Broers en Zussen love met B-Brave

Hoofdstuk 24

P.o.v Emma

Ik ben net klaar met ontbijten als de bel gaat.
Ik doe open. Kaj staat er. 'Dioni is er niet.' Zeg ik. 'Oké maar ik kom ook niet voor Dioni maar voor jou.' zegt Kaj. Wat is dit dan na ja het zal wel..... 'Mag ik binnen komen?' Vraagt Kaj. 'Oow ja loop maar naar boven, want me ouders zitten benden. ' Zeg ik. 'Is goed.' We lopen naar mijn kamer. 'Nou vertel, want je komt vast niet zomaar hier.' Zeg ik. 'Nee klopt er zit me namelijk iets dwars.' Zegt Kaj. 'Over Saar? ' 'Nee.' 'Over Sam?' 'Nee.' 'Over Dioni.' 'Nee, Emma om jou.' 'Over mij?' 'Ja.' 'Hoe kan je over mij in de war zitten?' 'Beloof je dat je niet boos word en als je boos word dan boos op mij.' 'Uuh....beetje rare vraag maar oké. '' 'Ik weet dat weg rende bij X-Factor, omdat ik met Amy zoende.' 'Hoe weet je dat!' 'Van Sam.' 'Sam had beloof tegen niemand wat te zeggen G*D!' 'Door mij heeft die het gezegd ik dramde door+ je heb beloofd boos op mij te worden en verder op niemand anders.' 'Jaa, maar Sam hadden zijn mond gewoon moeten houden!' Zeg ik. 'Emma ik dwong hem het te zeggen!' 'Waarom?!' Voor ik het weet voel ik Kaj zijn lippen op die van mij. Ik zoen terug. Opeens denk ik waarom doe ik dit Kaj is met Amy!
Ik haal me lippen van die van hem. 'Waarom deed je dit Kaj?' 'Wou je het niet dan?' 'Dat zeg ik niet , maar je zoende eerst Amy en nu mij?' 'Sorry....' 'Kaj ik wil geen sorry maar uitleg!' Zeg ik. 'Ik........'

P.o.v Dioni

Ik ben aan het hardlopen ik moest even alles van me aflopen. Me telefoon gaat.

Lynn: 'heb je zin om om half 3 aftespreken bij Starbucks x? '

Wat moet ik nu...... zonder te denken stuur ik dat het me erg leuk lijkt.
Wat heb ik toch wat speelt er in me hoofd....

P.o.v Maas

Ik ben me spullen in dozen aan het doen. In dozen? Ja in dozen , vandaag ga ik namelijk verhuizen naar me echte familie. Het gaat opeens heel snel, maar ik vind het fijn me eigen familie broers en een zus niet alleen en een acteer familie behalve Saar dan en ik voel me er fijn bij. Gister zijn me ouders met me pleegouders Barry en Kirsten gaan praten over waarom ze me hebben weg gedaan en hoeveel ze al die tijd nog om me geven hebben en hoe blij ze zijn dat ze me weer hebben gevonden en dat ik gezond ben. Ik vond het zo lief dat ze dat allemaal zeiden en Barry en Kristen bergrepen het helemaal en ze lieten de keus aan mij over. Dat vond ik niet moeilijk maar wel heel moeilijk om tegen Barry en Kirsten te zeggen dat ik toch liever naar me ouder ga. Gelukkig snapte ze het.
'Maas je ouders zijn er neem je de laatste spullen mee naar beneden.'
'Ja ik kom er aan.' Kijk voor de laatste keer in me kamer en ga dan naar beneden.  'Heey Maas, je spullen die hier stonden staan al in de auto.' Zegt mijn moeder. 'Dankjewel.' Het waren toch maar 3 dozen +deze maar dat komt omdat Barry en Kirsten niet veel geld hebben. 'Dank jullie wel Barry en Kirsten voor alles me opvoeden kleren eten een huis liefde!' Zeg ik. 'Aawh Maas we gaan je echt missen!' Zegt Kirsten. Ze geven me een knuffel.  'Ik kom echt nog wel eens opbezoek!' Zeg ik. 'Dat hopen we.' Zegt Barry. Ik krijg tranen in me ogen. Dit moment is moeilijker dan ik dacht. Kirsten en Barry krijgen ook tranen. We lopen naar de auto. Ik geef ze nog laatste knuffel. 'We gaan je echt missen Maas, maar we snappen je beslissen en houden sowieso nog contact.' Zegt Barry. 'Zeker ik ga jullie ook missen.' Bij Kirsten stromen de tranen over haar wangen. Ik hou het ook niet meer. Aller laatste knuffel en dan ga ik bij me ouders in de auto zitten en gaan we richting me nieuwe huis.