Yalanlar Üzerine

Karşılaşma

Onu karşımda gördüğümde duygularım birbirine girmişti. Ne hissedeceğimi bilememiştim. Karşımda ilerideki masada öylece oturuyordu ve bana bakıyordu. Onu yaklaşık 3-4 yıldır görmemiştim.

Onu görmemle aklıma gelen anılar gözlerimin dolmasına yetmişti. Bakışmamızı onun yanına koşarak gelen kız böldü. Coşkuyla boynuna sarıldığında bende onlara bakmayı kestim ve işime geri döndüm.

Ben Selin. Evinden kovulmuş, çalışarak okumaya çalışan 19 yaşındaki kız. Karşımdaki ise Özgür. 22 yaşındaki yakışıklı.

Kolumdaki saate baktım ve okula gitmem gerektiğini fark ettim. Önlüğü çıkardım, çantamı alıp kafeden çıktım ve okulun yolunu tuttum.

Binaya girdiğimde birinin bana seslendiğini duydum. Özgür'ün. Ona döndüğümde yürümeye başladı ve yanıma geldi.

"Selin. Buralardasın demek. Okumak için geldin sanırım değil mi?" dedi. Ona anlamsız gözlerle bakıyordum. Bunca yıldan, bunca şeyden sonra bu da neydi böyle? 

"Ne oldu? " dediğimde afallamış gibi gözüküyordu. Belki bu kadar sert söylediğimden belki de hala karşısında bir çocuk görmeyi düşündüğünden.

"Ben düşünmüştüm ki, belki eski günlerin hatırına bir kahve içeriz." "İyi tamam" "Ne?" "Tamam dedim." dediğimde şaşırmış gözüküyordu . Arkamı dönüp yürümeye başladığımda "Telefon numaranı alsaydım" diye bağırdı. Yanına gittim, elindeki telefonu aldım ve kendi numaramı yazdım. Onun numarasını alma gereği bile duymadım. Yeni hayat felsefemden 3 yıldır sapmamıştım şimdi mi sapacaktım?

Okuldan çıktıktan yarım saat sonra Özgür aradı. Buluşacağımız kafeyi belirledikten sonra oraya doğru yola çıktım.

Kafeye girdiğimde oturduğunu gördüm. Karşısına geçtim ve oturdum. Beni görünce gülümsedi ve "Merhaba. Hoşgeldin" dedi. Karşılık verdikten sonra "Geleceğini sanmıyordum." dedi. Hah. Kendini bir şey sanmasın da. "Boştum." dedim soğuk bir sesle.

O sırada garson geldi. Mocha istedikten sonra konuşmaya başladık.

Geleli belki yarım saat belki bir saat olmuştu. Sohbet gittikçe koyulaşmıştı. Hayatlarımızdan bahsetmiştik. O kadar ayrıntıya girmeden. Aradan uzun zaman geçmişti. Karşısında o eski 15 yaşındaki saf kız yoktu artık. Ama ben onun hala neredeyse aynı olduğunu düşünüyordum.

Küçük bir kız çocuğunun koşarak bizim masaya doğru geldiğini gördüm. Dikkatli bakınca o kızın sabah gördüğüm kız olduğunu anladım. Arkasından da bir kadın koşturuyordu. Belki de sevgilisiydi. Yeğenini falan gezdiriyordu.

Kız aynı sabah yaptığı gibi Özgür'ün üzerine atladı. Özgür'de hiç bocalamadan kucağına aldı ve sarıldı. Kadın ayakta dikiliyordu. Daha sonra Özgür ona bakınca "Geçerken sizi gördü. Direk geldi." dedi. Sizi? Özgür de cevap verdikten sonra kadın gitmek için izin istediğinde Özgür kızın onunla kalacağını söyledi ve kadın gitti. Kız Özgür'ün kucağında pısmıştı ve kaçamak bakışlarla bana bakıyordu.

Çok tatlı bir kızdı kıvırcık sarı saçları vardı. Kocaman gözleri güzel dudakları vardı.

Özgür'e baktı, eliyle hafifçe beni gösterdi ve kısık sesle "Bu kız kim baba?" dedi.

Merhaba! Yeni bir hikayeyle karşınızdayım. Umarım beğenirsiniz :)