YAKIN AŞK

1.BÖLÜM

Yüksek şarkı sesi ile yataktan fırladım. Abim yine müzik dinliyordu. Hızlı adımlarla aşağıya indim ve abime bağırmaya başladım. Annemde daha fazla bizim sesimize dayanamadığı için

" Hadi çocuklar yemeğe artık!"

dedi bizde hemen yemek yemeye başladık. Annem her zaman sinir olduğum bir şey söyledi yine

" oğlum kardeşin sana emanet."

diyince bende

" anne ben ondan 2 saat küçüğüm alt tarafı!"

dedim ama yinede bir işe yaramadı. Abimde havalı havalı masadan kalkıp kapıya doğru gitti. Bende hemen hazırlanıp aşağıya indim ve dışarı çıkıp okulun yolunu tuttuk. Maalesef abimle beraber. Aslında abim iyi biri de fazla uyluyor bana o sinirimi bozuyor. Ve birazda gıcık. Ben iç sesimle tartışmaya başlamıştım artık. Kafamda da dalgındı biraz. O dalgınlıktan farketmemiş olmalıyım ki biriyle çarpıştık. Tam ben önüne baksana kardeşim diyecekken abim

" Ooo kanka naber!"

Diyince abimin arkadaşı olduğunu anladım ve sustum. Onlar konuşmaya dalmıştı. Bende abimin arkadaşına bakmaya başladım. Yakışıklı biriydi saçları kıvırcık gibiydi, gözleride yeşil... Ay tam benim tarzım. Aman neyse kendine gel Yeşim kendine gel! Abimin beni dürtmesiyle kendime gelip ona selam verdim. O da elini uzatıp

" Ben Yaman, sen?"

Biraz afallamıştım ama kendime çekidüzen verip

" Bende Yeşim."

Hafif gülümseyerek

" Memnun oldum."

dedi ve yolumuza devam ettik. Beraber gidiyorduk herhalde bizim üniversite den di. Yaman a doğru dönerek

"sen nerdensin, yani hangi üniversite den."

"Aynı üniversite deyiz. Ama ben hukuk bölümündeyim."

Anladım anlaminda kafamı sallayıp. Önüme döndüm ve yürümeye devam ettik. Üniversite nin önüne geldiğimizde abim ve Yaman la yollarımız ayrıldı bende kendi bölümümün olduğu yere gittim ve dersin başlamasını bekledim. Ders başladı ve ben şimdiden sıkılmaya başlamıştım. Eğitim bilimleri güzelde bazı dersleri sevmiyorum. Neyse ders bittiğinde dışarı çıkıp kafeterya ya gittim ve bir kahve alıp boş bulduğum bir masaya oturdum. Arkadan bir el beni tutunca biraz irkildim ama abim olduğunu görünce kendime gelip konuşmaya başladım.

" Eee abi naber çok uzun zaman oldu görüşmeyeli!"

Diyip gülmeye başladım. Abimde

" İşte Yaman buda benim baş belası küçük kız kardeşim."

Yamanin geldiğini fark etmemiştim. Ve abime sinirli sinirli bakmaya başlayıp

" Senden 2 saat küçüğüm alt tarafı."

Diyip önüme döndüm.

"Abartma be Serkan aynı yaşlarınız işte"

diyip gülmeye başladı.

" Eee Elif teyze nasıl iyi mi?"

Baya yakınlar herhalde ya.

" İyi çok şükür."

Diyip devamını getirdi.

" çıkışta bizdesin he unutma. Ayrıca ev bulana kadar da bizde kalacaksın!"

Dedi. Yamanda itiraz etmedi zaten.

Dersler bitince beraber çıktık. Eve vardığımızda annem kapının önündeymiş. Baya yakınlar herhalde...