"อึก...อืม~ แสบตาชะมัด..." เคลตื่นขึ้นมาในห้องกว้างๆ (เขาตื่นแล้วแต่ยังไม่ลืมตา เพราะเขาขี้เกียจเกินไป) เขารู้สึกว่าเตียงที่เขานอยค่อนข้างกว้าง มันน่าจะกว้างพอสำหรับผู้ใหญ่ 2 คน แต่ทำไมเขาถึงรู้สึกอึดอัด เขาจึงตัดสินใจลืมตาแล้วหันกลับไปที่ด้านหลัง และเห็นคนที่หน้าตาที่คุ้นเคยนอนกอดเขาอยู่แล้วเอาหัวซุกผมของเคลอยู่ เคลสะดุ้งเพราะหน้าเขาใกล้หน้าผากเขามากเกินไปจนหัวเกือบจะโขกกันอยู่แล้ว เห็นได้ชัดว่าเขาน่าจะสูงกว่าผม
"เฮ้ไอ้หัวไชเท้าขาว! ตื่นโว้ยมันอึดอัด!!!" ใช่มันโคตรอึดอัด แรงเยอะชิบหายเลย! เอ๊ะ!? หรือร่างกายเคลอ่อนแอ???
"หุบปาก...จะนอน...ผมนายนุ่มฟู" หลับต่อไม่พอ กอดแน่นขึ้นอีก! คิดว่าเขาเป็นตุ๊กตาหรือไง! ทำตัวเหมือนไม่ได้นอนมากหลายปียังไงอย่างงั้น แต่ก็แปลกนะที่เห็นศัตรูสุดแสนจะน่ารำคาญและโครตร้ายกาจ (แต่โง่เง่า) มาทำนิสัยอย่างนี้ใส่
ระหว่างที่กำลังง่วนอยู่กับการเกาะกุมของปลาหมึกขาวอยู่นั้น เขาได้ยินเสียงของผู้หญิงคนหนึ่งมาเคาะประตู จากน้ำเสียงที่ใช้พูดกับพวกเราแล้วน่าจะเป็นสาวใช้ แต่เสียงก็ยังค่อนข้างหยิ่งและเกลียดชัง ซึ่งมันทำให้เขาหงุดหงิดนิดหน่อย
'ไอเทพแห่งควาตายส่งตูมาที่แบบนี้ทำไมฟ่ะ!' เคลคิดอย่างเหนื่อยหน่าย
"นายน้อยเคล นายน้อยคาร์ล ตื่นได้แล้วคะ วันนี้ท่านหญิงและท่านชายต้องการคุยด้วย" หญิงรับใช้พูดด้วยน้ำเสียงแสนหยิ่งผยองของเธอ แล้วเงียบไป
'คาร์ล? หมายถึงไวท์สตาร์หรอ?' เคลคิดหลังจากได้ยินชื่อที่ไม่คุ้นเคย
"เฮ้! ตื่นได้แล้ว เค้าเรียกแล้ว เรายังต้องปรึกษาโลกที่เราอยู่ตอนนี้อีกนะ เฮ้!" เคลทำการปลุกไวท์สตาร์( เราจะเรียกเขาว่า*คาร์ล* ต่อจากนี้ไป ) โดยการตีแขนที่เกาะเขาแรงๆ (รึเปล่า?) และในที่สุดมันก็ตื่น
ВЫ ЧИТАЕТЕ
พวกเราไม่ใช่ฝาแฝดกันจริงๆเสียหน่อย {TOTCF New Stories}
Фанфикจะเป็นอย่างไรเมื่อ Cale Borrow และ Cale Henituse ถูกเทพแห่งความตายเรียกตัวไปในขณะที่ทั้งคู่กำลังสู้กันอยู่ เพียงเพื่อขอความช่วยเหลือให้ไปช่วยจักรวาลของเทพแห่งสงครามและเทพีแห่งความหวังที่กำลังเกิดปัญหาในขณะนี้ พวกเขาทั้งคู่จึงเป็นพี่น้องฝาแฝดกันอย่าง...
