uçuyorum Ama Kanatlarım Yok

küstüm

Bu nasıl hayat böyle
Bir yıkılır bir devrilir
Bu nasıl hayat

Söyle kimlere güveneyim
Güvendiğim dağlara kar yağdı

Sevdiğim dostlarım terk etti beni
Bu şehir de yapayalnız kaldım

Kendi ellerimle aşmaya geldim
Bu şehir bana zindan
Kendi ellerimle yıkmaya geldim

Söyle kime güveneyim kimlere güveneyim nerde eski dostlar

Herkes bir karış kendi dertleriyle sarhoş
Ben kaldım çaresizce

Sanki bir umut varmış gibi bekliyorum.
Sonumu bekliyorum belki
Ya birgün uçup gideceğim yada gerçekten hayalini kurduğum hayatı yaşayacağım

Kaldı mı ki eski şehirin insanları
Kaldı mı eski güvenler
Güvendğim dağlara kar yağdı

Küstüm yollara
Küstüm dağlara
Küstüm insanoğluna
Ve küstüm sana kendime