he saved me, in every way that a person can be saved.

2. w-wat doen jullie hier?

pov yara:

ik heb deze koude nacht weer overleefd en zit nu ergens op een bankje in een park als er opeens 3 meiden naar me toe komen lopen, ik kijk naar beneden omdat ik ze niet wil aankijken, ik weet niet wat ze van me willen maar het kan niet goed zijn. ''whahaha wtf is er met jou gebeurd'' zegt de ene ''ik weet niet maar deze emo ziet er niet uit'' zegt de andere waardoor de rest moest lachen. ''hey joh! kijk ons is aan'' zegt degene die hiervoor nog niks gezegd heeft terwijl ze mijn arm pakt. een enorme pijnscheut schiet door mijn lichaam heen ''au'' zeg ik ook net iets te hard ''wat? doet je armpje pijn?'' ''nee en nu op kankeren'' zeg ik terwijl ik ze eindelijk aan kijk. dit pikte ze niet dus pakte ze mijn arm harder vast, omdat ze doorhadden dat hij pijn deed ''hou is je brutale mondje.'' zegt een terwijl ze mijn mouw opstrookt. ''whaahhahha moet je zien bro'' zegt de ik denk oudste tegen de rest. net voordat ze weer wat wouden zeggen kwam er een politie aanrijden ''wat moet dat hier dames'' vragen ze aan de 3 meiden. ze antwoorden niet dus ik besluit maar wat te zeggen ''ik zat hier en toen kwamen deze 3 meiden me lastig vallen'' '''dames laat deze meid met rust'' zegt de agent. al snel knikken ze en lopen ze weg ''let een beetje op jezelf oke?'' zegt de agent en rijd vervolgens weg. dit moet ook altijd bij mij gebeuren godverdomme.

(tw zelfbeschadiging, kan je hier niet tegen: skip dit stukje )

''hallo'' huh wie de fuck zei dat ''ik zei dat, hallo'' wtf hoe wist diegene dat ik dat dacht, waar is ie ''ik zit in je hoofd yara, ik ben weer terug. heb je me gemist?'' nee. nee nee nee. ik weet precies wie dit is dit is joost. joost is iemand in mijn hoofd. hij was zo lang weg dat ik dit aan moest zien komen. ''yara, kom nou pak je mesje uit je zak, het boeit toch allemaal niet meer.'' ergens heeft hij wel gelijk, waarom zou ik het niet doen ''precies doe het gewoon, je hebt toch niemand meer die om je geeft'' ik wil niet. ik wil echt niet, maar toch doe ik het. ik pak mijn puntenslijper uit mijn zak en draai hem open, pak het mesje eruit en hou hem met een goeie greep vast. ''doe het'' hoor ik Joost nog een keer zeggen. ik hou het mesje bij mijn arm en maak wat goeie diepe sneeën. wat heb ik gedaan... alles begint te draaien en voor ik het weet....

(als je dit stukje geskipt hebt kun je vanaf hier weer verder lezen)

pov Matthy:

ik loop in de stad samen met robbie, hij moest naar een kleding winkel en wou niet alleen gaan ofso. ik had toch niks beters te doen dus boot aan om mee te gaan. we zitten een beetje te kutten tot we een meisje zien zitten op een bankje, ik denk ongeveer net wat jonger dan ik. eerst boeide het me niet echt, maar op een gegeven moment lijkt het alsof ze out gaat ''Rob, is dat meisje daar niet out?'' vraag ik dan toch maar aan mijn beste vriend. ''daar lijkt het wel op, zullen we effe checken bij dr?'' ''is goed'' rob en ik lopen naar het meisje toe en inderdaad, ze is out, maar dat is misschien niet eens t meest zorgwekkende. ze zit onder het bloed, zowel oud als nieuw. ik kijk rob naar rob met een bezorgde blik en hij kijkt mij precies op dezelfde manier aan. ''wat zullen we doen'' vraag ik aan robbie ''ik weet niet, we kunnen wachten tot ze wakker wordt, volgens mij ademt ze nog wel'' zegt hij. we zitten er nu ongeveer 5 minuten en volgens mij wordt ze wakker. en inderdaad ze is wakker en kijkt  ons aan, je ziet aan alles van dr dat ze bang en geschrokken is. ''hee tis oke we doen je niks'' zeg ik tegen dr ''w-wat doen jullie hier?'' vraagt ze nogsteeds duidelijk bang. ''je was out en we wouden checken of je oke was, ook omdat je onder het bloed zit weet je?'' zegt robbie lief tegen dr. ''oh ik ben Matthyas trouwens, maar noem me maar Matthy en dit is Robbie'' zeg ik erachter aan ''o-oke ja ik ben Yara, en ja ik ben oke, maar hoezo lachen jullie me niet uit?'' zegt ze ik kijk haar onbegrijpelijk aan ''uitlachen? hoe bedoel je Yara'' ''nou de meeste mensen lachen me uit als ze zijn dat ik onder het bloed zit'' wtf is er met deze generatie gebeurd broer ''tuurlijk lachen we je daarom niet uit, weet je als je wilt kan je effe met ons naar huis dan kan je je effe opfrissen en uitleggen waarom je onder het bloed zit enzo'' zeg ik met een glimlach tegen dr ik kijk robbie aan en hij knikt als goedkeuring dat hij het oke vind als ze even mee gaat. ''weten jullie het zeker? ik wil niet een last zijn voor jullie weet je wel'' ''nee tuurlijk ben je dat niet. kom mijn auto staat niet heel ver van hier'' zeg ik en we lopen met zn 3en naar mijn auto.

-885 woorden

ik hoop dat jullie dit deel ook leuk vinden! sorry dat t tot nu toe bijna alleen 'heftige' shit is, dat gaat uiteraard niet heel de tijd zo zijn! 

xxx maaike