Sil baştan/Hyunlix

•Yeni arkadaşlar•

Daha olayın etkisini atlatamadan arkamızda duran 2 kişi koluma dokundu.Onlara doğru döndük.

"Şey,merhaba arkadaş olabilirmiyiz?"

Heyecan ile Jisung'a baktım,oda bana heyecan dolu gözlerle bakıyordu,düşünmeden cevap verdim.

"Tabiki!"

Gülümsediler ve rahatlar gibi birbirlerine baktılar.

"Ben Jeongin,buda arkadaşım Seugmin"

"Ben Felix,buda arkadaşım Han.Ben genelde ona Jisung diye hitap ederim"

Hepimiz tanışıp,kaynaşmıştık.

"Jeongin,neden bahçeye çıkmıyoruz?"

"İçimi okudun sanırım!Hadi çıkalım"

"Heyy!hadi ama Seugmin ve Jisung artık birbirinizi gıdıklamayı bırakın"

"Önce o başlattı Jeongin!"

Jisung'un durması için sıkıca arkasından sarıldım.

"Bahçede devam ederseniz ya"

"Birazdan göreceksin sen kim kimi gıdıklıyor"

"Hıhı yakalarsan görürüz"

Seugmin bahçeye koşmaya başlayınca Jisung kolumdan kurtulup Seugmin'e doğru koşmaya başladı.

"Felix"

"Efendim?"

"Okula yeni mi geldiniz"

"Ahh,evet"

"Bizde 2 gün önce gelmiştik,ama burası hiç güzel değil"

Bir yandan yürüyor bir yandan konuşuyorduk.

"Çok fazla zorba var,özellikle o grup"

Merak dolu gözler ile Jeongin'e baktım

"O grup?"

Dedim meraklı bir ses tonu ile.

"Bilmiyor musun?Bize geldiğimiz gün söylemişlerdi,okulun sahipleri stray kids."

"Ne!"

Tanrım!Daha neler duyacaktım ben.

"Neden bu kadar şaşırdınki?"

"Ahh,bugün aralarından birisi ile kavga ettim."

"Aman Tanrım!Sen ciddi misin"

"Hiç olmadığım kadar.."

Dedim endişeli bir ses ile.

"Bu nasıl bir cesaret?"

"Ya bana kimse demediki böyle birşey ben ne bileyim"

"Felix,ben böyle cesaret görmedim"

Baya konuşmuştuk,Zil sesini duyduğumuzda sınıflara doğru ilerledik.

"Felix..."

"Efendim Jeongin,bir şey mi oldu?"

"Onların sınıfı senin tam karşı sınıfın lütfen kendine dikkat et"

'Merak etme Jeongin elimden geleni yapacağım,ne bana nede Jisung'a hiçbir şey yapamayacaklar' dedikten sonra Jeongin'e göz kırptım ve Jisung ile sınıfa ilerledik.

Girdiğim an ufak çaplı kalp krizi geçirdim.Onlar buradaydı,ama onların sınıfı karşıdaydı...Ben bittim.

"Vay,vay kimler gelmiş?"

Hyunjin denen çocuk,bu kesinlikle onun sesiydi.

Cevap vermedim,bana demiyor olabilirdi.

"Çilli çocuk!"

İşte şimdi bittim,sınıfta başka çilli birisi yoktu.Yavaşca arkamı döndüm ve yaslandığı duvardan ayağa kalktı.

"Efendim?"

Beni gözleriyle süzdükten sonra konuşmaya başladı.

"Kimsin sen?"

Jisung'a baktım,Jisung'un korktuğu her haliyle belliydi.

"Ben..söylediğimi hatırlıyorum"

"Tekrar söyle,ne farkeder?"

"Ben Lee Feli-"

Aniden kollarımı iki çocuk tutunca sözümü söyleyemedim.Bu çocuklar onun arkadaşı olduğu çok belliydi.
Etrafıma bakındım,Bir çocuğun Jisung'u dışarı zorla çıkardığını farkettim ve korku dolu gözlerle sordum.

"Napıyorsun?"

Bir yandan konuşup bir yandan kapıya doğru ilerliyordu.

'Birazdan görürsün'dedi ve kapıyı kilitledi.

"Hey!kapıyı aç"

Üstüme doğru geldi ve kulağıma fısıldadı.

"Merak etme,işim bitsin açacağım"

"ne?"

Bana vuracağını anladım.Beni tutan çocuklardan kurtuldum ve öncelikli davrandım.

O yumruk Hyunjin ve arkadaşlarına yeterdi.

Ardından Hyunjin'in kulağına fısıldadım.

"Beni o kadar güçsüz sanmamalısın."

İçeri Jisung koşarak girdiğinde endişelendiğini anladım.

"Felix!"

"Jisung,sakin ol ben iyiyim."

Yerde olan Hyunjin ve arkadaşlarını görünce derin bir nefes aldı.