Karanlık. Bazıları için karanlık elektriklerin gitmesidir, bazıları için karanlık ise ruhun bedenden gitmesidir...
1-ci bölüm: karanlık.
Ben Alya 17 yaşındayım ailem beni hep erkek gibi yetiştirmiştir mahalle maçı hayatımdakı en güzel ve tek güzel şeylerden biridir. Ah! sanırım futbola biraz kendimi fazla kaptırdım! Bu gün yeni bir okula başlıyorum! Eskişehirde doğup büyüdüm. 6 yıldır Eskişehirde yaşıyorum. Şimdi ise İstanbula geldik. Eski okulumu çok özliycem denilmez. Sadece Laleyi özliycektim o benim en yakın arkadaşımdı! Şansımıza aynı sınıfa gidiyorduk. Ama artık onuda özlemiycem! Küsdüğümüzden değil,Lale benimle birlikte İstanbula geldi birlikte yaşıyıcaz! Ailesiz...
Annemin "kalk derslerini oku artık sınavlardan kalıcaksın. Aklının nerde olduğu belli oluyo artık bütün günü telefon,telefon!"
Sözlerinden kurtulmak rahatlatıcı olsada hala üşengeçlikten dolayı yemek yapmadığımız için her gün noodle yiycez. Hayır! Kesinlikle yemek yapmayı bilmediğimizden dolayı değil! Tamam... belkide öyledir.
Neyse sanırım okula ilk günden geç kalıcam!
-Off Corndogmu aldın!! Diye sordum Laleye. Hiç beklemiyordum açıkçası!
-Evet, aldım ama okula ilk günden geç kaltık!
Off öğretmen sinirlenirmi?
-çok kato bor okolmoş doyorlor.(çok katı bir okulmuş diyorlar)
-öffff ağzındakını ye öyle konuş!
Hiç bir şey anlamıyorum, gergedan gibi yiyosun!
Laleye dik dik bakarken saatin farkında diyildim. Birden kafama dank etti hemen kalktım geç kaldığımı unutmuşdum!
-ya hadi çıkalım artık,hoca çok kızıcak daha ilk gün ya! Çok katı bir okul biliyosun! Dedim
-Tamam iyiki aynı sınıftayız
-Evet!
Hadi çıkalım!
-Tamam.
Yol boyunca koştuk öyle koştuk ki diz kapaklarımız mahvoldu! Laleye doğru döndüğümde okulun kapısının önüne doğru ilerliyordum Laleye bakıyordum "hızlı koş!"
Dedim kafam arkadaydı ve önümdeki demir kapıyı görmedim.
1.67 boyla kapıya sülük gibi yapışıp kaldım!
Lalenin kahkahalarını duyuyordum. Çok sinirlenmişdim!
O sırada tanımadığım bir el bana elini uzattı.
Arkama döndüğümde 1.80 boylarında kumral bir çocuk bana bakıp elini uzatmışdı.
Elini tuttum ve ayağa kalktım.
-Teşekkür ederim
Dedim dediyim anda çocuk arkasına baktı 3 kişi onun arkasından koşarak geliyordu.
Çocuk hiç bir şey demeden koşmağa başladı.
o 3 kişi tam bir mafyaya benziyorlardı!
Acaba çocuğun başı beladamıydı? Tam o an bir şey fark etdim! Tamı tamına 18 dakika gecikmiştim!
Koşarak sınıfa ilerledim.
Lale ise arkamla koşarak geliyordu.
Kolidorun sonundakı sınıfa koşdum üzerinde
12 c yazıyordu kapıyı çaldım arkamla Lale geldi ikimizde kapıda durmuştuk!
Ama hoca bizi fark etmemişdi.
-Arkadaşlar bu okul katı bir okuldur burası dingonun ahırı değil!
Buraya canınız istediğiniz zaman gelemezsiniz eğer okul 09:00 da başlıyorsa 08:55 de sınıfda olmanız lazım! Derse 1 dakikadan fazla bile gecikirseniz artık sizi içeri almıyacağım!
Kalbim eşşek gibi hızlı atıyordu içimden "Sıçtım ben" dedim o an harbiden sıçmıştım
O sırada bir şey fark etdim.
Okul kapısında beni kaldıran çocuk da ordaydı o da gecikmişdi demek ki bu olanlar onun yüzündendi! İçimden "Şerefsiz!" Dedim.
Bir kaç kişi bize gülerek bakıyordu çünkü tam şu vakitde gelmek için dünyanın en şanssız insanı olmanız gerekiyordu!
O sırada en arka sırada oturan ve beni kaldıran çocuğu kovalayan o 3 kişiyi gördüm mafya gibi giyinmişlerdi. üzerlerinde siyah kot ceket siyah pantalon vardı üçüde hemen hemen aynı giyinmişlerdi.
-Kızım siz ne ara geldiniz?!
-neden bu kadar geciktiniz
-alo kızım size diyorum
-Evladım! Üç saatdir size sesleniyorum yeter artık geçin yerinize bide sizle uğraşamam dedi öğretmen.
-Tabi öğretmenim.
Diyip ikimizde boş yerlerden birine geçtik.
Ders çok sıkıcı geçti. Matamatikden hep nefret etmişimdir zaten.
Ders boyunca oturup kağıda Ronaldo 👑 diye bir şey karaladım. 5-10 dakika sonra sınıfa telaşla bir öğretmen girdi!
Nefes-Nefeseydi sanki yakınının ölüm haberini almış gibiydi.
-Çoçuklar size çok önemli bir haberim var!
Okulumuzda kasnen yangın çıkaran biri var!
Geçen ay okulumuzda çıkan yangını aranızdan biri kasnen çıkarmış ve sınıfınızdan birini b-birini öldürüceğini söylemiş!
Ben şok içinde kalmışdım o kişi ben değildim. Daha ilk dersimin ilk dakikasındayım 15 dakikasında kim bana beni öldürecek kadar kin beslerdi ki?
Ama o kişi kimdi?
Derken hoca konuşmaya başladı.
-Aranızdan birinin saniyesi saniyesine, dakikası dakikasına, nasıl öldüreceğine, nerede olacağını her ayrıntısına kadar yazmış.
Hocanın elleri titriyordu nerdeyse elinde tuttuğu telefonunu düşürücekti.
O sırada zil çaldı.
o zaman bir şey fark etdim
beni yerden kaldıran çocuk bana doğru geliyordu.
-Merhaba
Dedi çocuk özgüvenli bir şekilde.
-Merhaba
-Benimle 5 dakikalığına gelirmisin?
-Neden?
-5 dakikalığına burda anlatamam.
-gelmiyorum.
dediyim anda çocuk iç çekti beni kolumdan tuttuğu gibi götürmeye başladı.
Kolumu ani bir haraketle çektim ve yürümeye başladım.
Sonra çocuk durdu.
Bana döndü.
Okulun en kuytu köşesinde durmuştuk burası karanlık dı! Nerdeydim!
Derken çocuk konuşmaya başladı
-O üç çocuk, sana bir şey dedilermi?
-Hayır, hiç bir şey demediler
-Onlardan olabildiyince uzak dur!
Tamam mı?
-Beni buraya bunu söylemek için mi çağırdın!?
-bak o üç çocuk beni seni kaldırıken gördüler benim senden hoşlandığımı düşünüyolar.
Bu yüzden o üçlüden uzak dur!
Bu arada adım Burak.
Adın ne?
-Alya.
Tam o sırada yanımıza 3 kişi geldi.
Bir tanesi önde diyeri 2-si ise
Arkadaydı.
-Selam! Kendimi taktim edeyim. Bendeniz
Deniz!
Kendimi tutamadım hafifçe güldüm çocuk komikti.
-Ben de Alya
-Memnun olduk.
Burak seninle bir 5-10
Dakika konuşa bilirmiyiz?
-Tamam.
İkiside gittiler.
Şu iki çocukla ben tek kalmışdım
Derken birinin yanımda olmadığını fark etdim!
Tam o sırada
Biri ağzıma bir mendille basdırıyordu!
Ne kadar çırpınsamda bilincimi kaybettim.
2 saat sonra
(Alyanın anlatımıyla)
Gözlerimi açdığımda bir sınıfdaydım.
Ellerim ağzım ayaklarım bağlıydı!
O sırada içeri 3 kişi girdi.
-Barış sen ağzını aç kızın!
Doruk sende yemek getir!
-Ben nerdeyim!
Hödükler! Beni neden kaçırdınız?!
sırada Deniz'in ufak bir kahkaha atdığını duydum.
-Hödük mü? Hakaret etmek konusunda başarılısın gördüğüm kadarıyla.
-Neden burdayım?
Ve neden beni kaçırdınız?
-Merak etme sana hiç bir şey yapmıyıcaz.
Mafya falan değiliz!
Yada öylemiyiz?
Dediğinde ufak bir geri çekildim.
Korkmuştum!
O sırada Deniz kahkaha atmaya başladı.
-Merak etme. Seni yemeyiz.
-Abi durduk yerde neden kaçırdık kızı? Direk soramıyomuyduk? Dedi Burak.
-Konuşmaya çalışsaydım beni dövmeye çalışcaktı!
Ama sadece çalışıcaktı.
Dedi Deniz ve ufak bir kahkaha atdı.
-Doruk kızın ellerini çözsene!
-Çözmüşdüm zaten kendim.
Diye mırıldandım. O sırada bana şok içinde bakdıklarını hiss etdim.
-Burası hangi sınıf? Diye sordum.
12 a
-Beni neden kaçırdınız?
Dedim tahammülsüzce.
-Burakla çıkıyorsunuz değilmi?
-Burak kim?
Haa hatırladım şu beni yerden kaldıran çocuk!
Saçmalama soyadını bile bilmiyorum!
-Özcan
-Ne?
-Soyadı, Burak Özcan
-Beni bırakıcakmısınız? Dedim sert bir şekilde.
O sırada Deniz bana yaklaştı.
Kendimi geriye çektim.
-Hayır!
-Ne hayır?
-Bırakmıycaz.
-Tamam o zaman bırakmayın.
Dedim ve kalkıp yürümeye başladım.
Deniz arkadan kahkaha atıyordu.
-Gerçekten sen yürürken aval aval bakıcağımızı mı sandın?
Dedi o sırada Doruk ve Barış kolumdan tuttu.
İkiside kolumu sıkmak istemiyorlardı ama sertçe kolumdan tutmuşlardı
-Özür dilerim! Dedi Barış
-Deniz ne diyorsa o!
Dedi ve gülmeye başladı
O sırada kolumu bir çırpıda çektim ve çekmeğimle beraber Doruk ve Barış yere yığılıp kaldı.
-Kız terminatör çıktı aq.
Dedi Barış.
O sırada ben kapıyı açdım ve arkamdan sertçe kapadım.
O sırada bana baka kaldıklarını hissetdim.
Bir kaç dakika kolidorda yürüdükten sonra bir anda okulun elektrikleri gitti!
Ben korku içinde etrafıma bakarken kolumu bir el tutdu!
Kalbimin 2 kat hızında attığını hissediyordum!
-Ah! Özür dilerim!
Dedi ılımlı bir kız sesi
-Birden korkup kolunu tuttum!
-Bir dakika! Büge
-Sen? ALYA!
O sırada bir birimize sıkıca sarıldık!
Büge benim en yakın arkadaşım kardeşim di!
-Kızım sen nerelerdeydin ya!
2 aydır seni arıyoruz kızım!
-Sizi ne kadar özledim! Alya nerde?
-Bilmiyorum.
-Elektrikler neden gitti?
-Bilmiyorum.
-Saat kaç ?
-Bilmiyorum.
-Kanka yaaaaa Taehyung çokk yakışıklı değilmiiiii?
-Bilmi-
Bir dakika ne?
Büge yüksek sesle bir kahkaha attı.
Bende ona katılmaya başladım
-Kızım dalga geçiyorum.
-Saat 10:46
-Ne?
-Saati sormadın mı?
-Haaa tamam.
-Gel Laleyi bulalım!
-Tamam!
Biraz bomboş kolidorda birbirimizi görmeden yürüdük nereye gittiğimize dair hiç bir fikrimiz yoktu.
O sırada dona kaldım! Şok olmuşdum sessiz kolidorda adeta dona kalmışdım! Öyle bir şey görmüşdüm ki!
Bir ceset!
Bir ceset!
B-bir ceset
Ceset...
Lalenin cesedi...
Veeee birinci bölümün sonu! Birinci bölüm nasıldı? Off çok heyecanlıyım inş beyenirsininz<3
Bilmiyorum ya 120 tane kişi okursa?
Mutluluktan havalara uçarım.
Yada 1 kişi okursa :(
O zaman çok üzülürüm şu an aklımdan yalnız bunlar geçiyo ksjdhdjsjgshahhshshs
Birinci bölümden Laleyide öldürtdüyüme göre artık rahat ölebilirim hfhfhsjdhdhshbshshshsshdhd
Bu bölümü ne zorluklarla yazdığıma inanamazsınız.
Komşu çocuğu evde 2 tane biri 6 biri 4 yaşında telefonumu karıştırıyolardı.
Tabi sonra bu misafir bebelerine hayatlarının şokunu yaşatmadım değil JDBSBAHHSBSBSBSNSNJS
Ve şimdi size bir kaç sorum var.
Sizce Laleyi kim öldürdü?
Lale ölücekmi?
Büge den nasıl bir hissiyat aldınız?
Şimdilik bu kadar
<333
Keyifli okumalar!
<3♡
