1...

85 5 2
                                    


   oy ve yorum = 2 bölüm


                                                                           ............


Hayat her zaman adil değil hiçbir zamanda olmicak. Tüm bu imkansızlığın ortasında yaşadığım şeylerde kolay değildi hiçbir zamanda kolay şeyler yaşamadım. Ben daha doğmadan başlamış çilem daha anne karnında belki o yüzden normal karşılıyorumdur.

Ben Ceylan Karadağ, Hilmi Karadağın istenmeyen kızıydım. Babam beni istememiş ama annem ben kızımı bırakmam diyince babam ikimizide sokağa atmış. Annem o zamanlar sokakta kalmış birkaç gün anneannemin yanına gidememiş çünkü anneannem zaten bu evliliği istemediği için anneme evlenirsen evlatlıktan reddederim demiş tabi annem o zamanlar babama çok aşıkmış o yüzden bir gece yarısı babamla kaçmışlar. Benim dedem annem daha doğmadan ölmüş o yüzden nasıl biriydi hiç bilmiyorum.

Annem sokakta yaşarken karşısına bekir adında bir adam çıkmış. Sıradan bir adam değildi küçük yaşta kimsesiz kalan çocukları yanına alır onları eğitir yuva verir sonra yanında çalıştırırdı. Bekir abinin işi o kadar da kötü değil sana bir mahalle adı veriyor o gün o mahallede nöbet tuturyorsun. Bekir abiye gelen mahalle isimleri pek tekin yerler değil bekir abi bunu para için yapıyor.

Anneminde hamile olduğunu duyunca ona sıcak yuva yemek ve iş imkanı sağlamak istemiş. Tabi annem başlarda bu teklife pek sıcak bakmasada benim için kabul etmiş. Annem ben doğana kadar el bebek gül bebek yaşamış. Annemin hamile olduğunu duyanlar annemi koruma altına bile almak istemişler. Ordaki çocuklarda benim doğmamı beklemişler.

O gün geldiğinde gece annemin sancısı tutmuş. Tabi annemi duyan herkes onunla birlikte hastaneye gitmişler. Ben doğana kadar kapıda beklemişler. Yaşadığıma en çok bekir abi sevinmiş. Annemi normal odaya aldıklarında bir dakika bile yalnız bırakmamışlar. Herkes teker teker kucağına almış beni adımı bekir abinin koymasını istemiş annem bekir abi başta duygusallıktan kabul etmsede o koymuş adımı ceylan demiş. Nedenini ben her zaman gözlerimden mi acaba diye düşünsemde bekir abi vardır bir anısı ilerde öğrenirsin derdi.

Beni doğduğumdan beri bekir abi yetiştirdi. Yeri geldi yakın dövüşü yeri geldiğinde silah bile kullanmayı öğretti. Pek tercih ettiğim bir şey değildi silah hiç olmamıştı. Kullanma gereğide duymamıştım.

Herşey şimdiye kadar normaldi çok sıklıkla sokaklara çıkmazdık. Ağır gelecek yerleri hep cahit abi ile ege abi alırdı. Bize daha çok daha az tehlikeli yerler verilirdi. Taki o geceye kadar sürdü bu normallik.

...

Herkes salonda oturmuş yeni görev yerlerini bekliyordu ben ve lizde sohbet çukurundaki koltuklarda oturuyorduk. Liz benden 1 sene sonra gelmiş buraya nedenini sorduğumda anlatmak istemediği hal ve hareketlerinden belliydi bende çok üstelemedim.

Bekir abi içeri girdiğinde herkes susmuş gelecek görevi bekliyorlardı. Bekir abi sıkkınlıkla içeri girdiğinde bazı şeylerin ters gittiğini anlamıştım. Bekir abi her zaman oturduğu koltuğa oturup bize döndü.

'' merhaba çocuklar bugün size pek de iç açıcı olmayan haberlerle geldi. Öncelikle bugünkü mahallelerin hiçbiri normal mahalle değil içlerinden bir çoğu tehlikeli denecek kadar kötü. Benim için görevlendirme pekde kolay olmadı ama en iyi şekilde yapmaya çalıştığımızı bilmenizi istiyorum. Görevleri söylemeye geçmeden önce sorusu olan var mı?''

Aralarda ufak homurtular olsada kimse bişiy sormak için izin istemedi. Pek bir soru sorma alışkanlığımız olmasada bekir abi her zaman sorardı.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Mar 14, 2023 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Timlerin SavaşıWhere stories live. Discover now