I Tamed The Coldest

01

Chapter 1

Sunday. Kung ang ibang pamilya ngayon ay sama sama at masayang nagba bonding, pwes iba ang pamilya namin.

I am an only child and as usual, my parents was so busy with their work at gabi na naman kami magkikita.

My parents are famous businessman's in the country.

Oo mayaman ako, I can have anything I want and need. I can shop everyday, buy luxurious cars, buy my own house, buy anything I would want, but I'm not happy.

I always wanted a normal life, yung tipong magigising ka ng nandyan ang parents mo at makakasabay mo sa breakfast. Yung tipong makakapag bonding kayo kung kailan nyo gusto. At yung tipong hindi sila nawawalan ng oras sayo.

Many wanted to be me, they admired to live the life of  Samantha Vivian Nova Valdez; which happens to be me.

Akala kasi nila porket mayaman ka ay wala ka nang problema. Oo mayaman nga ako pero di naman ako masaya. Oo I can have anything I want but still hindi pa rin ako masaya.

Bukas ay may pasok na. Kakauwi lang namin sa Pilipinas at nasa probinsiya kami ngayon.

Bukas ang simula ng pasok ko. I am a transferee and sana naman ay maayos ang maging trato sakin sa school.

Sa States, school became my escape from my boring life. Sa school ko lang nararamdaman na pwede palang maging masaya. Sa school ko naramdamang may mga karamay ako.

Nakaupo ako ngayon sa sofa at nanonood ng tv ng marinig ko ang pag ring ng phone ko.

I looked at the screen and saw his name. Jared Sean Orbino my best friend from the US. Taga Pilipinas din ang parents niya but his parents sent him to US para doon mag aral.

Sinagot ko agad ang tawag niya at napangiti ako sa bungad niya.

"Hello beautiful"

Jared was a sweet type of a guy. He was a gentleman. And to make it short, he is my ideal type.

"Hello Jared" malambing na bati ko. We're friends since I was 5 and now I'm 18 so probably 13 years na kaming magkaibigan. He's 3 years older than me and he is already on college while I am on my first year senior highschool.

"How's your day?" Tanong niya na namamaos pa. Maybe kakagising lang. "I'm bored Jared, how about you?" Tanong ko naman sa kanya. "We'll I miss you already" saad niya na ikinangiti ko.

Hayy nako bestfriend. Actually Jared is handsome, maputi, matangkad, may dimples, and many girls are dying to have his attention but it caused many hatred towards me dahil ako ang laging kasama niya.

"Oh why so sweet Jared? I missed you already too" sagot ko naman. Nag usap pa kami hanggang sa nag paalam siyang may gagawin at ako naman ay nag patuloy sa panunuod ng tv.

Makalipas ang ilang oras ay madilim na sa labas. Hindi na ako nag abalang mag luto dahil marami naman kaming maid na pwedeng gumawa non.

Tumayo ako at nang makita ko si Manang ay tinanong ko kung may makakain na ba and ng meron na nga ay nauna nakong kumain. Ayoko nang hintayin sila mom at dad kaya pagtapos kumain ay pumasok na ko sa kwarto para magpahinga.

The next day, I woke up early and prepared for school. Hindi ko na naabutan sila mom at dad even though I already expected it but still I assume na maabutan ko pa sila but it's ok sanay na naman ko. Hindi naman ganon kalayo ang school at kayang lakarin but then my parents would never let me walk kaya hinatid ako ni Mang Jun, our family driver.

I saw many eyes as we arrived at the parking of the school. Nang bumaba ako sa kotse ay maraming mga matang nakamasid sa bawat galaw ko.

May laglag ang panga, may nanlalaki ang mata, and especially ang hindi mawawala, bulungan.

"My god! Siya ba yong transferee?"
"Yung anak nila Mrs. Valdez?"
"Oo siya nga yon!"

Rinig na rinig ko ang bulungan at nang lingunin ko sila ay nakita ko ang takot sa kanilang mga mata.

Ayoko sa lahat ay yung kinakatakutan ako dahil lang sa mas mayaman ako kaya naman nginitian ko sila. It's not a fake smile, it was a genuine one.

Nag aalangang ngumiti sakin ang tatlong babae bago nag bulungan ulit.

"Mukha namang mabait, unlike that Janna na akala mo kung sino"

"Oo nga e"

At umalis na sila, pumasok na ako sa school at may nakita akong babaeng tumakbo palapit sakin ng makita ako.

"Uh, hi! Ikaw ba si Samantha Vivian? Yung anak ni Mrs. Valdez?" Tanong niya na mukhang nahihiya at hinihingal pa dahil sa ginawang pagtakbo.

"Uhm oo ako nga, who are you?" Tanong ko ng nakangiti sa kanya. She is pretty, mas matangkad ako sa kanya and she has this curly hair.

"Ah ako nga pala si Kianna Henshi Estovo, you can call me Shii. Anak ako ng secretary ng mommy mo at sinabi niya saking magkaklase tayo at sabayan na daw kita kasi baka maligaw ka sa school" mahabang paliwanag niya habang nakangiti.

"Oh really, sure! Sabay na tayo" saad ko tsaka sumunod sa kanya.

Pumunta kami sa room na may prof na at bumati kami.

"Miss Estovo, late ka nanaman. And I see kasama mo pala si Miss Valdez, please come in Miss Valdez and I'll introduce you to the class."

Pagpasok ko ay ganon parin. Mga nanlalaking mata at laglag na panga. Well alam ko namang maganda ako at maraming nagsasabi nun kaya ni hindi ako nagtataka sa mga reaksyon nila.

"Ok class, please welcome Miss Samantha Vivian Nova Valdez your new classmate. Please treat her well. You may sit Miss Valdez." Saad ng prof kaya naghanap na ako ng upuan at ang bakanteng nakita ko ay sa bandang likuran.

Umupo ako at napansin ko agad ang katabi kong nakapatong ang ulo sa lamesa at tulog lang naman.

Nang napansin ito ng prof ay malakas niya itong tinawag.

"Mr.Giovin Kiaton Cortez! No sleeping in my class!" Malakas na sigaw niya at napaangat ang ulo ng katabi ko at luminga linga at parang tamad na tumingin sa Prof at nagkamot pa ng ulo bago tumayo at lumabas.

What the Fvck is that?

Ang weird ng mga tao dito. Maya maya ay bumalik siya sa upuan at nilingon ako.

"Hi! What's your name?" Tamad na tanong niya sakin. "Samantha Vivian Nova" pagpapakilala ko na ikinakunot ng noo niya.

"Your surname is?" Takang tanong niya, "Valdez" I answered.

"I'm Giovin Kiaton Cortez, you can call me Vin or Ton. Whatever you like" saad niya bago yumuko ulit sa desk niya.

Unggoy siya! Hmp! I didn't ask his name like duh. Hindi nalang ako nagsalita at nakinig nalang sa lecture ng prof namin.