KARANLIK OLAYLAR

BÖLÜM 2

Bazen hiç beklemediğin şeyler olur....

Sabah her zaman ki gibi yine kalktım, lavoboya girip kişisel bakımımı yapıp odama geçtim. Neyseki bugün cumartesiy'di telefonumu açtığımda bir sürü mesaj gelmişti. Mesaj kutumu açtığımda ise bir grup kurulmuştu ama kim olduklarını bilmiyordum. Gruba tıkladığımda okuma başladım,

Bilinmeyen numara: Selamm ben Zişann, sakın çıkmayın gruptan

Bilinmeyen numara: Nasıl buldun numaramızı ve sen kimsin?

Bilinmeyen numara: Abi sakin ol ben Mert, oda benim arkadaşım.

Bilinmeyen numara: Abi söylesene, bir an dedim bunlar kim

Ne olduğunu anlamayıp, bende yazmaya başladım

Ben: Zişan noluyo burda, nasıl buldun numaramızı?

Bilinmeyen numara: Ben sana her şeyi anlatıcam ama herkes bi ismini yazsında bir kaydedin

Bilinmeyen numara: Mert

Bilinmeyen numara:Ateş

Bilinmeyen numara: Zişan

Herkes yazdıktan sonra, bende yazıp kaydettim numaraları

Ben: Mona

Kaydettikten sonra telefonu kapatıp, kitaplığımın başına geçtim. Kitabımı alıp yatağıma geçip okumaya başladım.
Aşağıdan annen çağırıyordu, neden çağırıyor diye merak etmiyorum çünkü kahvaltıya çağırıyordu. Aşağı inip kahvaltı yaptıktan sonra telefonuma bildirimler geliyodu, odama geçip grubu açtım ve okumaya başladım.

Mert: Ateş ve Mona çabuk size atacağım konuma gelin, Zişanla sizi bekliyoruz.

Ateş: Noldu abi, bir sorun mu var.

Mert: Gelin her şeyi anlatıcaz, bide abi Monayı alıp gelsene sen.

Ateş: Tamam Mona bana evinin konumunu atsana.

Ne yapacağımı bilemedim ve yazmaya başladım

Ben: Ben kendim gelirim, senin gelmene gerek yok.

Ateş: Sıkıntı değil benim için, sen hazırlan bende geliyorum şimdi.

Ben: Tamam, ben hazırlanıyorum. Dedim ve anneme "Anne beni bir arkadaşım alıcak arkadaşlarımızın yanına gidicez ben gidebilir miyim" dedim. "Sormana gerek yok kızım sen yeter ki git, şu yaşıma kadar ilk defa seni arkadaş edinerek görüyorum. Bir dahakinede sorma ama haber ver" dedi
Bende "tamam" diyip odama çıktım.
Üstüme ve altıma, siyah bir tişört ve siyah bi eşofmanı geçirdim ve Ateşi bekledim. Kapı sesi duyunca aşağı inip kapıyı açtım karşımda Ateş duruyordu, annem yanıma gelip "oo bu yakışıklı çocuk mu senin arkadaşın" dedi. Allahım çıldırcam ya, ben kendi çapımda utanırken Ateş konuşmaya başladı. " teşekkür ederim hanımefendi, sizde çok güzelsiniz" dedi. " Çok kibarsın
Oğlum" dedi ve Ateş tebessüm etti. " Mona biz çıkalım mı" dediğinde kendime geldim ve "olur" diyip çıktım. Arabaya bindiğimizden kafeye gelene kadar hiç konuşmadık, hani konuşalım demiyorum ama insan da bir nasılsın der. Arabadan inip, kafeye girdikten hemen sonra direk yanlarına oturduk ve Mert konuşmaya başladı.
"Direk konuya giriyorum, zişanla biz bir şey öğrendik"
"Ne, söyle" dedi Ateş.

"Bize biri bir kağıt verdi ve dediki, burda sizin isminiz yazıyo diyip gitti"

Ateş "eee öğrendiğiniz şey ne Mert, hadi uzatma."
Mert " kağıtta bizi istediğini ve telefon numaralarını verip bizim aramamızı istediklerni yazmışlar"
Ateş "peki, sana bu notu veren çocuk, kimin yazdığını biliyormuymuş"
Mert "sordum ama bilmiyormuş"
Zişan "burda konuşmamız sizce normal mi?"
Mert "haklısın, Ateş bizim eve gidelim, sen Monayla gel yine olur mu?"
Ateş "olur, hadi gel Mona" diyip kolumdan çok sıkmadan, hafifçe tutup beni götürdü. Ben hala ne olduğunun farkında değildim ve aklımdan birbir türlü sorular geçiyordu. Ben ne olduğunu idrak etmeye çalışırken, arabanın yanına geldik bile. Arabanın kapısını açıp oturdum ve tekrar kapattım, Ateşe baktığımda ise hiç bir şey yokmuş gibi araba sürüyordu ama aklında onunda sorular geçtiğine inanıyorum. Kafamı önüme çevirip emliyet kemerimi taktım ve camdan dışarıyı seyrettim.
Ateş " noldu, durgunsun gibi"
Ben " yoo sadece aklımdan bin bir türlü sorular geçiyor."
Ateş " ne gibi mesela?"
Ben " mesela, kim bu notları gönderdi, neden mertin evine gidiyoruz, daha yeni tanıştığım çocuğun evine nasıl gidebilirim ve bizi nerden tanıyorlar?"
Ateş " bak diğer soruları bilmiyorum ama Mert iyi çocuktur çocukluğumdan bu yana kadar beni öldürmediyse hiç öldürmez" diyip hafif güldü.
Ben " o zaman iyi"
Ateş " iyi" dedi ve sustuk. Eve varmıştık ve hiç konuşmadan eve girip koltuklara geçip oturduk.
Ben " Ben bir su aliyim"
Mert " mutfak hemen şu tarafta"
Ben " tamam, sağol"
Mutfağa geçtim ve dolaplardan su bardağını aradım, buldum ama çok yüksekteydi elimi biraz daha uzatıyorken arkamdan biri su bardağını aldı ve hızlıca arkamı döndüm, ve o Ateşti birbirimize çok yakındık. Su bardağını bana verdi ve içeri Mert girdi.
Mert " oooo çifte kumrular size zaman verirdim ama mühim konular var."
Ben " ne çifti kumrusu ya sadece bardağı verdi"
Mert " öyledir öyledir, hadi suyunu iç gel" dedi ve gitti Ateş hala dibimdeydi ve gözlerime bakıp sırıttı. İttirmeye çalıştım ama bir gıdım bile oynamadı ve son bir daha ittirdim ve arkaya doğru gitti. Suyumu hızlıca içtim ve solona gittim ve arkamdan hala sırıtıyordu biliyordum.

Ben "ee napıyoruz, şimdi "
Mert " bence arayalım"
Ateş " bencede arayalım kimmiş bunlar bi örenelim"
Zişan "tamam o zaman numarayı arıyorum ben" dedikten sonra Mert elinden telefonu aldı
Mert " dur bekle nolur nolmaz ben arıyim" dedi ve bu sefer Zişan elinden aldı
Zişan " ne alaka bende arayabilirim"dedi ve tekrar Mert elinden telefonu aldı.
Mert " bak bunlar kötü adamsa seni sesinden her şeyi yapabilirler o yüzden ben arıyim"
Hafif bir sırıttım aralarında bir şey var gibi duruyo ama bir birlerine söylemiyorlar. Bunları düşündükten sonra ellerinden telefonu alıp
Ben " tamam yeter, ben ararım " diyip numarayı yazdım ve arama tuşuna basıp kulaklığıma getirdim telefonu. Biraz çaldıktan sonra açıldı bende direk hapörleri açtım.

X " alo "
Ben "alo, bize bir not vermişsiniz ve aramamızı istemişsiniz"
X "aaa evet Mona hanım dimi "
Ben "evet, neden aramamızı istediniz acaba?"
X " bir yarışma var define Avı gibi, büyük bir para miktarı var ve siz ipuçlarını bulup bu ödüle ulaşmaya çalışacaksınız, tabi tek değil bu yarışmaya giren bazı kişiler daha var tabi. Siz onlar yetişmeden o ödülü almanız lazım"
Mona "Anladım, ama bunu arkadaşlarıma sormam lazım"
X " tabi , yarışmaya katılırsanız size atacağım adresten bize gelip form doldurmanız lazım , formu soracak olursanız eğer size zorla yaptırmadığımız ve kendi isteğinizle katıldığınızın kanıtı olucak bu form"
Mona "Tamamdır o zaman, görüşürüz "
X "görüşürüz" dedi ve kapattım, ve sonra mesajlara konum geldi"
Mert ve zişan aynı anda
"İsmini nerden biliyo?!?!" Dediler.
Ben " kağıtta isimlerimiz yazınca bu kadar şaşırmıyonuz ama, isimlerimizi biliyorlarsa demekki tipimizi ve seslerimizide biliyorlar"
İkiside anladım der gibi kafalarını salladırlar.
Mert " ee abi sen ne düşünüyorsun, sence ne yapalım"
Ateş " emin değilim yarın konuşuruz, artık eve gidelim" diyip ayağı kalktı. Bizde kalkıp Mert bizi geçirdi. Arabaya bindik ve ilk önce Ateş zişani evine bıraktı sonra Ateş benim evin önüne gelince indim, tam kapıyı kapatıcam Ateş " zeki birine benziyorsun dedi" bende hafif gülüp yüzüne kapattım ve içeri geçtim.