"O gün seninle karşılaşmasaydık burada olmazdın ama şansıma senin gibi popüler biri çıktı. O gün karşıma çıkan ilk kişiyi yanıma almayı planlamıştım."
*****
Ünlü bir haber spikeri olan Arata Aika, Dabi'nin planları doğrultusunda mesai arasında vill...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Sadece evimi bir kontrol edeceğim anne. Aylardır uğramadım ve polislerin araştırma yaparken evi dağıttıklarından eminim. Benim için endişelenme ve UA de beni bekle."
Son yapılan basın konferansından sonra sivil halkın UA de sığınaklarda kalması kararı çıkmıştı.
Sokaklar berbat haldeydi ve suçlular ortada geziniyordu. Savunmasız bir şekilde sokaklarda gezinmek her ne kadar korkutucu olsa da evimde yanıma almam gereken eşyalar vardı.
Cebimdeki anahtarı çıkarıp eve girdikten sonra botlarımı çıkarıp hızlıca üst kata çıktım. Yanıma almam gereken kıyafetleri hazırlayıp UA'e gidecektim.
Orada ne kadar duracağımız belli değildi ne de olsa. Hazırlıksız gelen çok kişi olsa bile hazırlıksız gitmeyi reddediyordum. Yanıma alacaklarım bana değil de bir başkasına yardımcı olabilirdi.
Yarım saat içinde bir çanta dolusu eşyayı sırt çantama doldurduktan sonra saçlarımı ittirip terleyen ensemi sildim. Bu şekilde gidemeyeceğimi bildiğimden duş almam lazımdı.
Evimde tekken ve üstelik sokaklar berbat haldeyken duş almak beni korkutsa da terli bir halde gidemezdim.
Ayrıca evimin etrafı güvenli gözüküyordu. Buraya gelene kadar sıradışı kimseyle karşılaşmamıştım.
꙰ૈ☆⋆｡⋆༶ ୭ 🕊˚ ༘✶꒱࿐♡ ˚.*
Beyaz bornozuma sıkıca sarılıp kuşağını bağladıktan sonra banyodan çıkıp dolabımın karşısına yürüdüm. Bir yandan saçlarımdaki havluyla saçımın suyunu alıyordum. Kendi evimde duş almak gibisi yoktu. Havluyu bir kenara bırakıp bornozumun kuşağını açtım. Dolaptan aldığım mor iç çamaşırı takımını üzerime geçirdiğimde alt kattan gelen mobilyaların devrilme sesiyle yerimde sıçrayıp birkaç adım geriledim.
Bornozumu geri giyinip kuşağını bağladıktan sonra her ihtimale karşı komodinimin çekmecesinde bulunan bıçağı kendimi koruma maksadıyla alıp kapıya doğru yürümeye başladım.
Aralık kapıyı hafif ittirdiğimde gelen adım sesleriyle hiç düşünmeden bıçağı sallamaya başladım.
Henüz kim olduğunu görmediğim kişi bıçağı tuttuğum bileğimi tutup kendisine çekerek "ne iyi bir karşılama" diye mırıldandı.
Touya'nın sesi olduğunu anladığımda korkuyla kapattığım gözlerimi açıp elimdeki bıçağı bırakarak yere düşmesine sebep oldum.
"Touya..."
Kollarımı boynuna sarıp "seni merak ediyordum." diye mırıldandım.
Vücut ısısı çok fazlaydı ayrıca yanıkları fazlalaşmış olmalıydı ki o çürük ve ceset karışımı kokusunu tekrardan almaya başlamıştım ancak rahatsız etmedi. Burnum artık bu kokuya alışmıştı ve beni rahatsız etmesinden çok bu hale gelmesi üzmüştü.
