Ata Abi (bxb texting)

15

Selamlarrr

Daha sık bölüm atmaya çalışacağım artık ama yine de söz vermiyorum aşaşişjgaşa

1k olacağız heyecanlıyım. Ama yorum ve oy atmıyorsunuz kırılıyorum haberiniz olsunn.

Oy ve yorumlarınızı bekliyorummm teşekkürler ve iyi okumalar

Öpüldünüzzz.

Buğra'nın ve Selim'in mekanda olmadığını gördükten sonra Ata küplere binmişti. Zaten Özgür de sızmıştı ve Mert az önce evine geçmişti.

Kalkıp gitmek, Buğra'yı düşünmemek istese de abilik duyguları buna engel oluyordu. Yıllardır ona küçük kardeşi gibi yaklaşmış, korumuş kollamıştı. Şimdi öylece gitse kendine yediremezdi.

Mesaj attığında Özgür'ü bahane etmişti ama konunun onunla bir alakası yoktu. Ata Buğra'yı bulmadan dönse uyuyamazdı.

Hem sikik Selim bu aralar çok gözüne batıyordu, ona hiç güvenmyordu hem de Buğra onun kardeşi sayılırdı. Her ne kadar ergen bir piç gibi davransa da.

Hesabı ödeyip, Özgür'ü güç bela dışarı çıkardı ve arkadaşı için bir taksi çağırdı genç adam.

Böyle zamanlarda genelde az içen kendisi olur, onların arkasını toparlardı. Bu durumdan her ne kadar nefret etse de, götünü bu salaklara emanet edemeyeceğini iyi bilirdi Ata.

Gelen taksiye Özgür'ü yerleştirdi, bu sırada hafif ayılan Özgür kısık gözlerle ataya bakıyordu.

"Ata, Buğra nerde?"

"O benimle merak etme sen."
İç çekti, çocuğun nerde olduğnu bilmiyordu bile. Ama bunu söylemek istemedi.

"Gidebilirsin eve dimi lan."

"Giderim tabi. Sarhoş değilim oğlum çocuk muyuz biz?"

Kelimeleri yaya yaya konuşan Özgür'ün söylediklerine taksici bile gülmüştü. Ata'da sırıtıp arkadaşının sırtını pat patladı.

"Hadi dikkat et."

Taksiciye arkadaşının evinin adresini söyleyip eve girdiğini görene kadar kalmasını rica etti ve  mekanın önünden ayrıldı .

Saat gece yarısını iyice geçmişti ve mekanın bulunduğu yer pek de tekin değildi. İstemsizce tedirgin olmuştu Ata.

Çünkü Buğra ona hırçın davransa da hala küçük bir çocuk gibiydi kendini koruyamayacağından korkuyor, ona bir şey olursa diye telaşlanıyordu. Gücü de, hırçınlığı da sadece Ata'yaydı. Ona kükrüyordu ama dışarıya karşı miyav bile diyemezdi biliyordu.

Karanlık sokakları bir bir dolaştı. Defalarca kez aradı, mesaj attı ama Buğra cevap vermedi. Sadece Buğra değil Selim şerefsizi de bakmıyordu telefonlara.

Caddeden karşıya geçti, tam sokağa dönecekken gelen seslerle olduğu yerde bir anlık dondu kaldı.

Birinin yardım çığlıkları kulağını dolduruyordu.

"Siktir, siktir. Buğra!"

Defalarca küfredip sesin geldiği sokağa daldı.

"Ebeni sikicem senin!"

Selim'i Buğra'nın boğazını sıkıp suratını, dudaklarını öperken gördüğünde kan beynine sıçramıştı. Adamı tuttuğu gibi yere fırlattı, Buğra bir kaç saniye ayakta kalmış sonra yere düşmüştü ama Ata'nın gözü dönmüştü ve yere düşen çocuğu farketmemişti bile.

Selim yerde iki büklüm kıvrılırken, karşısında Ata'yı görmeyi beklemiyordu. Şimdi sıçmıştı. "Öldüm." Diye geçirdi içinden. Ata asla onu bu drumda sağ bırakmazdı.