Bir karanlığın içinde adımlarım ilerliyor.
Sonunda ne çıkar bu yolun bilemem.
Hasretin, kederime dağları devirtiyor,
Ben senin olmadığın şehire dönemem.
Güzeldi her şey en başında,
Sonunun kötü olduğu kadar.
Severdim ben de papatyaları,
Seni kaybedene kadar...
Bir kez bu çukura düştüğünde
İstesem de ulaşamam sana.
Zaten sen de devam ettin hayatına,
Beni hep güzel hatırla.
Birden geldin aklıma,
Canlandı yine senin uyanmanı bekleyen güneş.
Birden gittin aklımdan,
Sonra hemen geri geldin...
Sana yazılmalı dünyanın en güzel şiirleri,
Seni düşünerek bestenmeli aşka dair tüm şarkılar.
Sen olmalısın o sokağın başında,
Sen yatmalısın yatağın boş kısmında.
Geleceğim elbet o şehire,
Karşılaşacağız sokakların birinde.
El gibi davranma bana ne olursun,
Bir sıcak çayın hatrı vardır bir kuru selama.
Şimdi anlatsın sana birileri
Ya da kalsın gizli bahçelerde yaşantılarımız.
Sevmek neymis umarım anlarsın,
O gün gelirse ellerimi tekrar tutarsın.
Bak terazinin kefesine
Adil olsa düşer miydi onca gözyaşı?
Kurudu gitti kalbim de,
Sen beni sevme, yansın bedenim olmayan sende.
Minik kaplara sığdırdım şimdi aşkımı,
Açıp kokluyorum özledikçe.
Düşme artık gözyaşı,
Unutacaksın sen de.
"Hani ey gözyaşım akmayacaktın?"
