Ik BENR voor je

~Hoofdstuk 2: Alles oke?~

Pov Robin:
Het is 2:00 uur 's nachts, waar ben ik mee bezig? Ik ben alleen maar mensen aan het wakker houden nu met dit Telegram berichtje, maar ik moet het kwijt... Nee, maar dit kan niet zo laat in de nacht... Wat moet ik... Misschien kan ik beter gewoon gaan slapen en het morgen even met Bart bespreken. Ik draai me om, maar het lukt me niet om in slaap te vallen. Ik moet ook alweer om 7:00 uur opstaan, dus dat wordt wat. Ineens gaat de wekker, nu al? Volgens mij heb ik echt maar een uur geslapen ofzo, maar ik moet nu echt naar Bart toe om te werken. We moeten namelijk nog een hoop doen voor de cover die we vanavond gaan doen bij Qmusic. Ik ga uit bed, trek een broek en een trui aan en ga zonder te ontbijten de deur uit om naar Bart te gaan.

Pov Bart:
Het is 8:00 uur en de deurbel gaat, dat zal Robin wel zijn. Ik zit tenslotte al een halfuur op hem te wachten. Ik doe de deur open en ik schrik van hoe Robin eruit ziet. Hij is lijkbleek en ziet er echt doodmoe uit. En is hij de laatste tijd nou ook steeds magerder aan het worden of zie ik dat verkeerd? "Alles oke?" Vraag ik voorzichtig aan hem. Hij knikt en loopt langs me heen de woonkamer in. Ik vertrouw dit niet en ineens moet ik weer denken aan het berichtje dat hij in onze Telegram groep gepost heeft vannacht. Wat wilde hij daarin vertellen? Ik weet het niet eens... "Trouwens, wat was dat berichtje in de Telegramgroep vannacht?" Vraag ik aan Robin. "Ehmm, ja... dat was gewoon een foutje", antwoordt hij. Ik geloof er niks van, waarom doet hij zo
vaag? "Weet je zeker dat alles oke is? Je ziet er nogal moe uit", zeg ik bezorgd. "Slecht geslapen", zucht Robin. Toch heb ik het gevoel dat er meer met hem is dan alleen dat hjj slecht heeft geslapen. "Als er iets is kun je dat altijd aan me vertellen, daar zijn we vrienden voor", zeg ik geruststellend.

Pov Robin:
Ik durf Bart gewoon niet te vertellen dat het slecht gaat tussen mij en Pippa, door mijn eigen domme fout. Ik had nooit moeten zeggen dat ik vanavond op de radio wil vertellen dat ik nog steeds bedwantsen heb door haar. Toen ik er de eerste keer over had verteld op de radio was ze al boos, maar ik zat er op dat moment gewoon heel erg mee en daarom moest ik het kwijt. Maar waarom moet ik er dan ook nog een keer over beginnen? Ik had ook niet verwacht dat ze zo boos zou worden en meteen weg zou lopen... Shit, ineens voel ik een traan over mijn wang lopen. Bart zit nog steeds naast me en kijkt me bezorgd aan. "Hé, wat is er?" Vraagt hij zachtjes. Ik schud mijn hoofd en loop naar de wc, waar ik mezelf opsluit. Inmiddels stromen de tranen over mijn wangen, wat moet ik doen? "Robin, wat is er allemaal aan de hand?!" Hoor ik Bart roepen aan de andere kant van de deur. "Ik... Ik...", meer krijg ik er niet uit.

Pov Bart:
Wat is er aan de hand? Dit kan niet goed zijn, ik maak me echt zorgen om Robin. Zo snel als ik kan pak ik een mesje uit de keuken en na wat priegelen krijg ik de wc deur open. Ik zie Robin zitten op de wc, hij is heel hard aan het huilen. Voorzichtig loop ik naar hem toe en ik sla mijn armen om hem heen. Zo zitten we zeker wel 5 minuten, zonder iets te zeggen. Langzaam aan voel ik Robin iets rustiger worden, hij is al een stuk minder aan het huilen en hij ademt rustiger. "Wil je me alsjeblieft vertellen wat er is? Ik maak me echt zorgen om je." Robin zucht en het duurt even voordat hij reageert. "Oke... ik zal het vertellen, maar dan moet je me echt beloven dat je het niet doorvertelt en dat je me niet gaat haten ofzo", zegt Robin met trillende stem. Ik vraag me echt af wat hij wil vertellen, er moet wel iets heel ergs gebeurd zijn denk ik. "Ja dat beloof ik", antwoord ik terwijl ik hem aan probeer te kijken. Hij kijkt weg en haalt diep adem. "Oke... Het zit zo..."

Eindelijk weer een hoofdstuk erbij! Wat zal Bart vinden van wat Robin te vertellen heeft? En hoe gaat het verder met Robin en Pippa? Het was trouwens niet de bedoeling om dit boek zo emo te maken, dus hopelijk wordt het volgende hoofdstuk iets gezelliger haha. Groetjes en tot snel!