Benim adım Bora, garip hayat hikayeme Hoş geldiniz .
Uyanmak benim tek sorunlarımdan biridir nedense. Uyanmak istediğimde söylenmez tabi . Anlatmak istediğim yaşam öyküm size biraz garip gelebilir. Merak da etmeyin, bu olanlar sizin ilginizi çekecek. Çocukluğumdan beri yani, yaşımın 8 olduğu zamanlar fark ettiğim garip yaşantım beni hep zor durumda bırakmıştı.
İlk Ben okula giderken fark ettim bu gücü. Sizler farklı olmak isteyebilirsiniz. Ama ben aslında korkuyordum , diğer insanlardan farklı olmak , bana ürkütücü geliyordu. Hatırladığıma göre , tabi bunu bilinçli yapmıyordum. Dalmıştım kalemime bakıyordum aradan 4 veya 5 saniye geçti sanırım, kalem hafif oynadı, şaşırdım biraz, ama dikkatimi de çekti doğrusu. Biraz daha odaklandım bu sefer daha iyi şekilde oynatmayı başardım bunu kimseye söyleyemezdim. Korktuğumdan mı yoksa korkulan olacağım için mi bilemiyorum, ama bunu kimseye söyleyemedim sonuçta.
Zamanlar geçtikçe, İnsanlar nefes aldıkça benimde bu yeteneğim biraz gelişti. Biraz demiyim gerçekten çok gelişti . Mesela okulda sınav vardı. Sınav önemli dersin önemli bir sınavıydı. Kopya hazırlamak benim tarzım değil aslında ama hazırlamalıydım çünkü sınava çalışmamıştım. Kopyayı, tabi normal kopya hazırlayanlar gibi sıranın altına koymuyorum. Gücümün vermiş olduğu yetenekle . Kopya oturduğum sıranın altında benim zihinsel gücümle kalıyordu. Hoca arkasına döndüğü anda bende kopyaları oturduğum sıranın altından havadan çıkarıyordum. Bu nedenle sınav güzel geçmişti.
Bu arada size en iyi arkadaşım Ertuğrul'dan bahsedeyim kendisini gerçekten çok severim. İyi biridir . Bu özel gücümü söylemek istediğim tek kişi aslında odur. Ama denedim, zaten söyleyemedim. Sınıftaki en iyi ikililerden bir tanesi biziz zaten. Birbirimizi koruyup kollarız.
Merak ettiğim bazı şeylerden biri de "bu güç dünyada sadece bende mi vardı?" sorusuna cevap aramak bu cevabı 13'lü yaşlarımda aramaya başladım bulduğum en iyi sonuç. Hiç bir şey, yok aslında bildiğim tek şey benim yapabildiğim gücü bazı amatörlerin iğne üzerindeki kağıdı oynatmaktan başka bir şey yapamamasıdır.
Aslında ben bir günü bekliyordum bana bu gücün verilmesinin nedenini bilmek istiyordum. Benim gibi insanlar varmıdır diye düşünüyorum tabi. Ama sadece düşünüyorum.
Okulların kapanmasına son bir hafta kalmıştı, nedense bu gün bana çok garip gelmeye başladı yüzünü görmek istemediğim insanlar, kaçtığım insanlar hep karşıma çıkıyordu. Sonunda okula varmıştım okulun son haftası olduğundan okul biraz sakindi. Dersler çok az da işlense o bilgileri almalıydım.
Bahçede bankın birinde yayılmış Ertuğrul'un gelmesini bekliyordum. Yanıma bizim sınıftan 4 veya 5 kişi geldi birde yanlarında yabancı bir kız. Kız çok içten bakıyordu herkese benimle tanıştırdılar . Bizim sınıfta Hatice var Hatice'nin kuzeniymiş adı ise Zehra bana aynı şekilde içten bir bakış attı . Ben gerçekten çok garip hissettim. İlk defa böyle içim yanıyormuş gibi hissettim.
Zehra bana öyle 5 veya 6 saniye kadar baktı. Sonra yüzünü ekşitti. Neden böyle bir şey yaptı anlam veremedim. Çok şükür Ertuğrul geldi. Sınıfa geçtik ama bu sefer sürekli Zehra'nın göz hapsindeydim. Bu kızda bir şeyler vardı hissettim. Okul çıkışı Zehra'yla, Hatice beraber çıktılar okuldan . Bende Ertuğrul'la beraber çıktım. Zehra Hatice ye bana biraz izin verir misin demiş olacak ki. Zehra bana doğru geliyordu. Çok ürkektim. Ertuğrul dan bize biraz izin vermesini söyledim. Ertuğrul uzaklaşınca.
Zehra "Sen kimsin ? " dedi bende neden böyle bir şey dediğini anlayamadım dedim. Zehra bu sefer sen bizlerden birisin dedi. Ben şaşırdım ve sizler kimler dedim ? Oda özel güçleri olanlar dedi. Garip oldum , sıcak güneşin altında bunları duymak garip hissettirdi bana. Ben tek değildim artık korkmak ürkmek yok dedim içimden ve Zehra ya döndüm sen bunu nasıl anladın dedim. Oda ben zihin okuyabiliyorum . İnsanların iç seslerini duyabiliyorum dedi. Peki senin gücün ne dedi bana bende cisimleri hareket ettirebiliyorum dedim. Şaşırdı bunu ilk defa duydum dedi . Senin gibisini görmedim dedi. Bende peki bizim gibi olanlar nerede dedim ? Oda her yerdeler dedi. Daha önce nasıl anlamadım peki dedim. Oda Bilemiyorum orasını dedi. Ve Ertuğrul'a baktı arkadaşın baklemekten sıkıldı . Hadi artık Bora diyor duyabiliyorum dedi. Bende sırıttım ne kadar güzel bu özellik dedim . Onu beklettim gideyim artık dedim telefon numaralarımızı aldık ve ben evimin yolunu, olanları düşüne düşüne tuttum.
Hatalarım varsa affola ve hatalarımı bildirirseniz çok memnun olurum. Bir daha aynı hataları yapmayayım diye. Teşekkürler umarım ilk bölümden memnun kalmışsınızdır.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SAGAY
FantasíaSıkıntılarla geçen bir hayat... Endişe duyulması gereken bir yaşam... Tam bir gençlik hikayesi... Uzun soluklu fantastik bir maceraya hazır olun... -Aşklar -Kavgalar -Doğaüstü olaylara Şahit olacaksınız. ...