(ch-5)

801 29 21
                                    

Zawgyi

ထို့ေနကလိုတ္ပိုျပိးသူနဲ့အတန္းေခါင္းေဆာင္ကပိုျပိးခင္လာသည္ တခါတေလထမင္းအတူစားသလို ့တခါတေလျကေတာ့လည္းအတူစကားေျပာျဖစ္ျကသည္

"ဟင္း......"

သူအရမ္းရင္ခုန္သည္  ေဝယံမင္းမာန္ဆိုတဲ့သူမ်ားသား
သည္သူအေတြးထဲဝင္လာတာေျကာင့္ပင္

"ေဟ့ေရာင္  ကံထူးငယ္ "

ကိုလတ္အသံေျကာင့္သူအျမန္ထျပိးတံခါးကို ့သြားဖြင့္
ေပးလိုတ္သည္

"ဘာေျပာစရာရွိလို လည္း ကိုလတ္"

တံခါးဖြင့္လိုတ္သည္နွင့္တခါတည္းတန္းေမးလိုတ္သည္
ကိုလတ္ဆိုတာကသူအေမေနာတ္အိမ္ေထာင္နဲ ့ပါလာ
ေသာ္လူျဖစ္သည္ ေနာတ္ျပိးသူကို ့ဆိုလည္းရီသဲ့သဲ့လာ
လုပ္တတ္သည္ သူမျကဳိတ္ပါ  တဂယ္မျကဳိတ္ပါ

အခုလည္းလူကို့ရီသဲ့သဲ့လာလုပ္ေနျပန္သည္

"ငယ္ေလးကကြာ မဆိုးစမ္းနဲ ့"

"ကိုလတ္ ဖယ္ ေမေမေရ အင့္"

"က်စ့္   မင္းအေမကအခုငါအေဖေအာတ္မွာသာယာ
ေနျပိ မင္းလည္းငါေအာတ္မွာသာယာျကည္ေလ"

"ကိုလတ္ ခင္ဗ်ာမရုိင္းနဲ့ေနာ္ အခုဖယ္ "

ကိုလတ္လက္ေတြျကားကေနရုန္းထြတ္ေနေသာ္လည္း
မရပါ အားေတြကမမွ်တာေျကာင့္လည္းပါသည္

ခြမ္းးး!!!

သူတြန္းထုတ္လိုတ္ကာအလွပန္းအိုးျဖင့္ကိုလတ္ေခါင္း
ကိုရုိတ္ခြဲခ်လိုတ္သည္ ေသြးမ်ားသည္ျဖာကနဲ့ပင္ထြတ္လာေတာ့သည္

"အ!!! မင္း ကံထူးငယ္!!! "

ဒုန္းးး!!!

ေနာတ္ကေခၚသံျကီးကို ့လည္းဂရုမျပဳေတာ့ပဲတံခါးကို ့
အသံျမည္ေအာင္ဖြင့္ျပိးထြတ္လာခဲ့သည္
မ်တ္နွာမွာေတာ့မ်တ္ရည္ေတြျဖင့္ေပါ့

"ဟင့္ အီးဟီး ~အီးဟီး~ေဖေဖ အီးဟီး~ေဖေဖ"

အျပင္ေရာတ္ေသာ္အခါဝယ္ခံစားရသမွ်ကို ့ဖြင့္ခ်ျပလိုတ္
သည္ သူအေနနဲ့ပင္ပန္းသည္ ေဖေဖရွိစဥ္တုန္းကေပ်ာ္ခဲ့သမွ်သည္ ေဖေဖဆံုးသြားသည္အခါဝယ္ဝမ္းနည္းခဲ့ရသည္
ေမေမသည္မွာလည္းသူကို ့ဂရုမစိုတ္ပါ

အတန်းခေါင်းဆောင်ကငါလင်[Completed]Where stories live. Discover now