Günaydın ben Arel yani kendimi kaybetmeden önce Areldim şimdi ise kafası karma karışık büyük umutlar içinde küçük yaşanmışlıkları olan genç bir kız,neyse yataktan kalktığım gibi duşa attım kendimi 10 dakika duşun ardından üzerime pijamalarımı giyip bugünü tatil ilan ettim kendime .Kafamı toplamak için bugünden başka birgün olamazdı sanırım havanın güzelliği bir yandan huzur veriyordu eniyisi gidip bir kahve yapmalıydım diyerek kendimi mutfakta buldum evet kahvemiz hazır şimdi sıra düşünmekte neyin doğru neyin yanlış olduğunu.Uzun zaman oldu dışarıya çıkmayalı,insan yüzü görmeyeli,teknolojiyi eve sokmayalı kısacası sessizliği ve sensizliği öğrenmişim ben,ne çok şeyler biriktirmişim içimde deyilmi neyse hava kararmaya başlamıştı bukadar düşünme bu günlük yeter sanırım odama çıkıp yıldızları izledim bilirsin bi seni birde gökyüzünü izlemeyi severdim ben, şimdi sen gittin yıldızlarla özlemini gideriyorum. senden sonra sana anlatamadığım o duygularımı yanlızlığımı çaresizliğimi döküyorum tekrar satırlara ''Biz öyle dilek tutanlardan değiliz bayım ,ne ağaçlara bezler nede pastanın üstündeki mumu söndürürken istemeyiz sevdiğimizi ,biz gerektiğinde açıp elimizi dua ederek isteriz sonunu düşünerek severiz hep .sevmek yetmiyor bayım sevilmektir asıl mesele tek kişiyle bir yere varılmadığını öğrendim şu geçen yıllar boyunca .Anlatamam derdimi kimselere derdimde sensin tasamda'' işte bende böyle döküyorum içimi.
