Chapter 3

3.8K 357 2
                                    


"Ξεχνά αυτο που εγινε πριν μεταξύ μας ηταν κατι ξαφνικό,άκουσα πόρτα ποιος ήρθε;"

"Κανεις τιποτα" αποκρηθηκα
Και άλλαξα πορεία προς το δωμάτιο μου

"Κοιτά μπέρδεψα λιγο τα δωμάτια,του αδερφού μου ειναι το δίπλα"

"Ααα"

"Και χυμό δεν έχουμε αλλα δεν πειραζη θα σε κεράσω καμία αλλη φορα εγω,αφου θα έρχεσαι συχνά"

"Δεν πειραζη"

Τον έπιασα απο το χέρι λες και τον ήξερα προσωπικά και τον έβαλα στο δωμάτιο του αδερφού μου..

"Θα τα πούμε" του ειπα και του έκλεισα το ματι..

Πηγα και ξάπλωσα στο κρεβάτι μου φορώντας μια απο τις τρελιαρικες πιτζάμες μου..

"Εισαι τρελή ;" Με ξύπνησε μια φωνή

"Την πέφτει στον κολλητό μου;;"

"Ο κολλητός σου δεν μπορω να πω πως με ενθουσίασε,τέλος πάντων"

"Είσαι καλα;;"

"Όχι,μολις ξύπνησα"

Έκλεισα τα ματια θέλοντας να ξαπλώσω και ένιωσα τα χειλη του να ενώνονται με τα δικά μου..

Δεν μπορούσα να αντισταθώ σε αυτο και άρχισα να τον τραβάω προς το κρεβάτι εκείνος ξάπλωσε και σταμάτησε να με φιλάει μονάχα με κοίταζε

Μετα συνειδητοποίησα τι ειχα κανει..

"Μα καλα εισαι αδερφός μου" μονολογησα

"Ετεροθαλής" ειπε και με ξανα φίλησε

"Σήκω απο πάνω μου , γιατι αμα μπει η μητέρα μου μέσα ή ο πατέρας σου δεν μας βλεπω καλα"

"Θα προτιμούσες να σου φέρω τον κολλητό μ;"

"Μα για ποια με πέρασες χαζό;;"

"Τοτε γιατι του την επεφτες;;"

Για να ζηλέψεις εσυ βλάκα
Γιατι απο τοτε που σε ειδικά σε αυτήν την καφετέρια μου αρέσες

"Μου κανεις κυρηγμα;"

"Ξέρεις κατι όντως ειμαστε αδέρφια εχεις δίκιο για αυτο ξεχνά το"

Ο νέος μου αδερφός//stepbrotherDonde viven las historias. Descúbrelo ahora