Never Expected to fall in love with..... MY BEST FRIEND! (VERY VERY SLOW UPDATE)

Chapter 1

"Nak! Gising na papasok kana. Malalate ka na!"

"eto na po maliligo na po."

si mama umagang umaga ang ingay ingay pero kahit pa ganyan mahal na mahal ko yan.

*Ligo, Bihis, ayos, kain*

"Ma, aalis na po ako. Bye Love you Mwah :*"

"sige sige magingat ka."

ay nga pala before anything else ako muna ay magpapakilala sa inyo Ako po si Samantha Nicole Park half korean ako kasi my dad is korean. I am 14 yrs old 3rd year high school sa ***** High shool

"BESTFRIEND!"

"Ay kalabaw na bakla!"

"HAHAHAHAHAHAHAHAHA KALABAW NA BAKLA PA. ANG GWAPO GWAPO KO NAMAN PARA MAGING KALABAW NA BAKLA -______-"

"Ee. paano bigla bigla ka dyan sumisigaw sinong hindi magugulat?!" 

epal talaga tong lalaking to.  psh. kundi ko lang to mahal ee. Oo mahal ko po ang bestfriend ko. Hindi na bilang best friend kundi more than that. Alam nyo na yun. At ang hirap.. Siya ang best friend ko si Aaron Kevin Villaflor. Ang unang nagpatibok nitong puso ko.

"Magugulatin ka lang talaga :P tara na nga saraduhan pa tayo ng gate ee."

 at yun nga sabay na kaming pumunta sa room. 

"waaaaaahhhh ang pogi pogi talaga ni Aaron!"

"sinabi mo pa and to think na best friend nya ang geek na yun ewwww."

Ayan nanaman ang mga bulungan or should ay say PARINIG ng mga butihin kong mga schoolmate and classmate. Did i forgot to mention na itong bestfriend ko ay Hearthrob ng aming school at ako naman si no good freak ng school na to. Kung wala tong si bestfriend lagi akong inaaway kaasar >/<

"uy. best friend wag mo na silang pansinin."

"h-huh? ah oo sanay na ko ano ka ba."

"Good morning class"

"Good morning Mrs. Cruz"

Nag new lesson lang kami at ang boring. BLAH BLAH BLAH BLAH BLAH..

*RIIIIIIIIIIIIINNNNNNGGGGG*

hay sa wakas nag bell narin nagugutom na ko ee. 

bumili lang ako ng pagkain at dumiretso na sa favorite place ko sa garden ng shool namin at kumain na. Dito ako tumatambay kapag hindi kami magkasama ni best friend  At palagi akong nandito kasi minsan nalang kaming magsama :( Naalala ko pa yung araw na naging magbestfriend kami nitong si keron.

*FLASHBACK*

Sa park.

Bata pa ko nun. Iyak ako ng iyak sa tabi ng isang puno kasi hindi ko makita yung Mama ko. Tapos may biglang lumapit sa akin na batang lalaki which is Kevin.

"Bata bata bakit ka umiiyak?"

"yu-yung ma-mama k-ko ka-ka-kasi hi-hindi k-ko makita huhuhuhu"

"wag ka ng umiyak o. pumapanget ka tuloy. makikita mo rin yung mama mo tahan ka na."

Bigla nya kong niyakap at pintahan.

"ganito ginagawa sakin ng mommy ko kapag umiiyak ako ee."

"Sa-salamat."

"O. eto."

"Para san to?" 

"para sa yo. kwintas para kapag akala mo nagiisa ka tignan mo lang yan para maalala mo ko."

"BAKIT IKAW?"

"Kasi BEST FRIEND na tayo! :D"

"Be-best friend? Ako?"

"Oo. Di kita pababayaan. Promise ko yan sayo best friend!"

Tinaas pa niya yung right hand niya nung sinabi niya yun at sinuot na nya saken yung kwintas.

"Ako nga pala si Aaron kevin. ikaw?"

"Samantha Nicole."

"Ang haba. Thale nalang itatawag ko sayo!"

"h-huh? bakit thale?!"

"yung Tha sa samantha tapos yung le sa nicole para miikili lang. :D"

"Ganun? sige ang tatawag ko nalang sayo Keron."

"HAHAHAHAHA. Sige sige."

"AARON! HALIKA NA!"

"Thale! paano ba yan tawag na ko ni mommy ee. Ingat ka sa susunod ulit. BYE BESTFRIEND!!"

Tapos nagwave siya. Napangiti ako ng pagkalaki laki kasi naramdaman ko na hindi ako nagiisa na meron pa kong papatakbuhan pag may problema ako. 

"Samantha!"

"MAMA!"

*End of Flashback*

Napangiti nalang ako bigla ng maalala ko yun. Yung unang araw na naramdaman ko na may masasandalan ako. Ang jologs nga ng panglan na tawagan namin ee. XD

Hay nako makabalik na nga sa room.

Binuksan ko yung room pero hindi gaano kasi may narinig ako sumilip na lang ako. 

O________O