Kal benimle, sevgilim. Anılarınla, sözlerinle, sesinle, gülüşünle, şarkılarımızla, oyunlarımızla her şeyinle benimle kal istiyorum. Tek bir parçanı bile kaybetmek istemiyorum, anılarımızdan bir tanesi bile silinse yaşayamam, sevgilim.
"Gökyüzü ne kadar mavi, Jay?"
Sevgilisine baktı Jay, sonrasında ise bembeyaz olan gökyüzüne. Evet, gökyüzü bembeyazdı. Hiçbir renk yoktu, beyazların arasında parlayan yıldızlar onları bekliyordu.
"Gökyüzü bembeyaz sevgilim, bizsiz hiçbir rengi yok, hiçbir özelliği yok."
"Peki ya yıldızlar, onlar çok önleyecek mi o maviliği?"
"Özleyeceklerdir tabii."
"Öyleyse neden gitmiyoruz?"
Duraksadı Jay, neden gitmiyorlardı? Yıldızları sevmiyorlar mıydı? Hayır, asla. Sadece Jay, sevgilisiyle beraber intihar etmek istemiyordu. Onunla son nefesine kadar savaşmak istiyordu.
"Yıldızlar bizim savaşmamızı istiyor, Sunghoon. İyileşeceğiz, bu aptal yerden çıkacağız, beraber yaşayıp beraber yaşlanacağız."
"Seni hiç bırakmayacağım."
"Bende seni hiç bırakmayacağım, güzel sevgilim.."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
In lak'ech//Jayhoon\\
FanfictionBelki sen bunu hiç kabul etmeyeceksin ama, biz birbirimize çok benziyoruz Sunghoon.
