𝓚𝓸𝓬𝓱𝓪𝓷𝓴𝓸𝔀𝓲𝓮

1 0 0
                                    

𝓛𝓮𝓭𝔀𝓸 𝓭𝔃𝓲𝓮𝔀𝓬𝔃𝔂𝓷𝓪 𝓹𝓻𝔃𝔂𝓼𝔃𝓵𝓪 𝔃 𝓭𝓪𝓵𝓮𝓴𝓪 -
𝓓𝓻𝓮𝓼𝔃𝓬𝔃 𝓰𝓸 𝓸𝓫𝓵𝓮𝓬𝓲𝓪𝓵 𝓼𝓴𝓻𝔃𝔂𝓭𝓵𝓪𝓽𝔂.
𝓧𝓪𝓽𝓻𝔃𝓮𝓹𝓸𝓽𝓪𝓵𝓪 𝓶𝓪𝓻𝓽𝔀𝓪 𝓹𝓸𝔀𝓲𝓮𝓴𝓪 -
𝓘 𝔃 𝓰𝓻𝓸𝓫𝓾 𝔀𝔂𝓻𝔃𝓪𝓵 𝓷𝓪 𝓼́𝔀𝓲𝓪𝓽𝔂.

,,𝓭𝓸𝓫𝓻𝔃𝓮, 𝔃̇𝓮𝓼́ 𝓹𝓻𝔃𝔂𝓼𝔃𝓵𝓪! 𝓖𝓷𝓲𝓳𝓮 𝓭𝓪𝓻𝓮𝓶𝓷𝓲𝓮,
𝓦𝓵𝓪𝓼𝓷𝓮𝓰𝓸 𝓷𝓲𝓮𝓹𝓸𝓶𝓷𝔂 𝓬𝓲𝓮𝓷𝓲𝓪!
𝓖𝓭𝔃𝓲𝓮𝓶 𝓳𝓮𝓼𝓽, 𝔃̇𝓮 𝓸𝓽𝓸 - 𝓷𝓲𝓮 𝓶𝓪 𝓶𝓷𝓲𝓮 𝔀𝓮 𝓶𝓷𝓲𝓮?
𝓢𝓪 𝓽𝔂𝓵𝓴𝓸 𝓶𝓸𝓳𝓮 𝓬𝓲𝓮𝓻𝓹𝓲𝓮𝓷𝓲𝓪.

𝓟𝓸𝔀𝓲𝓮𝓭𝔃 - 𝓼𝓬𝓱𝔂𝓵𝓸𝓷𝓪 𝓹𝓸𝓷𝓪𝓭 𝓶𝓸𝓰𝓲𝓵𝓪 -
𝓼́𝓹𝓲𝓪𝓬𝓮𝓶𝓾 𝔀 𝓶𝓸𝓰𝓲𝓵 𝓸𝓫𝓵𝓮̨𝓭𝔃𝓲𝓮 -
𝓖𝓭𝔃𝓲𝓮 𝓼𝓲𝓮̨  𝓹𝓸𝓭𝔃𝓲𝓮𝔀𝓪 𝓽𝓸, 𝓬𝓸 𝓶𝓷𝓪 𝓫𝔂𝓵𝓸,
𝓐 𝓷𝓲𝓰𝓭𝔂 𝓶𝓷𝓪 𝓳𝓾𝔃̇ 𝓷𝓲𝓮 𝓫𝓮̨𝓭𝔃𝓲𝓮?" -

𝓝𝓲𝓬 𝓷𝓲𝓮 𝓸𝓭𝓻𝔃𝓮𝓴𝓵𝓪 𝔀 𝓽𝓻𝔀𝓸𝓭𝔃𝓮 𝓭𝔃𝓲𝓮𝓬𝓲𝓮̨𝓬𝓮𝓳,
𝓛𝓮𝓬𝔃 𝓶𝓪𝓻𝓽𝔀𝓪 𝓹𝓪𝓭𝓵𝓪 𝓷𝓪 𝔀𝓻𝔃𝓸𝓼𝔂.
𝓟𝓮𝔀𝓷𝓸 𝓴𝓸𝓬𝓱𝓪𝓵𝓪 𝓸 𝔀𝓲𝓮𝓵𝓮 𝔀𝓲𝓮̨𝓬𝓮𝓳,
𝓝𝓲𝔃̇ 𝓶𝔂𝓼́𝓵𝓪𝓵 - 𝓴𝓾𝓼𝔃𝓪𝓬 𝓷𝓲𝓮𝓫𝓲𝓸𝓼𝔂.

𝓟𝓪𝓭𝓵𝓪 𝔀 𝓾𝓼𝓽𝓻𝓸𝓷𝓲𝓾 𝓸𝓳𝓮𝓼𝓲𝓮𝓷𝓲𝓪𝓵𝓮𝓶,
𝓖𝓭𝔃𝓲𝓮 𝓴𝔀𝓲𝓪𝓽𝓸𝓶 - 𝓼𝓽𝓻𝓪𝓼𝔃𝓷𝓸 𝓻𝓸́𝔃̇𝓸𝔀𝓲𝓮𝓬́ -
𝓑𝔂 𝓴𝓸𝓬𝓱𝓪𝓷𝓴𝓸𝔀𝓲 𝓬𝓪𝓵𝔂𝓶 𝓼𝔀𝔂𝓶 𝓬𝓲𝓪𝓵𝓮𝓶
𝓓𝓪𝓬́ 𝓽𝓮̨  𝓳𝓮𝓭𝔂𝓷𝓪 𝓸𝓭𝓹𝓸𝔀𝓸𝓮𝓭𝔃́!

To już koniec opublikowanych części.

⏰ Ostatnio Aktualizowane: Feb 26, 2023 ⏰

Dodaj to dzieło do Biblioteki, aby dostawać powiadomienia o nowych częściach!

𝓚𝓸𝓬𝓱𝓪𝓷𝓴𝓸𝔀𝓲𝓮Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz