Agora'da Oturdum Ağladım

İlk Tanışma

       Merhaba sevgili okurlarım. Bu hikaye gerçek yaşamdan alıntıdır. Benim yaşadığım uzak mesafe ilişkisine, gerçek aşka ve bolca gözyaşına dayanıyor. Unutmayın madalyonun iki kısmı bulunuyor. Bu hikaye benim bakış açımla anlatılıyor ama ona sorsanız size hikayeyi farklı anlatabilir. Dilerim bu hikayeyi okurken kendinizden bir parça bulursunuz ve bizim yaptığımız hataları yapmazsınız. 

       Not: Ana karakterlerin adları kimlikleri belli olmasın diye değiştirilmiştir.( İsimler aralarındaki bir şakadan kaynaklanmaktadır. Gerçekle bir ilgisi bulunmamaktadır.)

       Şimdi sizi geçmişe götüreceğim ve Mertle ilk tanıştığım zamana. Yıl 2017. Ben 17 yaşımdayım. Henüz yıllar boyu sürecek bir olayla daha tanışmamışım. O zamanlar Ceyda diye bir arkadaşım vardı. Bir gün kapı çalıyor. Açtım. Ceyda ağlıyor. Sonra tüm olayları anlattı sevgili onu en yakın arkadaşı ile aldatmış. Oturduk beraber ağladık. Ceyda ona bir sahte hesap açmamız gerektiğini çünkü sevgili ile( aslında eski sevgili ve şu anda başka birisi ile çok güzel giden bir ilişkisi var) konuşması gerektiğini söyledi. Böylece hesabı açtık. Hesabın adı' galaksidejaponbalıgi' gibi bir şeydi. Bu adı neden koydunuz diye sorarsanız. Japon balığım yeni vefat etmişti ve onu çok seviyordum. 

      Hesabı açtık ama hiç takipçimiz yok. Ceyda ve ben bazı kişileri eklemeye başladık. Bu daha çok öneriler kısmında gördüğümüz kişileri rastgele eklemekti. Çünkü amacımız takipçi sayısını fazla göstermekti. Başka bir amacımız yoktu.

       Ceyda o gün eski sevgili ile konuştu ve kendini daha rahatlamış hissederek bizim evde ayrıldı. Gitmeden ona hesabı ne yapacağımı sordum. O da benim kullanabileceğimi söyledi. Fakat ben bu hesabı kullanmak istemiyordum bu yüzden tüm mesajları sildim.

       Ama daha sonra olacakları bilmiyordum. Tanımadığımız kişileri rastgele eklemek doğru bir şey miydi? Ya da onlara merhaba diye mesaj atmak.

       Aradan iki gün geçti. Arkadaşım ile açtığımız bir hesaba biri gece merhaba yazdı. AAma ben yazan kişiyi tanımıyordum. Henüz...