Chapter 12
Vee's POV
Pag alis ni Henry, nakaramdam na naman ako ng pag iisa. :( Hanggang sa mapatingin ako sa notebook ko. Oo nga pala, may sagot ang bawat sulat ko kay Mr. Right.
*buklat*
*buklat*
*buklat*
Vee,
Wag ka sana mawalan ng pag-asa na mahahanap mo ko..
Nandito lang ako, naghihintay ng tamang oras para magpakilala sa'yo..
— Mr. Right
Vee,
Wag mo na masyado ikalungkot ang pagkawala ng grandparents mo, isipin mo na lang na pinahiram lang sila sa'yo.. Lahat naman ng hinihiram kelangan nating ibalik sa may-ari di ba? Isipin mo na lang na ibinalik mo lang sila sa talagang nagmamay-ari sa kanila.. Isipin mo na kasama na sila ni God sa Heaven.. =)
Wag kang mag-alala, pagnagkita tayo at nagkakilala, mamahalin kita ng sobra at aalagaan para di ka makaramdam ng emptiness..
— Mr. Right
Vee,
Di ka na naman ba makatulog?
Isipin mo na lang na ako ang katabi mo.. Gusto mo kantahan pa kita para makatulog ka ng mahimbing? Pag binangungot ka, pagising mo andito lang ako sa tabi mo.. Magkukwentuhan tayo hanggang makatulog ka ulit.. =)
Makilala lang kita, tutulungan kitang kalimutan siya.. Kung sino man siya..
— Mr. Right
BINABASA MO ANG
MR. WRONG + MS. WRONG = PERFECT MATCH ?
Teen FictionThis is a story of finding the right person for you. Every person has his/her ideal right person but what if you fell in love with the person that is totally the opposite of the ideal person? Would you think that you fell in love with the wrong pers...