Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Siyah saçlı, çenesine ufak top sakal bırakmış olan genç yeni kayıt olduğu okula lanetler okuyarak adım atmıştı. Okulların açıldığı zamandan bu zamana kadar 2 ay geçmişti. Babasının önemli işlerini yakindan takip etmek istediği için onunla birlikte yurtdışına gitmiş ve 2 ay sonra geri gelmişlerdi. Geldiklerinde bir evlerinin olmadığı onun yerine küller olduğunu gördüklerinde ilk bir şok yaşayıp sonrada ne yapmaları gerektiğini düşündüler.
Babasının kararıyla kayıt olduğu okula gidecek, bulabilirsede bir ev arkadaşı bulacaktı bulamaz isede mecbur kendisi tek başına yaşayacaktı. Sakince nefes verdi ve daha birkaç gün geçmiş olayları şuanlık beyninden atmaya karar verdi.
Law girdiğinde gözüne çarpan panoya yaklaştı. Biraz büyük bir panoydu, sanirım öğrencilerin kendi panosu diye düşündü. Asılan kağıtlara ve duyrulara baktı. Birçoğunda ev arkadaşı aradığını ve birkaç kural yazıyordu. Hepsine göz gezdirdikten sonra birtanesinde gözü kaldı. Kagıtta sadece
￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣
Roommate Bir oda arkadaşı arıyorum. Kuralları ararsanız konuşabilirz
Telefon no: +09552...
￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣
Law daha çok bu kağıttaki daveti sevmiş, telefon numarısınıda kaydetmişti okuldan sonra aramayi unutmayacağınıda aklına kaziyarak oradan ayrılmak üzereyken omzuna birinin dokunduğunu hissederek arkasından yanına geçen kişiye baktı.
"oh, gerçekten eminmisin? Luffyle aynı evde kalacağından"
Yanında duran sarı saçlı kıvrık kaşlı gence baktı. Kaşları hafifçe çatılmıştî, yanlış bir kararmıydıki? Diye düşünmeden edemedi Law.
"kötü birimi?"
"hayır, hayır kesinlikle hayır sadece gürültücü ve enerji dolu senin gibi birinin onunla aynı evde kalacağını düşünmek bile eziyet ama bilki mükemmel biri"
Law anladım dercesine kafasını biraz oynattı ama kararından vazgeçmeyecekti içinden bir ses bunu yapması gerektiğini söylüyordu. Hislerini kullandığı nadir anlardan biriydi bu. Omuz silkti, düşüncelerinden arınarak omzundaki elden kurtuldu ve kendi bölümün olduğu yani üst kata çikmaya başladı. Bu sıradada gerçekten doğru kararmı diye içi içini yiyordu.
Okul bitimi
Yorgunluğuyla tek düşündüğü biran önce eve gidip yatmaktı. Hayalleri sadece huzurlu bir yataktı ama gerçekler öyle değildi bunu fark ettiğinde sokağın ortasında dona kaldı. Biraz kendine lanet okuduktan sonra telefonunu eline alarak sabah kaydettiği telefon numarısını tuşladı.
Birkaç arama sesinden sonra telefon sonunda açıldı. Alo? Dedi ama aldığı tek yanıt birkaç bağırışmaydı. Birkaç saniye sonra Law kapatmayı düşünürken bir ses duyuldu, "moshi moooshi" enerjik birinin sesi olduğu kesindi. Law hemen konuya girerek kısa kesti ve derdini anlattı.
"YOSHH ozaman okulun yanında küçük bir kafe var gidelim? Yada senin istediğin bir yere. SENİ GÖRMEK İSTİYORM"
Law onayladı ve telefonu kapatarak daha demin geldiği yola geri döndü. Hızlıca çok kalabalık olmayan küçük kafeye girdi. Etrafına bakındı 4 masa doluydu 3 masada birkac çift ver bir grup topluluk vardı diğer birinde ise tek başına kahvenin kutusuna boş boş bakan biru vardı sanırım o diye yanına gitti.
Hasır şapkasından dolayı gözlerini göremesede hasır şapkayı biyerde gördüğüne emindi. Hatırladığında biraz şaşırdı herkesin bahsettiği herzaman gürültücü ve sevecen birinin bu kadar durgun olması garipti ilk başta duraksasada hizla onun yanına gitti.
Kahvesinden yudum alacakken karşısında duran tanımadığı kişiye baktı, kahvesini yavaşça yerine koydu. Büyuk gülümsemesini ona sunarak konuşmaya başladı. Law pek içten bir gülümseme olduğunu ama bu halinin bile güzel olduğunu anladığında sandalyeyi çekti, oturdu ve konuşmaya devam ettiler.
....hii yeni kitap jdjcjdjfdjdje umarim one piece fanlari bana sövmez, beğenirler neyse hadi byby...
