Love me until I love myself

0.1

Çatıdan aşağı ayağımı sallayarak bakıyordum. Kulaklarımda müzik. Arkama yaslanmış şekilde uzanıyordum çatıda. Rüzgar üşütüyordu ama önemli değildi. Ölmezdi ya sonuçta ? Sahi ölmem ne kadar önemli ki? Yaşadığım hayat bir hiçten ibaret. Tek bildiğim ismim dans etmeyi sevmem. Kapattım gözlerimi müziğe bıraktım kendimi. Gözümü kapattığımda oradaydım sırama doğru geçiyordum 6.sınıfa başlıyordum. Tarihlerden neydi ki? Eylüldü sanırsam. Kısaydım o zamanlar. Sırama oturdum arkama baktım. Tanımadığım ama beni heyecanlandıran o yüz. Yeni gelmiş olmalıydı. Elimi uzattım gülümseyerek,

"Selam, Adım Emir. Sanırım yeni geldin?" sonra bana bakıp gülümsedi , ah siktir gülümsemesi çok güzel.

"Ben de Elfida , evet yeni geldim." dedi. Gülümsedim kocaman ağzımdan her şeyi değiştirecek o 3 kelime döküldü. 

" Arkadaş olalım mı?" demiştim. Ah sevinerek ne güzel cevap vermişti. Onu bırakmamıştım hiçbir zaman . Arkadaşım Nida ile aynı gruptaydık. Çok güzel zamanlar geçiriyorduk. Beraber okulu geziyorduk. Çok mutluyduk. Küçüktük, mutluyduk. Daha sonra LGBT hakkında desteklememizi konuşmuştuk. Ona Aseksüel olabileceğimi söylemiştim. Şaşırmıştı fakat 7 ye geldiğimizde Yasin , Alız , ben , Nida ve Elfida beraber şarkı söylemek için hazırlanıyorduk, ingilizce proje ödevimizdi. Sizin sayenizde kpop ve melanie martineze alışmıştım belki de sizin sayenizde dans etmeyi sevdiğimin daha fazla farkına varmıştım. Beni hayata bağlamışlardı. Bunlar da belli süreliğineydi. O yakınlıkta sana olan yakınlığımın herkesten farklı olduğunu anlamıştım. Kalbim hızlanıyordu özlüyordum seni. Hislerimi anlamlandıramıyordum. Hiç bir zaman cinsel yönelim testi yapmadım ama ona aşık mıyım diye milyon kere test çözdüm. Her zaman ise aynı cevap. "Aşıksın." Geceleri kaç defa ağladığımı ve Tanrıya beni bu günahsa öldürmesi için kaç defa yalvardığımı hatırlıyorum. Namazımı kılan biriydim. Tanrıya inancım vardı. En çok kendimden nefret ettim ben kaç defa bir nefret yorumuyla yıkıldım bilmiyorum. Küçük bir çocuktum o zaman sadece 10 yaşında. En sonunda çareyi 7 yıllık arkadaşım olan Nidaya yazmakta bulmuştum. Hayatımın en büyük hatası . Sordum arkadaşlık özelliği mi aşk özelliği mi diye. 3 özellik saymıştım hala aklımda. "Onun yanında heyecanlanmak" "Onu özlemek" "Sadece onu istemek." bana ikincisinin arkadaşlık diğer iki kalanının aşk olduğunu söylemişti. Sonra sordu kim diye. Bizim sınıftan mı? Evet ,Erkek mi? Evet ,Ben mi? Hayır , Elfida mı? Evet. "Kanka iyikinin onun yerinde değilim, benden hoşlansaydın senden tiksinirdim." Onun ile mesajlaşmayı çoğalttım. Karne günü açıldım. Şaka sanmıştı gerçekti. Yaz boyu şakasına flörtleştik . Sana ne hissettiğimi acılarımı anlattım. İlk defa hislerimi birine açmıştım ilk defa o kadar rahat uyumuştum. Artık gülümsemek ve yalnız olmak zorunda değildim. Arkadaşım dediğim Nidanın bana dediği şeyi unutamıyorum üçüncü en kötü şeydi. Namazımda biriydim ya ben , bana namazımı boşuna kıldığımı ve Allahtan tövbe etmem gerektiğini söyledi aşkım için. Geçti dedim. O gece seccadeye kapanarak hüngür hüngür ağladım yalvardım. Ve hayatımın ikinci en kötü anı. "Günaydın aşkım" "Sen kimsin?" babası ile mesajlaşmıştım. Tehdit etmişti beni okula ve aileme söylemekle, tek yapabildiğim özür dilemekti. Ona bir şey oldu diye korkmuştum. Bana iyi olduğunu söylemişti ama iyi olmadığına adım gibi eminim. Gene eskisi gibi olmuştuk. Bu olayı Nidaya anlattım. Gitti endişelendiğini annesine belli etti, annesine söylemek zorunda kaldı. Annesi benim anneme söyledi. Evde bir kargaşa. Her şeyi yalanladım. Nida benden özür diledi yalvararak. Kabul ettim. 8de kendimi tamamen kaybettim gene aynı maskeyi takıyordum. Sen ise Alız ile gülüp eğleniyorsun ben ise içten içe yok oluyordum. Sonra Tanem'e aşık olduğunu söyledin bana. Tebrik ettim ve mutlu olmanı istediğimi söyledim. Hüngür hüngür ağladım koridorda kafamda "Kill This Love" şarkısıyla. Karne günü sadece ikiniz onur bölgesi alıp sınıfın önünde alkılandığınızda Tanemi çok kıskandım. Bir kez bile olsa onun yerinde olmak istedim. Pandemi geldi herkesten uzaklaştım. 1 yıl sonra yazdım ona , beni özlediğini söyledi ve bana aşık olduğunu. Hayatımdaki en güzel andı. Onunle sevgili oldum. Mutluydum ta ki aile korkusu ile belli süre engellemesi gerekene kadar. Bekledim kasım tatilinde yazdı. Tekrardan birlikteydik. Daha sonra benden ayrıldı. Sebebini daha sonra tekrar çıktığımızda öğrendim. O benim için yeterli değilmiş gibi hissetmişti. Anksiyetesi vardı her şeyi yavaştan aldım onun için. Sonra yazın Arda ile tanıştım sanalda. Ve bana olan aşkından ölen biriydi ama biz Elfida ile çıkıyorduk. Elfida ailesinden dolayı ayrılmak zorunda kaldı tekrar. Ben bekledim Elfidayı ama olamayacağımızı gayet sürekli söylüyordu ama beni sevdiğini de belli ediyordu. Ben dayanamadım ilk intiharıma kalkıştım. Bileğimi kestim ama sadece zarar görmüştü. Korkmuştum. Elfidaya yazdım, gene beni sakinleştirip uyutan oydu. Sonra Arda ile flörtleşiyorduk. Sevdiğimi düşünüyordum ama Elfidanın yeri değişmiyordu. Onla çıkarken de tonla sorun yaşadık.İkinci ve üçüncü intiharıma kalkışmıştım. Ve 1-2 haftada bir kendime zarar veriyordum. İzmirden İstanbula benim ilçeye geldi benimle buluşmak için üç saatliğine. Buluştuk mutluyduk . 1 ay sonra aynı duyguları hissetmediğini söyledi. Ben sadece 1 saat ağladıktan sonra normal karşıladım. Elfida ile konuşmaya geri döndüm ve sonra bana beni tekrar sevdiğini söyledi Arda ve ben de duygularımın aynı olmadığını söyledim. Bana düşmanı gibi davrandı. Çok kızdım ona bu yüzden. Ama Elfidayı bekleyeceğimi söylememe rağmen şimdi fark ediyorum. Biz asla birlikte olmayacağız.

İşte yanımda bir not, " Ben intihar etmedim, ben öldürüldüm. Çevrem tarafından, arkadaşlarım tarafından, ailem tarafından. Yaşamak bir hiç . Belki başka bir hayatta mutlu olacağım. Sadece seni sonsuza kadar seveceğim sevdiğim. Belki bana çok kızacaksın, özür dilerim. Daha fazla dayanamıyorum. Hissettiğim tek şey toplumun nefreti. Benim hikayem hiç bir zaman parlamayacak, ben tarihin tozlu sayfalarına gömüleceğim. Unutmazsın beni umarım. Senin anılarında yaşamak istiyorum sadece belli süreliğine. Spotifyıma bak orada bir playlist var ölürsem dinle diye, onu dinle lütfen. Seni sonsuza kadar seveceğim."

Ve sana son mesajı attım

"İyi geceler, umarım güzel rüyalar görüyorsundur hayatım."

Ve gerisi karanlık.

Kimse ne olduğunu bilmiyor. Sadece yere çakılı birinin bedeni bulundu ve gerisi yok.