♡ផ្គាប់ចិត្តលោកពូសាតាន ♡

ភាគទី4: បាក់ស្បាត

"បើឯងចង់ស្អប់ណាស់ក៏ស្អប់ចុះ យើងហ្នឹងធ្វើឱ្យឯង ស្អប់យើងកាន់តែខ្លាំងជាងនេះ រងចាំទទួលការដាក់ទោសទៅ ក្មួយសម្លាញ់"ជុងហ្គុក ត្បកសំដីមកវិញយ៉ាងកំណាច អមជាមួយទឹកមុខឃោរឃៅបញ្ជាក់ពីភាពសាតាន នាយបោះជំហាន ឈប់នៅទល់មុខក្មួយជាទីសម្អប់ មុនហ្នឹងលើកដៃក្តោបញ្ចឹងក រាងតូចយ៉ាងខ្លាំងទៅតាមកម្លាំងដៃមនុស្សប្រុស÷

"អ្ហឹកៗ"ថេយ៍ហាក់បាក់ស្បាត ខ្លួនញ័រដូចកូនសត្វ រង្វង់ភ្នែកដកទៅដោយទឹកសន្សើម មិនហ៊ានសម្លឹងមើលលោកពូសាតានចំឡើយ។ ក្នុងចិត្តខ្លាចប៉ុន្តែ ខ្លួនរឹងទទឹងដាក់គេមុន មិនចេះគោរពចាស់ មិនចេះឱនរុំទោន ចរិតឆ្មើងឆ្មៃមានៈ ចង់យកឈ្នះ ទាំងដែលដឹងហើយថាវាមិនអាចទៅរួច

"កុំមករំអួយ!! យើងវាខ្ពើមចរិកដែលមិនដឹងអីរបស់ឯងណាស់"

"ខ្ញុំនឹងប្រាប់ប៉ា ថាលោកធ្វើបាបខ្ញុំ អ្ហឹកៗ"រាងតូច តបទាំងដង្ហក់ដោយហេតុយំខ្លាំងពេក ណាមួយចិត្តគេពេលនេះពិតជាខ្លាចរអារហ្នឹងនាយកម្លោះសាតានម្នាក់នេះណាស់

"គិតថាយើងខ្លាចហ្ហែស៎???"ជុងហ្គុក ចោទសួរវិញទាំងចាប់ច្របាច់មាត់ថេយ៍ខ្លាំងៗ សឹងតែបែកថ្គាមកម្លោះតូចទៅហើយ

"ឈឺ...អ្ហឹកៗ"

"ប៉ុណ្ណឹងវាមិនទាន់ឈឺឡើយ ហឹស!!!!មកណេះ"ជុងហ្គុក និយាយទាំង សំឡេងរាបស្មើ ដៃក្រាស់ឃ្មឹកលើកអង្អែលផ្ទៃមុខដ៏សម៉ដ្ឋរលោងក្មួយ ថ្នមៗ ដោយស្នាមញញឹមពិសពុល ពុតត្បុត ជាច្រើនដែលនៅក្នុងចិត្តនាយសាតាន បន្ទាប់មកគេក៏ទាញកន្ត្រាក់ច្រវាក់នោះ អូសទៅខាងលើធ្វើមើលតែថេយ៉ុង គឺជាសត្វចិញ្ចឹមរបស់នាយអញ្ចឹង។

======

ព្រូសសសសសស!!!! អ្ហាស៎ គ្រាន់តែមកដល់ខាងក្នុងបន្ទប់ ជុងហ្គុក ស្រាប់តែ លើកជើងធាក់ចង្កេះ រាងតូចមួយទំហឹងបណ្តាលឱ្យថេយ៍ដួលបុកហ្នឹងក្បាលគ្រែ÷

"អ្ហឹកៗ"ថេយ៉ុង ថ្ងួចថ្ងូរដោយភាពឈឺចាប់ ដៃស្រឡូន លើកមកអង្អែលចង្កេះនោះតិចៗ ទឹកភ្នែកស្រក់ចុះឥតល្ហែ ។

"យ៉ាងម៉េច??ឈឺហ្ហែស៎?"មើលសំណួរនាយសួរចុះ នេះគិតថាក្មេងតូចម្នាក់នេះជាមនុស្សយន្តឬ???ទាំងវ៉ៃទាំងធាក់ ទាំងអូសមើលតែគ្នាជាសត្វ???