"ပြန်လာပြီလား "
ဧည့်ခန်းမှာထိုင်နေတဲ့ ပါးပါးကြီးကြောင့် ပင်လယ့်ခြေလှမ်းတွေအနည်းငယ်မျှ တုန့်ဆိုင်းသွားရ၏။
ပါးပါးကြီးသည် အသက် ခြောက်ဆယ်နားကပ်နေပြီဖြစ်သည်။ ဆံဖြူတို့က ဦးခေါင်းအနှံ့ ပေါက်ရောက်နေပြီဖြစ်သော်ငြား ပါးပါးကြီး ဆံပင် နက်ဆေး မဆိုးခဲ့ပေ။ ထိုသို့အဖြူနှောနေတဲ့ဆံသားတွေကပဲ
ပါးပါးကြီး၏ မာနတရားတို့ကို သိသာစွာ ထင်ဟပ် စေခဲ့တာပင်။
" ဟုတ်ကဲ့ ပါးပါးကြီး "
သူရိုကျိုးစွာ ပါးပါးကြီး နဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာထိုင်ရင်းပြန်ဖြေခဲ့၏။
" လေလံပွဲအခြေအနေ "
" ရခဲ့ပါတယ် "
ပါးပါးကြီး ကျေနပ်သွားတာကိုတွေ့ရပေမဲ့
သူ့အားချီးကျူးစကားမဆိုခဲ့ချေ။
သူလည်း ပါးပါးကြီးဆီက ဘာမှမျှော်လင့်မထားသလို ဒီအိမ်မှာနေရတာကိုက ဝတ္တရားကျေ ဖြစ်နေခဲ့တာမို့ ခပ်အေးအေးသာနေဖြစ်ခဲ့သည်။
ဒါပေမဲ့ ပိုင်စီးကို သွားတွေ့ဖို့ ပါးပါးကြီးထံရက်အနည်းငယ်လောက်ခွင့်ယူချင်သေးတာကြောင့် သူခါတိုင်းလို တန်းထမသွားဖြစ်။
" ပါးပါးကြီး ကျွန်တော်.. "
" ကလျာရဲ့ တူမလေးကို မင်းဘယ်လိုသဘောရလဲ "
မျက်လုံးထဲ ဝင်းပပကြည် ဆိုတဲ့ တက္ကသိုလ် ဆရာမလေးကို ပြေးမြင်လိုက်ပြီး ပါးပါးကြီးအားမော့ကြည့်လိုက်မိသည်။
" ပါးပါးကြီး .. အိမ်ထောင်ရေးအထိတော့ ဝင်မပြောစေချင်ဘူး "
" မင်း အသက်မငယ်တော့ဘူး ပင်လယ်။ ပြီးတော့ မင်းအမေမရှိတော့တဲ့နောက်မှာ စိတ်ချရအောင်ဆောင်ရွက်ပေးရမှာ ငါ့တာဝန် "
ပါးပါးကြီးကို ပင်လယ်လေးစားပါသည်။
အမြဲ ပါးပါးကြီးစကားအောက်မှာ ပင်လယ် ငြိမ်ကျတွေဝေခဲ့ရတဲ့ အခြေအနေတွေမှအများကြီးပင်။
ဒီတစ်ခါကိုတော့ ပင်လယ် လိုက်မနာနိုင်ပေ။
" ကျွန်တော် ဂေး ပါးပါးကြီး။ "
ပါးပါးကြီး မျက်နှာတင်းခနဲ။ ပါးပါးကြီး ဒါကိုသိနေသည်။ ပင်လယ်သည် သူ့ကိုယ်သူရှက်စရာဟု တစ်ခါမှမတွေးခဲ့ဘူးပေ။
YOU ARE READING
သက္ကရာဇ်ပင်လယ်
Romanceအော်တစ်ဇင် (Autism)ဆိုတာ စိတ်ရောဂါ တစ်မျိုးမဟုတ်ပါ။ အော်တစ်ဇင် ဆိုတဲ့ ဝေါဟာရမှာ ဂရိဘာသာ စကားမှဆင်းသက်လာတာပါ။ အဓိပ္ပါယ်ကတော့ အထီးကျန်သူ သို့မဟုတ် တစ်ဥိးတည်းနေထိုင်တက်သူ ဟု ဆိုလိုပါတယ်
