Kiralık Kalp

Bölüm-14

Ömer gösterilen konuma gelir ve arabadan inerler
Yeşim ve Seda kapıyı çalar
Leyla: Defne, toprak buldunuz mu- diyerek kapıyı açar ve karşısında gördüğü insanlara şaşırır
Leyla: Kızlar, Ömer, sinan siz nasıl buldunuz burayı
Ömer: Nerde defne Leyla
Yaman: Kim bu delikanlılar ve hanımlar
Leyla: Şey
Yeşim: Yaman amca
Yaman: Siz kimdiniz tanıyamadım
Yeşim: Ben yeşim defnenin arkadaşı
Ömer defnenin babasının olduğunu anlar ve oldukça ciddileşir
Ömer: Leyla defne nerde?
Leyla: Defne kayıp
Ömer: N-ne demek kayıp
Leyla yamanı işaret eder
Ömer derince oflar
Ali: Geçin hayde, Pulli misafirleri kapıda mi tutacaksın
Leyla: Geçin buyrun diyerek içer davet eder
Ömer volta atmaya başlar
Ömer: Nereye gitmiş olabilir ki
Leyla: Defne hiç gelmedi buraya daha önce, bilmez yani buraları der ağlayarak
Yeşim: AAAYY defneye biley olmaz dimiii
Ömer: Saçma saçma konuşma
Ali: Kızın kayıp kızın, bu zamana kadar bana iyi bi evlat olamadın, çocuklarına iyi bi baba olamadın, bari şimdi yanlarında dur
Yaman: Beni gördüğü için bu halde zaten baba, daha da mı sarpa sarsın işler
Anane: Git artık burdan, evlatlarımdan uzak dur, defol gitttt diyerek yakasına yapışır
Leyla, yeşim ve Seda Türkan hanımı sakinleştirmeye çalışır
Leyla: Telefonu da toprak aldı, kız kaçtı gitti babasını görünce
Ömer: Ah be toprak, Leyla dövsem senin için sorun olur mu?
Leyla: Ay yok, sakın Ömer, daha tanımıyorsun sen onu, sakın öyle bi hata yapıyım deme
Ömer ve Sinan'da hiç bilmediği bi yerde defneyi aramaya çıkar

Defne: Nerde olduğumu bile bilmiyorum nasıl kurtulacam ben burdan diyerek oflar ve kanayan elini gömleğine bastırır ve koşmaya devam eder

Ömer: Nerdesin sen defne nerdee diyerek elini direksiyona vurur
Sinan: Polise haber verelim
Ömer: Eliyle koymuş gibi bulamaz Sinan
Sinan: Ya ne bileyim ilk defa kendi imkanlarıyla kaybolan birini görüyorum
Ömer: Sinaaan
Sinan: Tamam tamam

Toprak ağlıyor ve bi yandan da son gaz ormanlık alanda defneyi arıyorlardır
Akgün: DEFNEEE, ABİM NERDESİİİN
Toprak: Defnem yalvarırım ses ver, kurban olayım
Çınarın telefonu çalar ve ordan uzaklaşır
Yeşim: Çınar defneyi bulabildiniz mi
Çınar: Yok yeşim, bulamadık, ananem nasıl, sakin mi
Yeşim: Kız kaçtı diyor başka bişey demiyor
Çınar: Hey Allahım yaa
Yeşim: Çınar, dikkat et kendine aşkım
Çınar: Tamam bitanem, görüşürüz
Yeşim telefonu kapatır kapatmaz Leyla'nın sorucu bakışlarıyla karşılaşır
Leyla: Bu Çınar bizim Çınar mı der eli belinde
Yeşim: Aa leylooş
Leyla: Söyle bakıyım bizim Çınar mı?
Yeşim suratını asar
Yeşim: Evet sizin Çınar! Ya Leyloş kimse bilmiyor bizi, aramızda kalsın noooluur, Seda ve sen biliyorsun sadece
Leyla: Haydaa bi sır daha mı ayol
Yeşim: Ya seviyorum Leyloş, çok seviyorum hemde Allah'ın en odun en öküzüne aşık oldum
Leyla: Aayh sende bendensin ayol, ne var defneninki gibi kibar, nazik biri olsalar dimi
Yeşim: Aaay Ömer abim dimii, o hep öyledir, hiç kimseyi kolay kolay kıramaz,pamuk gibi kalbi vardır
Leyla: Bilmez miyim, keşke hiç ayrılmasalar
Seda: Keşke der iç çekerek
Leyla: Allahtan seda da şanslı o yönde
Seda: Öyle valla, hiç imrenmeyin ama cidden Sinan da öyle hiç kırmaz, çokta romantiktir
Leyla: Ee anlat kız nasıl tanıştınız çınarla
Yeşim: Geçen yıl, yurtdışında
Leyla: Ayol ne diyorsun sen
Yeşim: Ya orda bi holdingte stajımı tamamlıyordum ben, gemi mühendisi ya bunlar şimdi, şirketleri batmadan bi şans için konuşmaya gelmişti, bize destek olurlar mı ki diye, sonra oturmuş bu öküz kara kara düşünüyor, sonra bende yanına gidip oturmuştum, çok hoşlanmıştım Allah var yalan değil, öyle tanıştık, sık sık gelip gitmeye başladı holdinge, numaralarımızı verdik birbirimize, öyle tanıştık işte
Seda: Yalnız bu iş iyice sarpa sardı farkettiniz mi
Leyla: Defneyle Ömer, Çınarla yeşim sonumuz hayır olsun, toprak en son tımarhanelik olmaz inşallah
Yeşim: Ay ama biz seviyoruz birbirimizi, hem ben abilerimle konuşucam, benim abilerim toprak abi gibi değiller
Leyla: Hıı görücez onu canım
Yeşim: Aayyhh diyerek sinirle balkona çıkar