he saved me, in every way that a person can be saved.

3. hoe weet je dat ze te vertrouwen is?

pov yara:

ik loop met de 2 jongens die matthy en robbie blijken te heten mee naar hun auto. toch voelt iets niet goed, ik ga met 2 random gasten mee naar hun huis die ik net 2 seconden ken, maar aan de andere kant wat heb ik te verliezen. ik woon op straat en 2 random gozers geven mij de optie om even naar een huis te gaan, waarom zou ik dat afwijzen?

we zijn bij de auto aangekomen ''stapt u maar in mevrouw'' grapt matthyas en hij doet de deur voor mij open. ik moet lachen en ga zitten. eigenlijk is matthy best een grappige gozer, robbie heb ik niet zoveel horen praten, maar is vast ook wel gezellig. ''we wonen met 3 andere, maar maak je geen zorgen ze zijn allemaal heel aardig. ze kunnen wel wat flauwe grapjes maken maar daar zou je een beetje aan moeten wennen en er niks van aan trekken.'' zegt matthy lief

15 minuutjes later rijden we een terein op. ''tering tyfus hadden jullie geld teveel'' zeg ik op een sarcastische manier. ze moeten beide lachen ''we zijn youtubers weet je, goed betaalde baan'' zegt matthy met een kleine knipoog ''oh mijn god echt? haha heb jullie nog nooit gezien op youtube ofso'' ''HAHAH auw'' zegt robbie sarcastisch. ''nou zullen we maar naar binnen gaan?'' zegt matthy. en we lopen naar de deur

pov matthy:

ik weet niet zeker of dit een al te slim plan was. ik bedoel het is en blijft een chick die we random van de straat hebben 'geplukt' maar aan de andere kant lijkt ze me een hele aardige meid die onze hulp goed kan gebruiken. we lopen met zn 3en de woonkamer binnen en al snel krijgen robbie en ik een 'wat-is-de-bedoeling-van-dit' blik van de andere jongens. ik geef hun een knikje om aan te geven dat ik het zo vertel en vraag of yara even mee kan lopen met robbie en mij naar mijn kamer, praat wat makkelijker

het is een tijdje stil dus ik besluit het gesprek te beginnen ''dusss wat is er gebeurt dat je er zo bij zat'' ''oh uhm nou het begon allemaal 2 jaar geleden. mijn moeder overleed en al snel was mijn vader er over heen en kreeg hij een vriendin, door die vriendin is ie alcoholist geworden en is ie volkomen doorgedraaid. ongeveer een maandje geleden heeft hij me uit huis gezet en sindsdien woon ik op straat'' zegt ze met tranen in haar ogen, ik begin echt veel medelijden met haar te hebben en weet nu zeker dat we de goede beslissing gemaakt hebben om haar hiernaartoe te brengen ''ahh dat is echt heel naar voor je yara, maar hoezo zit je onder het bloed?'' vraagt robbie. ''ik werd nogal mishandeld door mijn pa en denise, zijn vriendin. ze gooide me tegen kasten aan en sloegen me in elkaar tot ik out was.'' inmiddels is haar gezicht bedekt vol tranen, ik vind het echt heel zielig. ''mag ik je een knuffel geven yaar?'' vraag ik, ik hoefde het niet perse te vragen maar wist ook niet zeker of ze ervoor open staat. ze geeft een klein knikje waardoor ik besluit haar een knuffel te geven. na dat ik haar een knuffel gegeven heb scan ik haar kleding. ik weet vrij zeker dat dit bloed niet van een mishandeling was. in ieder geval niet alleen, maar daar komt ze nog wel op terug als ze ons genoeg ervoor vertrouwd denk ik. ook robbie heeft haar een knuffel gegeven.

yara is even gaan douchen in mijn badkamer en ik heb haar wat kleding gegeven. een hoodie en een bankzitters trainingsbroek ik ben ondertussen naar robbie gegaan en toen ik terug kwam in mijn kamer lach yaar in mijn bed te slapen. ik kon het niet laten om dr arm te bekijken. ik weet zeker dat dat bloed op dr vest niet alleen van mishandeling was. en ja het is niet oke om zomaar haar mouw op te stroken maar ik wil dr voor haar zijn en dat kan niet als ik niet weet wat er aan de hand is met haar

ik loop naar het bed en rol zachtjes haar mouw op en ja inderdaad ik zag wat ik dacht dat ik zou zien. haar arm zit vol met sneeën en littekens. ik schrik toch wel meer dan ik had verwacht en rol gelijk haar mouw naar beneden, doe de deken erover heen en besluit haar effe te laten slapen. ze heeft al ik weet niet hoe lang niet in een normaal bed geslapen, dus ze verdiend het. ik loop naar de woonkamer om de jongens in te lichten, want robbie en ik hebben ze veel uit te leggen

ik loop naar de woonkamer en krijg gelijk allemaal vragen naar mijn hoofd gegooid. ''even stil jongens ik zal het kort houden'' begin ik ''robbie en ik vonden haar op straat, ze was out en dr kleding vol bloed, toen ze wakker werd boden we aan om dr even naar huis mee te nemen en t blijkt dat ze op straat is gekankerd door dr alcoholische vader waar ze ook een lange tijd door mishandeld is'' ik krijg van ze allemaal een geschrokken blik van ze ''maar hoe weet je dat ze te vertrouwen is matt, het is en blijft iemand van de straat'' zegt raoul. ''dat weten we niet dus we zullen het eerst even on opvallend in de gaten houden wat ze doet, maar ze is zo gebroken dat ze denk ik niet eens het lef heeft om iets te doen'' ''we zullen het even aankijken, maar hoe lang was je van plan om dr te laten blijven en waar wil je dr laten slapen?'' vraagt koen ''ze kan in mijn bed slapen, desnoods slaap ik op de bank komende nachten en ze blijft hier zo lang ze het nodig heeft.'' zeg ik tegen koen, waardoor iedereen instemmig knikt.

-983 woorden

ik hoop dat jullie het een leuk deel vonden zo ja laat een ster en een review achter!!
xxx maaike