T,,
Akşam olmuştu. Yine o banktaydım. Hergün oraya oturur ve insanları incelerdim.
Birçok insanı artık sima olarak tanıyordum.
Bir çocuk vardı mesela 15 yaşlarında,, Hergün yanımdaki bank'a oturur ve tramvay'ı beklerdi. Sürekli naneli sakız çiğner bana da verirdi.
Alırdım. Her seferinde,, çünkü naneli sakız severim.
Saat 20.00'da ise tramvay'a biner ve giderdi.
Bir kız vardı. 20'li yaşlarında benim gibi.
Salı ve Cuma günleri yanında hep kemanı olurdu.
Hergün istisnasız göz göze gelirdik.
Bana aşağılayıcı bir biçimde bakardı. Annem gibi.
Ya da ben öyle hissediyordum?
Yine baktı. Bakmaktan asla çekinmiyordu. Bende çekinmiyordum.
Her 20.30'da tramvay'a binerdi.
Bu sefer binmedi. Yanıma oturdu.
Şuan'a kadar kemanından başka hiçbir şey dikkatimi çekmemişti.
Yanıma oturana kadar.
Zevksizliğin daniskası,, Yeşil terlik mi?
