Güneş'in Doğduğu anda Gözlerimi açtım daha yapraklar yeni düşüyordu sonbaharın habercisiydi zaman artık Geçmiyor dicek kadar yavaştı evimden çıkmak istiyordum ve çıktımda tek Başıma çıkıp etrafa bakındım insanlara ve gökyüzüne bana Anlamlı gelen hiçbirşey yoktu ama anlamlandırmak isterdim en yakın dostum ahmet var kendisi dindardır ama fazla görüşmeyiz ama yakınızdır karışık bir durum genellikle ben ailemle kavga ederim ve çareyi onda bulurum yine o Günlerden bir tanesi ve ben yine kendimi onun yanında buldum ahmetle otururken ahmet dedim sen neden bu kadar hızurlu ve rahatsın bana dediği tek şey "bana kendimi hatırlatanı seviyorum dedi" ahmet çok inançlı bir insandı gerçekten huzurluydu bende onun gibi olmak isterdim ama bu dediğini anlamamıştım ve sordumda o da bana ben kendimi ana onun huzurunda rahat buluyorum dedi sadece onunla temastayken hiçbir derdim yok dedi sana Allah'ı hatırlatanı sev dedi bunuda anlamamıştım aslında ama bunu sormadım saat akşam vaktiydi o camiye ben ise eve gidiyordum onu anlamamıştım hiç bir zamanda anlamayacaktım evime gidip kendimi eve kilitledim ve sessizliği dinledim ki o ses gelene kadar...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAİNAT
No FicciónArkadaşlar hiç var olamayışınızı düşündünüz mü hayat yok kainat yok bunu aklınız almaz aslada delirirsiniz yada ruh hastası olursunuz biz insanlar o kadar aciziz ki nerden gelip nereye gideceğimizi bilmiyoruz. Bir Arap Edebiyatı'nın bile çözemediği...
