Hoop op de proef gesteld

Bowlen

Anna pov

Vandaag heb ik weer afgesproken met Paula,  en de rest van het clubje. We gaan bowlen. We wilden een tijdje geleden al iets afspreken om iets met z'n allen te gaan doen en het werd dus bowlen. Ik heb er zin in.

De schoolweek die ik er nu op heb zitten was best wel rustig, want de helft van de vierdeklassers was er niet. Helaas ook niet Marit en Thomas en zonder hen is het wel wat minder gezellig, want met Marit praat ik, vooral onder wiskunde, omdat we daar verder geen uitleg krijgen en ik toch altijd op schema loop, over Smeris en Draadstaal. We zijn helemaal aan het uitdenken wie de diplomaat is.  We zijn grote fans van de serie, het is dan ook heel spannend. En met Thomas is het gewoon altijd lachen en hij is erg creatief, hij bakt en kookt van alles en is ook handig met origami. Maar ja, Marit is mee met de Parijs-reis en Thomas met de Berlijn-reis. Ik had ook mee kunnen gaan naar Parijs, maar ik had niet zo zin, vooral omdat ik al best vaak in Frankrijk ben geweest, ik niet zo van reizen houd en ik er liever niet met school heen ga. Ik had ook al nee gezegd tegen de Madridreis, maar dat was vooral om de laatste twee redenen. Mijn leraar voor Frans/Spaans heeft mij nog wel proberen te overtuigen.

*Flashback

Anna pov

Ik heb nu Spaans. We zijn de opdrachten aan het bespreken, alleen heb ik ze niet allemaal gemaakt omdat ik niet wist dat we die moesten maken. Op een gegeven moment krijg ik de beurt. 'Sorry, maar ik heb dit niet gemaakt, want ik wist niet dat we dit moesten maken'. 'Wil je straks even blijven?' 'Oké.' Moet ik nou echt daarvoor blijven, ik ben zo wat een van de weinige die de opdrachten normaalgesproken wel  maakt en ik moet blijven en zij niet die keren dat zij het vergaten? Of zou het om iets anders zijn? Ik weet het niet. Ongeduldig blijf ik wachten tot de les is afgelopen. Na een minuut of tien is de les afgelopen. Eerst wacht ik totdat iedereen het lokaal uit is. 'Anna, kun je even komen?' Ik loop naar voren en ga voor hem zitten. 'Het enige wat ik wilde vragen is of je echt zeker weet dat je niet mee wil naar Madrid?' Ik zucht een klein beetje van opluchting. Gelukkig, ik heb niks fout gedaan. "Ik vraag het, omdat ik niet wil dat je er spijt van krijgt en dat je daar dan te laat achter komt.' 'Ik weet het wel zeker, ik houd gewoon niet zo van reizen, maar het heeft verder niks met de omstandigheden te maken.' 'Oh, ok dan is het goed. Het blijft jouw keuze natuurlijk.' Hij zit me echt met puppy-ogen aan te kijken, ik krijg bijna het gevoel alsof die wil gaan smeken of zo, maar gelukkig doet hij dat niet. 'Was dat het?' 'Ja, je kunt gaan.' 'Oké, dag.' 'Dag'. Ik pak mijn tas op en verlaat het lokaal. Dat was best wel vreemd. Ik vertel het aan mijn vriendinnen en zij vinden het ook wel een beetje raar, maar aan de andere kant is het ook wel wat voor hem, want toen mijn vader overleed, stuurde hij ook nog persoonlijk een kaartje. En dat terwijl er al namens de school een kaartje werd gestuurd. Dat was wel aardig van hem. Mijn vriendinnen snappen ook niet waarom ik niet ga, zij zouden dat wel doen als ze Spaans hadden, zij doen ook mee aan uitwisselingen. Ik ben nou eenmaal niet zo'n reistype.

Leraar Frans/Spaans pov

Ik heb Anna even gevraagd of ze wilde blijven. Nu zit ze voor me. Ik had namelijk het idee dat ze niet mee wilde vanwege de omstandigheden en dat ze daardoor te snel een beslissing had gemaakt. Ze overtuigt me dat het niet zo is. Ik vind het wel jammer dat ze er niet bij is, ze is wel een stil type, maar ze doet ook vrijwel altijd goed mee in de les. Verder is het cluster waarin zij zit nogal rumoerig en dat terwijl maar vijftien mensen in zitten of zo, soms erger ik daar wel aan en volgens mij ziet zij dat en zij heeft er denk ik ook last van, want zij wil wel gewoon meedoen. Ik vraag nog een keer voor de zekerheid of ze echt niet wil en kijk of ze niet liegt, maar het ziet ernaar uit dat ze het echt niet wil dus ik laat het er verder bij. Ik vind het soms gewoon lastig, ik weet niet zo goed wat zij wil.

*Heden

Paulien pov

Ik heb echt super veel zin in het bowlen! En het is natuurlijk erg leuk dat Anna erbij is.

We zitten bij de mac, want dat was waar we hadden afgesproken. Zelf heb ik gekozen voor een smoothie waar ik overigens heel erg langzaam over doe, maar dan moet iedereen niet zo gezellig doen. Voordat we weggaan ga ik nog even naar de wc. Als ik na een paar minuten weer terug kom, zie ik dat iedereen weg is. Leuk hoor! Ik hoop maar niet dat ze echt zijn weggefietst want dat zijn ze er geweest! Snel ren ik naar buiten. Ja hoor, daar staan ze! Ze staan al op het punt om te vertrekken. 'Wie heeft dit bedacht?' Willem:'Het was Anna.' Anna:'En bedankt Willem! Moest dat nou?'

Ik pak mijn fiets en we gaan ervandoor. Frank en Luuk zijn de hele tijd lol aan het trappen en vallen steeds bijna.  Maar zo beleefd als we zijn wachten we wel op hem.

Na een kwartier rijden zijn we er, we zijn wel een beetje laat, maar dat maakt niet uit. We doen onze bowlingschoenen aan en gaan naar de baan. Ik ben niet echt goed in bowlen, , maar het draait mij om de gezelligheid. Anna daarin tegen staat bijna bovenaan en wil echt winnen. Uiteindelijk verslaat ze Luuk met een punt verschil. De tweede ronde wint ze niet, maar nog steeds ben ik slechter. Het is in ieder geval een hele leuke avond. Na het bowlen rijden we weer terug naar huis. We fietsen helemaal mee met Anna ook al zegt ze dat het niet nodig is, we weten de weg dus het is prima. We fietsen mee naar Anna en na twintig minuten zijn we er en zeggen we Anna gedag en gaan we terug naar huis.

Als je wilt vote en/of comment. Bedankt voor het lezen.