YENİDEN DOĞUŞ

3.BÖLÜM GERÇEKLER

Abat’ın Anlatımıyla...

Neydi bu şimdi yani bizi öldürmek için mi buraya getirmişti yani her şey doğru muydu şimdi ne yapacaktık ne olacaktı ya kızın anlattıkları doğruysa ama çelişki var neden gitmiyor neden bile bile ölümü bekliyor. Ya yanlış anladıysa olamaz mı sonuçta bize anlatılan böyle şeyler değildi.

Acil toplanıp bu konu hakkında konuşmamız gerekiyordu her şey bize açık açık anlatması gerekiyor ve biz de eğer böyle bir şey varsa burada acil ayrılmalıyız zaten kim çıkarsız bir iş yapar ki bu zamanda kim kime bedavaya yatacak yer versin ki?

Ya biz, biz nasıl kabul edebilmiştik hiç düşünmemiştik. Düşünmemiz gerekirdi bu hatamız belki de sonradan karşımıza çıkacaktı bu çok belliydi. Acar’la yemekhaneye indiğimizde sıra vardı herkes sırayla yemeğini alıyor ve boş bir yerlere oturuyordu ben önde Acar ise arkamda bir şekilde sıra olmuştuk ama hala şoku atlatamamıştık böyle bir şeyi nasıl saklayabilirdik ki. Sıra hızlı ilerliyordu ve bize gelmişti biz o kadar aç değildik ama yine de bir şeyler alıp boş yerlere oturduk Acar’la ikide bir göz göze gelip duruyorduk sanki birbirimizi anlamaya çalışıyor ve birbirimizin düşüncelerini merak ediyorduk. Acar öne eğilip

“Ne düşünüyorsun, ya Dila doğruları söylüyorsa şimdi ne yapacağız eğer öyle birşey varsa buradan bir an önce gitmeliyiz, sence?

Ne diyeceğimi bilmiyordum Acar’ın dedikleri doğruydu eğer böyle birşey varsa hemen buradan kaçmalıydık. Ama bunca çocuk bunu bilmiyorken Dila nasıl öğrenmişti ki ya bizimle dalga geçiyorsa birde bu vardı. Gözlerimi masadan kaldırıp Acar’a baktım

“Haklısın da neden böyle birşey yapsınlar ve bunca çocuk bilmiyorken Dila nasıl biliyor ve bilmesine rağmen burada kalıyor ya bizimle dalga geçiyorsa?” Acar’ın kafası baya karışmıştı aldığı nefesi bıraktığında ensesini kaşıdı ve “Acil bu kızla konuşmamız gerekiyor” dedi. Bende ona evet anlamında kafa salladım.
                                            🤔🤔
Yemek yedikten sonra direk olarak yatakhaneye geçtik  bugün yeni olduğumuz bugün ders yoktu o yüzden düşünmek için yataklara geçtik yataklar ranzaydı Ben üstte ve Acar da alttaydı.

Yeni kıyafetlerimiz olmuştu, temiz ve yumuşak yatağımız ve yorganımız vardı. Bence hayatta karnın tok ve temiz bir şekilde uyumak kadar iyisi yoktu ama insanlar bununda kıymetini bilmiyordu. Hani derler ya bir şeyi kaybedince değerini anlarız. Bu söz gerçekten doğruydu ama bu ortama alışmamam gerekiyordu buradan her an gidebilirdik ve yine eski yerimize dönebilirdik ama buranın ilki bile güzeldi eğer evim olmazsa bu günü hatırlayıp bir günde olsa hayallerimi gerçekleştirdiğim için mutlu olurdum. Yemek yiyeli yarım saat olmuştu ama Dila hala ortalıklarda yoktu. Onu bulup konuşmamız gerekiyordu.

Eğilip Acar’a baktım. O da uyumamıştı tavanı izliyordu belli o da bu konuyu düşünüyordu. Beni fark etti ve bana döndü. “Sende uyuyamadın değil mi?” dedi. Sadece başımı saklamakla yetindim
“Niye gelmedi bu kız?”

“Bende tam aynı şeyi düşünüyordum” dedim “Bence kalkıp kızı aramalıyız hemen öğrenip ne yapacağımızı belirlemeliyiz”

Aynı anda ayağa kalkıp yürümeye başladık Acar’a dönüp

“Sen birinci ve ikinci kata bak bende üç ve dördüncü kata bakayım yatakhaneye buluşalım” dedim beni duyduktan sonra kafasını sallayıp aşağı yöneldi bende üst kata çıkmak için merdivenlere ilerledim.
Etrafa baktım ama Dila yoktu üçüncü katı dolaştım ama Dila yoktu hemen dördüncü kata baktım ama orada da yoktu tekrardan aşağı yatakhaneye gittim. Gözlerim Acar’ı arıyordu ama Acar daha gelmemişti bende Acar’ın yatağının üzerine oturup beklemeye başladım.