2.BÖLÜM

193 6 0
                                    

MERHABA ARKADAŞLAR HİKAYEDE EKSİK YADA HATALAR VARSA ELEŞTİRİLERİNİZİ YORUMDAN BEKLERİM ŞİMDİDEN İLGİNİZ İÇİN TEŞEKKÜR EDERİM ... O güzel yıldızlı ve senli gecenin ardından güzel bir sabaha uyanmak istedim öylede oldu.Günlerce perdeleri açılmayan evimin ,yuvamın perdelerini açtım bugün. Bir anda içim nasıl rahatladı anlatamam o ruhsuz,hissiz arel değilim.Bundan sonra yüzünden gülümsemesini eksik etmeyen arel olmayı başaracaktım.Dışarıya çıktım posta kutum dolmuş bakalım önemli bişey varmı diyerek okumaya başladım ''ne kadarda seviliyorsun arel dedim kendi kendime ''telefonuma ulaşamayanlar nerelerdesin sen filan işte merak etmişler ama içlerinden bir tanesi farklı Emir'in mektubu evet Emiri tanıtayım sizlere çocukluğumun kahramanı mahallenin yakışıklı çocuğuydu bütün kızların gözdesiydi .az az hatırlıyorum mahalleye ilk taşındığımız zaman hiç arkadaşım yoktu o günün akşamı karşı komşumuz şerife teyze elinde bir sürü börek çörek ve benimle aynı yaşta olan oğlu ile hoşgeldin ziyaretine gelmişlerdi işte ilk tanışmamız böyle oldu ,zaten ileriki zamanlardada hep birlikte büyüdük o bana futbol oynamayı ben ona ip atlamayı öğretmiştim. yıllar sonra ikimizde farklı üniversitelere gidecektik oysaki tercihlerimizde bile aynı yerleri yazmıştık bir umut tutar umuduyla ama ayrılma zamanı gelmişti elbette, işte onca zaman ne çabuk geçmişti ki bugün mezun oluyoruz ve evimize ailemizin yanına uzun bir hasretin ardından küçük mutlu huzur kokan alanyamıza geri dönüyoruz. Bu okul zamanları öyle zor geldiki bana lay lay lom hayattan çıkıp sadece aileme verdiğim o güzel sözleri tutmak için 4 yıl boyunca çabaladım ve şunları öğrendim büyümenin yaş ile olmadığını ister 7 ol ister 70 hayatın bize vurduğu o ağır darbeler bizi büyütüyormuş meğer diyerek biraz daha sağlam attı adımlarımı ve yavaş yavaş hedeflerime ulaştığımı farkettim aşkı meşki kıyıdan köşeden soksamda hayatıma, sonunda bana hiç birşey kalmadığını üzülerek kendimide yıprattığımı öğrendim, işte öğrendiklerimin arasında en önemliside buydu zaten.Evet kısa bir süre sonra Ankaradan tamamen gidiyorum zaten buraya sadece okul için gelmiştim okulum da bittiğine göre bu kadar özlem yeterli mi dersiniz ? ahh nasıl özledim bir bilseniz Annemin miss kokusunu babamın şefkatli kollarını dostlarımla Alanya kalesi manzarası ile bir yudum bir şeyler içmeyi bekle beni ALANYA geliyorum ...

Küçük Bir BaşrolHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin