A Bestfriend's Secret

FOUR

Nathalia's POV

Haay. Napapadalas na ang pagbubuntong hininga ko. Magmula nung isang araw, hindi ko na pinapansin si Ethan. Kahit sa facebook. Or sa twitter. Hindi rin naman ako mahilig sa social media. I'm more into reading and imagining. Or talking to myself. Mas madalas rin akong magpalipas ng oras ang pamilya ko. Kaysa sayangin ang oras ko sa cellphone, laptop, tablet or ipod..

“Ate... nakita mo ba si Nyan??" Nagaalalang tanong sakin ni Jayson.... haay.. nawawala nanaman yung pusang yun...

Oo nga pala... ang pusang iyon ay isang sosyaling black persian cat. Meron syang blue eyes which makes hime look cuter.

Kahit ako natutuwa sa kanya. Ang cute cute kaya!

Nasa kusina ako ngayon at hinihintay matapos si mama pagluluto. Kasama ko rin ang mga kapatid ko at si papa.

“So... mind telling me what's happening in school? Baka... may problema or something?" Sabi ni papa sabay tingin sakin.

“Nathalia?" Tanong ni papa. Wala narin naman akong takas dahil ayokong magsinungaling sa kanila.

“Muntikan na pong malaman ng k-kaibigan k-ko po... yung nasa diary ko..."

Kaibigan. Si Ethan? Yung kutong lupang yon? Kaibigan ko? Err. No way. Never ever ever.

Pagkasabi na pagkasabi ko non ay nanlaki ang mata ni papa at napaharap naman samin sa mama.

“p-pano nalaman??" Tanong ni mama.

“Hindi naman po nya nalaman. Muntik palang po. Kasi po eh.... ano.... nakuha nya po yung diary ko.... buti nalang po hindi nabasa..."

Whews! Buti nalang talaga hindi nya naisip basahin yun..

“May diary ka, ate?"

0_0

Napatingin sakin ang mga magulang ko at magkakasabay naming tinignan si Jayson.

Haayy.. masabi na ang totoo...

“Oo. Bakit?"

“Talaga ate? Pabasa naman! Secret lang natin ang mababasa ko dun!" Masigla nyang sabi.... hindi naman sa bakla ang kapatid ko pero... meron din syang diary. Ang laman nun puro tungkol sa crush nya. Yep. Pinabasa nya sakin lahat ng laman nun.

“Err... Jayson... hindi kaai pwede eh... masyadong private ang laman nun... baka... hindi mo maintindihan.."

Haay... sorry bro. Hindi talaga pwede eh. Masyado pa kayong bata ni Elizah para malaman yun. Hindi nyo ako maiintindihan.
.
.
.
.
.
.
Matapos kaming kumain ay nagkulong na ako sa kwarto ko. Okay lang naman yun kay mama dahil alam nya ang problemang pinagdadaanan ko.
.
.
Nakahiga ako sa kama ko at tulala pero hindi ko maiwasang isipin ang nangyari nung isang araw.

*Flashback*

Niyakap nya ako. Dahil sa gulat ko ay nanigas ako sa pwesto ko at hindi ako makagalaw. This is the first time na nag alala sya sakin. Wala na kasi syang ibang ginawa kundi sirain ang araw ko. Pero ngayon.... iba sya.... ibang side ang nakikita ko sa kanya.

Pagkatapos nya akong yakapin ay nagsorry ulit sya. Tapos hinila nya ako lung saan. Dahil hindi parin ako nakakarecover dun sa biglaan nyang pagyakap... nagpahila nalang ako sa pupuntahan.
.
.
.
.
.
Mayamaya ay napatingin ako kung nasaan kami. Ice cream shop malapit sa campus namin. Tama. Kailangan ko talaga ng ice cream sa ganitong pagkakataon. Comfort food ko yun eh.

Umupo kami sa isang table sa may bintana sa dulo. Wala masyadong tao kaya medyo tahimik. Tago rin kasi ang lugar na ‘to.

“Ano order mo? Ako na ang magbabayad." Sabi nya sakin.

“Kahit ano."

Tumawag sya ng waiter at sinabi na ang order namin. Walang nagsasalita samin hanggang sa dumating na yung order namin. Hindi naman sya awkward silence. Comfortable naman sya.

Tinignan ko yung inorder nya. Banana Split. Parehas kami. Though, favorite ko sya... di ko masyadong naenjoy dahil nga... naaalala ko yung mga sinulat ko sa diary ko.

“Mind telling me what your problem is?" Nagulat ako ng bigla syang magsalita. Napasinghap ako dahil nang tumingin ako sakanya ay titig na titig sya sa akin.

I sighed. “Sorry. Hindi ko pwedeng sabihin sayo. Masyado lang kasing private eh. Sorry ulit kasi... nag-iyak pa ako sa harap mo... kasi ang OA ko... kasi... ang taray ko sayo... may iba ka pa palang side. At yun ang hindi ko nakita. Sorry... Ethan...."

Sabi ko sa kanya. Haayy...

“Okay lang. Ako rin naman ang may kasalanan. Lagi kasi kitang inaasar. Sorry din. Hindi ko alam na... sobrang private pala nan. Pero.... don't worry. Hindi ko naman binasa. Kinuha ko lang talaga yan para asarin ka. Hindi ko nga alam na diary mo pala yan eh.... sorry."

Binigyan ko sya ng ngiti habang sya naman ay binigyan ako ng apologetic smile.

Inubos na namin yung ice cream at lumabas na. Kinuha lang namin yung gamit namin sa school at umuwi na kami. Sabay kaming umuwi kasi malapit lang pala ang bahay nya sa house namin.

*End of Flashback*

Hanggang ngayon ay iniisip ko parin yung sinabi nya sakin bago kami maghiwalay para pumunta sa kanikaniyang bahay..

“Uhmm.. pwede na ba tayong maging friends?"

Hindi ko alam ang sasabihin ko noon kaya sinabi ko nalang na ‘oo' dahil... medyo gumagaan narin ang loob ko sa kanya.
.
.
.
.
.
.
.
Nagulat ako nang may buglang dumamba sa akin.

“Meooooooowww!!"

”Ay! Nyan! Anong ginagawa mo dito?"

“Meeoooowwww!!!!"

“Ahh.. inantok ka at nakitulog ka sa mga stuffed toys ko? Ganon?"

“Meeeeeoooooowwww"

“Hinahanap ka kanina pa ni Jayson. Lagot ka dun."

“Meow."

“Bumalik ka na sa amo mo at baka nagiiyak na yun dahil hindi ka mahanap."

Aba at!!!! Hindi na nga ako pinansin masama pa ang tingin sa akin! Anong ginagawa ko dito ?!?!?!?!?! Mabait naman ako sa kanya!!!! Well.... ang mga kapatid ko hindi. Si Elizah laging hinihila ang buntot nya habang si Jayson naman ay ginagawa syang lampa. I mean.. hindi nya pinapatayo dahil baka daw mapagod yung pusa... haaayy...

Pumunta si Nyan sa dulo nung kama ko at natulog.
.
.
.
.
Might as well gayahin ko nalang sya.
.
.
.
.
Natulog nalang ako dahil may pasok pa bukas. Baka malate lang ako. Running for honors pa naman ako.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
To be continued.....

Hmm... ano kayang secret ni Nathalia??? At bakit kaya biglang nagoffer ng friendship si Ethan?..... hmmm.... i wonder... hahaha happy reading! God bless. Thanks!