον όρθια μπροστά στην πόρτα περιμένοντας να εμφανιστεί το άτομο που ήτανε πίσω από την ξύλινη πόρτα.

Η πόρτα άνοιξε αλλά δεν εμφανίστηκε το άτομο περίμενε αλλά κάποιος που ίσως την έσωζε την ζωή τής

"Φίλιπ?!"

Άρχισε να αφήνει δάκρυα αυτός παραβαίνει ο μάτια της και έτρεξε γρήγορα να αγκαλιάσει τον Φίλιπ

"μακάρι ο χρόνος να πάγωνε σε αυτή την στιγμή"

Ευχόταν από μέσα της η Μόνικα.

"Πώς ξέφυγες από κει? είσαι καλά? σε χτυπήσανε μήπως? σε βασάνισαν? μήπως σε-"

Ο Φίλιπ σταμάτησε τη Μόνικα από το μονόλογο της και αυτό μόνο μία λέξη

"Φεύγουμε"

"Τι εννοεί φεύγουμε? Που φεύγουμε? Γιατί φεύγουμε?"

Ο Φίλιπ προσπαθούσε να απαντήσεις ερωτήσεις που έκανε η Μόνικα αλλά πάντα θα τον διέκοπτε με άλλη μία ερώτηση

"Μόνικα! Πρώτα απ' όλα ηρέμησε"

Είπε και τα χέρια του στον ώμο της για να την καθησυχάσει.

"Δεύτερον, άκουσα, βασικά μου είπανε για την πρόταση γάμου που σου έκανε ο στρατηγός"

"Ποιοςς σου το είπε αυτό?"

"Αυτός που απελευθέρωσε, θα σου εξηγήσω αργότερα, τέλος πάντων σήμερα το βράδυ κατά τις 1:00 πρέπει να είμαστε στο λιμάνι για να φύγουμε από τη χώρα. Τα έχω όλα κανονισμένα το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να πάμε εκεί! Η ώρα είναι 9:10, θα  φτιάξουμε και τα δικά σου πράγματα και θα φύγουμε"

Είπε ο Φίλιπ με μία σιγουριά στην φωνή του, η Μόνικα γύρισε και του είπε

"Φίλιπ καλά όλα αυτά, δεν ξέρω εάν μπορώ να ρθω"

Ο Φίλιπ εκεί που έφτιαχνε τη βαλίτσα της σταμάτησε και έστρεψε την προσοχή του πάνω της.

"Τι εννοείς ότι μπορεί "να μην έρθεις"?"

"Εννοώ, ότι ο στρατηγός με απείλησε άμα δεν τον παντρευτώ θα καταστρέψει την πόλη, και θα πεθάνει τόσος κόσμος άδικα"

Ο Φίλιπ πήγε με γοργά βήματα προς τη γυναίκα του και της είπε με ήρεμο τόνο στη φωνή του.

"Όλοι στην πόλη έχουνε φύγει αγάπη μου, είμαστε οι μόνοι που έχουμε μείνει, η πόλη έχει ήδη καταστραφεί από αυτούς τους βαρβάρους!...Σε παρακαλώ έλα μαζί μου!"

Σε παρακαλώ όταν ο Φίλιπ και η Μόνικα του απάντησε.

"Εντάξει θα έρθω μαζί σου, έχω και κάτι άλλο να σου πω....... είμαι έγκυος"

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ