-''Gecenin 12 sin demi bu görev Rafe'' Yazdım sinirle rafe'ten hemen mesaj geldi
-''Evet gecenin 12sinde madelyn. Ya gelirsin yada altınları unut'' dedi Rafe sinirle kabul ettim. Çünkü bu işe girmiştim bir kere.
Üstüme kamufule olabileceğim bir kıyafet aradım
Bunu giydim. kamufule olacak kıyafetim yoktu. En iyisi siyah diye düşündüm.
Rafe konum attı. attığı konuma giderken daha çok hırslanıyordum. Sarah beni nasıl seçmezdi. Ona haddini bildirecektim. Abimede hiç bir şey söylememiştim zaten.
Alana vardım. etraf kapkaranlıktı. Bi anda biri ağızımı kapattı. Arkamı korku ile döndüm. Rafe ti
-''Sen insanı delirtmeye mi calisıyorsun rafe ödüm koptu'' dedim Sinirle. Rafe tek kelime etmedi. Onu takip ettim
-''Sessiz ol. Buradalar onlar gidince orayı güzelce inceleyeceğiz. '' dedi rafe fısıldayarak. Onları uzun uzun izledik. girdikleri yerleri gördük. Sevinç çığlıklarını duyduk
-''Bulmuş olmalılar'' dedi Rafe bana bakıp sırıttı. o pis sırıtış..
Yoksulların eski evden çıkmasını izledik. Sevine sevine çıkıyorlardı. Onları böyle görünce daha çok sinirim bozuldu. tam eve doğru yürüyordum rafe bileğimi tuttu
-''Madelyn sen delirdinmi. daha arabalarına bile binmediler seni görürler çabu buraya gel'' Dedi rafe sinirle. tekrar yanına geldim.
Biraz daha bekledik. en son emin olduğumuzda eve doğru yürüdük. ev çok eski görünüyordu. Her yer toz içindeydi. İçeri girdik. Evi güzelce gezdik. En son bodrum katı kalmıştı. çok ürperticiydi. Rafe önden gitti. bende arkasından gittim.
Heryeri güzelce aradık. fakat sonra bir anda tam kapanmamış olan kuyunun kenarını gördük.
-''İşte burada''dedi rafe. tahtaları kaldırdı. Ve kuyuyu gördük. içi bi miktar altınla doluydu az da olsa görünüyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝘽𝙐𝙎𝙄𝙉𝙀𝙎𝙎 𝙋𝘼𝙍𝙏𝙉𝙀𝙍
ActionDiziyi çok sevdiğim ve, Rafe camerona asik olduğum için bu hikayeyi yazıyorum BİLGİLENDİRME! -Asıl hikaye böyle değildir. hikaye değiştirilerek yazılmıştır (hatta bazı olaylara yer verilmemiştir)