ისტორია მოგვითხროვბს ერთ-ერთ სკოლის მოსწავლეზე სახელად ჰვანგ ნაბიზე, ის უეცრად მოექცევა სასიყვარულო სამკუთხედში, ის ვერ ხვდება რა ხდება მის თავს, ძალიან დაბნეულია და დგება დიდი არჩევნის წინაშე...🌟
Authot pov: ფილიქსმა ნაბის საწოლში გაიღვიძა, მართალია ნაბი მის მიმართ რაღაცას გრძნობდა მაგრამ, ჯისუნგზე ფიქრი არ ასვენებდა, ის ძალიან დაბნეული იყო.
-რატომ მაინც და მაინც მე? რატომ მიყვარს 2 ბიჭი ერთდროულად? (ნბ) - საბედნიეროდ ეს ფილიქს არ გაუგია, ნაბიმ ფილიქსი გააღვიძა მართალია ცოტა მორცხვობდა მაგრამ ის ფაქტი ახარებდა რომ ფილიქსმა არ იცოდა, რომ ჯისუნგიც უყვარდა ნაბის.
-ფილიქს ადექი სკოლაში უნდა წავიდეთ! -კარგი, პატარავ! -გთხოვ ასე ნუ მომმართავ! -რატომ? -იმიტომ, რომ ჩვენ ჯერ შეყვარებულებიც კი არ ვართ! -რა? გუშინდელი საღამო არაფერს ნიშნავს? -არა! - თქვა ნაბიმ და გაცოფებული ფილიქსი ოთახიდან გავიდა, ვერ ხვდებოდა გუშინ ასე რატომ მოიქცა ნაბი და ახლა სულ სხვანირად რატომ იქცევა.
ნაბიც და ფილიქსიც ცალ ცალკე წავიდნენ სკოლაში, მაგრამ ამას ცალ ცალკე წასვლას ვერ ვუწოდებდი, ფილიქსი მთელი გზა ნაბის უკნიდან მისდევს, ამ დროს კი ჯისუნგი გამოჩნდა რომელიც ნაბისკენ მიდიოდა. ფილიქსი რამის ეჭვიანობისგან გასკდა,
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
კიდევ კაი ფილიქსმა თავი ხელში აიყვანა და ნერვები გააკონტროლა.
-გამარჯობა ნაბი! (ჰნ) -ოჰო! გამარჯობა ჯისუნგ! (ნბ) -შეგიძლია ჰანი დამიძახო! (ჰნ) -ამ...კარგი! ჰან გუშინდელისთვის მაპატიე ვერ მოგაქციე ყურადღება ფილიქს ძლივს ვაკავებდი არ ვიცი რა დაემართა, ახლა კარგად ხარ? (ნბ) -კი, ახლა კარგად ვარ შენ მაგაზე ნუ ინერვიულებ - თქვა ჯისუნგმა და გზა ერთად გააგრძელეს, ფელიქსი კი დაბოღმილი სახით უკან მიყვებოდა მათ.
Han's pov: მოკლედ, მე მომწონს ნაბი! მაგრამ ამას ვერ ვეუბნები ამიტომ გადავწყვიტე მისთვის დღეს მეთქვა ჩემი გრძნობების შესახებ! დრო ვიხელთე, აქეთ იქით გავიხედე და არავინ იყო, ამიტომ გადავწყვიტე ეს შესაფერისი დრო იყო სათქმელად.
-ნაბი. -ჰო, გისმენ! (ნბ) -შეგიძლია მუსიკის ოთახში წამომყვე ერთი წუთით? -კი! რათქმაუნდა! -კარგი წამოდი... - სიტყვა დავასრულე და მუსიკის ოთახისკენ გავეშურეთ, როდესაც შევედით არ ვიცოდი რა მეთქვა ან როგორ დამეწყო...ბოლოს კი სიჩუმე ნაბიმ გაწყვიტა -ჰან რაიმეს თქმა გინდა? (ნბ) -ამმ....კი! -მიდი მითხარი გისმენ! (ნბ) -მოკლედ მომ..მომწონხარ! - ბოლოსდაბოლოს ამოვღერღე. -რა? (ნბ) -კი! მომწონხარ მთელი არსებით მომწონხარ!! -ჰან...მე..მე.. -ნაბი შენ არ ხარ ვალდებული შემიყვარო!ეს შენი ნებაა... -არა ჰან! მე შენ მომწონხარ მაგრამ ამავდროულად ფელიქსზე ფიქრს ვერ ვწყვეტ! -რა? ფელიქსზე? -ხო ფელიქსზე! ვიცი ეს შენთვის ძალიან მტკინვეულია მაგრამ ჩემს გრძნობებს აღარ ვიცი რა გავუკეთო! რატომ! რატომ მაინცდამაინც მე! რატომ შემიყვარდა ორი ბიჭი ერთდროულად!! -ესღა თქვა და ცრემლები წამოუვიდა. -კარგი! ეს შენი გრძნობებია და მე არ მეხება, გთხოვ ნუ ტირი, მაგრამ იცოდე, ყველაფერს გავაკეთებ იმისთვის რომ შეგიყვარდე! - ესღა ვთქვი და ნაბი გულში ჩავიკარი.
Authot pov: როდესაც ნაბი და ჰანი ოთახიდან გამოვიდნენ ფელიქს შეხვდენენ, ფელიქსი წკიპზე იყო ძლივსღა იკავებდა თავს რომ ჰანი იქვე არ გაეგდო, გაცოფებულმა ფელიქსმა ნაბის თავისი დიდი ხელი მის ნატიფ ხელს დაავლო და ოთახში შეიყვანა ჰანი კი უკან მოიტოვა.
-ნაბი! იქნებ გამაგებინო რა გჭირს? -ფილიქს გთხოვ გამანებე თავი! -არა! სანამ არ იტყვი ასე რატომ მოიქეცი და რატომ იქცევი! -კარგი ხო! ოღონდ ერთი პირობით! დაჯდები და არ გამაწყვეტინებ! -კარგი! მიდი გისმენ! -მოკლედ...მე!
