8(Warning🔞🔞🔞🔞🔞)

2 1 0
                                    

ေနာက္ေန႔မိုးလင္းေတာ့Eun Shinကအိပ္ယာကႏိုးလာပီးထလိုက္တယ္။ဒါေပမဲ့ခါးမွာတင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဖက္ထာ
းတဲ့သန္မာတဲ့Young Saengလက္ကိုေတြ႕ေတာ့ေဘးဖယ္
လိုက္တယ္။အဲလိုဖက္လိုက္ေတာ့Young Saengကႏိုးလာ
တယ္
"ေမာနင္းအသဲ"
"ေမာနင္းေမာင္"
"အေစာႀကီးဘာလို႔ထတာလဲသဲ၊အိမ္မွာအေဒၚႀကီးရွိေနတာပဲကို"
"ဒီလိုပဲအေစာႀကီးထေနၾကမို႔"
"ညကလဲပင္ပန္းထားတာကို"
"ေမာင္ေနာ္"
"နာေနတယ္မလား၊ေမာင္ေဆးယူေပးမယ္"
"ဟာ.အရွက္မရွိဖူး"ဆိုၿပီးရင္ဘတ္ကိုထုေနေတာ့Young Saengကလက္ေတြကိုဆြဲလိုက္ေတာ့Eun ShinကYoung Saengကိုအုပ္မိုးမိသားျဖစ္သြားတယ္
Young SaengကEun Shinမ်က္လံုးထဲကိုစိုက္ၾကည့္ေနတာကိုEun Shinရဲ႕ရင္ေတြတလွပ္လွပ္ခုန္လာတာမို႔စိတ္
ရဲ႕ေစရာအတိုင္းYoung Saengကိုနမ္းလိုက္တယ္။Young
Saengလဲသူကို႐ုတ္တရက္နမ္းလာတဲ့Eun Shinေၾကာင့္ေ
ၾကာင္ေနေပမဲ့တေျဖးေျဖးခ်င္းျပန္တံုျပန္လာတယ္။
🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞
အဲလိုနမ္းေနရင္းYoung Saengကတပတ္လွည့္လိုက္ပီးEun Shinကိုသူေအာက္ပို႔လိုက္တယ္။ဆက္နမ္းေနရင္း
Young Saengကေနရာေျပာင္းသြားပီးညကေပးထားတဲ့အ
မွတ္သားအေပၚမွာထပ္စုပ္ပီးကိုက္လိုက္တယ္
"အ့"
"Sorry သဲကိုယ္နည္းနည္းၾကမ္းသြားတယ္"
အိပ္ယာထက္လူးလြန္႔ရင္းထြက္ေပၚလာတဲ့Eun ShinအသံကYoung Saengကိုစမ္းသပ္ေနသေယာင္။ဆာေလာင္လာတဲ့အေသြးသားဆႏၵေၾကာင့္နႈတ္ခမ္းပါးထပ္သို႔ထပ္အနမ္
းေႁခြလိုက္တယ္။ထပ္ပီးအမွတ္သားေပးထားတဲ့ေနရာကို
တတိတိထပ္ကိုက္လိုက္ေတာ့Eun Shinစီကညည္းသံသဲ
သဲထြက္လာတယ္။Eun Shinခႏၶာကိုယ္ကိုYoung Saeng
ကစုန္ဆန္ၾကည့္ရင္းေျပာလိုက္တယ္
"သဲ ကလွလိုက္တာ"
Young Saengကေျပာေတာ့Eun Shinကအၾကည့္လႊဲပီးေျပာလိုက္တယ္
"ေမာင္...အဲလိုမၾကည့္နဲ႔ရွက္တယ္"
"မရွက္နဲ႔သဲ၊ညကအကုန္ျမင္ပီးပီေလ"
"Saeng..အ့"
စကားမဆံုးခင္အနီကြက္ေတြနဲ႔ျပည့္ေနတဲ့ရင္ဘတ္ေဖြးေဖြးေပၚေရာက္လာတဲ့Seangရဲ႕နႈတ္ခမ္းပါး။တေရြ႕ေရြ႕နဲ႔အ
ထိမခံႏိုင္တဲ့ခ်ယ္ရီသီးတစ္ဖက္ကိုစုပ္ယူရင္းတဖက္မွာလက္နဲ႔အသာဖိေခ်ေနတာေၾကာင့္ညည္းသံေတြထြက္လာတယ္
"Saeng...အ့...အာ..သဲ..မခံ....ႏိုင္...ဖူး"
"ႁပြတ္....."
အဆံုးသတ္မွာတခ်က္ေလာက္ကိုက္ဆြဲၿပီးႁပြတ္ခနဲျမည္ေအာင္နမ္းလိုက္တဲ့Saeng။
"ကၽြန္ေတာ္စပီ....သဲ"
အသိေပးသံအဆံုးမွာEun Shinေပါင္တံေဖြးေဖြးကိုေဘးကိုကားလိုက္တယ္
ၿပီးတာနဲ႔လွ်ာနဲ႔Eun Shinညီမေလးကိုျပဳစုလိုက္တယ္။တေျဖးေျဖးလက္ညိႈးတစ္ေခ်ာင္းထည့္လိုက္ေတာ့အိပ္ယ
ာခင္းကိုက်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ကိုင္လိုက္တဲ့Eun Shin
ဒါနဲ႔Young Saengကအိပ္ယာခင္းကိုက်စ္က်စ္ပါေအာင္
စုပ္ကိုင္ထားတဲ့လက္ေလးကိုသူလက္နဲ႔ဆုပ္ကိုင္လိုက္တယ္
လက္ေခ်ာင္းအေရအတြက္ကတေျဖးေျဖးမ်ားလာပီးေလး
ေခ်ာင္းအထိအသြင္းအထုတ္လုပ္ရင္းအခရာကိုလွ်ာနဲ႔ဆ
က္လုပ္ေနေတာ့ၿငီးသံေတြကအခန္းထဲပလံုစီလာတယ္
"ဟင္း...အင္း....အ့"
အဲလိုညည္းေနတဲ့အခ်ိန္႐ုတ္တရက္ဝင္လာတဲ့Young Sae
ngအေသြးအသား
နႈတ္ခမ္းပါးေလးကိုအသာကိုက္ကာနာက်င္မႈကိုတင္းခံေနတဲ့Eun Shinရဲ႕ပံုစံကိုၾကည့္ရင္းYoung Saengစိတ္ကိုအ
ဆံုးထိေလာင္ၿမိဳက္ေစတယ္
တေျဖးေျဖးလႈပ္ရွားေပးရင္းအရွိန္ရလာေတာ့Eun Shinစီ
ကညည္းသံေတြျပန္ထြက္လာတယ္
"အား...အ့....ေမာင္ေျဖးေျဖး"
"Fu*k....အား.....ေႏြးလိုက္တာ...."
Young Saengကသူေအာက္မွာသူျပဳသမွ်ကိုမ်က္စိစံုမွိတ္
ကာခံယူေနတဲ့Eun Shinပံုေလးကအမွန္တကယ္ဆြဲေဆာင္
လြန္းေနတာမို႔အရွိန္နည္းနည္းျမန္လာတယ္
"အ.....ဟာ....အင့္..."
"အတြင္းသားေလးေတြကကၽြန္ေတာ္...ကို..အ့...႐ူးေအာင္..
ျပဳ...စားေနတာပဲ..."
"ေမာင္...ေျဖးေျဖး"
ေခၽြးေတြထြက္ပီးခ်စ္စရာပိုေကာင္းေနတဲ့Eun Shinကိုၾက
ည့္ေနရင္းေျပာေနတာကိုမၾကားသလိုလုပ္ပီးအရွိန္ကိုပိုတင္လိုက္တယ္
"အာ....ေသေတာ့မွာပဲ...ေျဖး...ေျဖး...ပါ..ဆိုေနတာ"
"ဟ....အင္း...ေကာင္းလိုက္တာ....."
"အ့.....ၿပီးေတာ့မယ္...ေမာင္....သဲပီးေတာ့...မယ္"
"ဟ့......ခနေနအံုးသဲ...အတူတူၿပီးၾကမယ္"
Young SaengစကားအဆံုးမွာEun Shinကေခါင္းၿငိမ့္လိုက္တယ္။
အခ်က္၃၀ေလာက္ဆက္တိုက္လႈပ္ရွားမိေတာ့တခ်က္တုန္
တက္သြားတဲ့Eun Shinနဲအတူၿပီးသြားတဲ့Young Saeng
ၿပီးတာနဲ႔Eun Shinကိုရင္ခြင္ထဲထည့္ၿပီးေဘးမွာလွဲလိုက္
တယ္
ႏွစ္ေယာက္စကားေျပာေနရင္းခနေနေတာ့Young Saeng
ကEun Shinကိုေပြ႕ခ်ီပီးေရခ်ိဳးခန္းထဲပို႔ေပးလိုက္တယ္
Eun Shinေရခ်ိဳးေနတုံးစားဖို႔Young Saengကေအာက္ထပ္ကႏြားႏို႔နဲ႔ေဆးသြားယူပီးျပန္တက္လာတယ္
Eun Shinေရခ်ိဳးအဝတ္စားလဲပီးထြက္လာေတာ့Young Saengကႏြားႏို႔နဲ႔ေဆးေပးေတာ့ေသာက္ပီးထိုင္ခံုမွာထိုင္ေနလိုက္တယ္
Young Saengလဲေရခ်ိဳးခန္းဝင္သြားေတာ့Eun Shinကႏြာ
းႏို႔ခြက္ကိုက္ုင္ပီးအာက္ဆင္းလာတယ္
အိမ္အကူအေဒၚႀကီးကေတြ႕ေတာ့နႈတ္ဆက္လိုက္တယ္
"မဂၤလာနံနက္ခင္းပါမမေလး၊ဒီေန႔ဘာခ်က္ေပးရမလဲရွင့္"
"Saengအႀကိဳက္သာခ်က္ေပးပါ၊ကၽြန္မႀကိဳက္တာအထူး
တလည္မရွိဖူး"
"ဟုတ္ကဲ့၊မမေလးကအရမ္းေခ်ာတာပဲေနာ္၊မိဘေတြ"
"ပါးစပ္ေလးပိတ္ထားေပးလို႔ရမလား"
"ရွင္၊အဲဒါကဘာကိုေျပာတာလဲမမေလး"
"ကၽြန္မကိုရီးယားစကားေျပာေနတာ၊နာမလည္ဖူးလား၊ဘယ္ဘာသာစကားနဲ႔ေျပာျပရမွာလဲ"
"ၾကားပါတယ္၊ဒါေပမဲ့မမေလးထက္အသက္အမ်ားႀကီး
ႀကီးတဲ့အျပင္ကၽြန္မေမြးမမေလးကသမီး"
"ဟာ....ေတာက္"
Eun Shinကနဂိုထဲကစကားမ်ားတာမႀကိဳက္တဲ့သူျဖစ္တဲ့အျပင္နားၿငီးတာမုန္းတဲ့သူမို႔ေဒါသထြက္လာပီးလက္ထဲကႏြားႏို႔ခြက္ကိုနံရံဖက္ကိုပစ္လိုက္တယ္
အိမ္အကူအေဒၚႀကီးလဲအရမ္းလန္႔သြားပီးEun Shinကိုေ
ၾကာင္ၾကည့္ေနတယ္
အဲဒီအခ်ိန္Young Saengကဆင္းလာေတာ့Eun Shinနား
ကိုေျပးလာတယ္
"အသဲဘာျဖစ္တာလဲ၊ဘာလို႔ဖန္ခြက္ကကြဲသြားတာလဲ"
"ေမာင္ငါအေၾကာင္းသိတယ္ေနာ္၊ရႈပ္ရႈပ္ရွက္ရွက္နဲ႔နားၿငီး
တာမႀကိဳက္ဖူးဆိုတာ"
"ေမာင္သိပါတယ္အသဲ၊လာအျပင္မွာထိုင္ေနေနာ္"ဆိုၿပီးE
un Shinကိုေခၚသြားတယ္
Eun Shinကိုအိမ္ေရွ႕ကဧည့္ခန္းမွာထိုင္ခိုင္းပီးမီးဖိုေခ်ာင္
ကိုျပန္ဝင္လာတယ္
"ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲအေဒၚႀကီး"
"အကိုေလးကၽြန္မဘာမွမေျပာမိပါဖူး၊ဒီအတိုင္း"
"မဟုတ္ဖူးအေဒၚႀကီး၊Noonaကအေၾကာင္းအရင္းမရွိပဲ
လူတဖက္သားေပၚကိုယ္ထိလက္ေရာက္လုပ္တဲ့သူမဟုတ္
ဖူး"
"ကၽြန္မမလိမ္ပါဖူးအကိုေလး၊က်ိန္ဆိုက်ိန္ပါ့မယ္"
"က်ိန္တာေနာက္မွက်ိန္ပါ၊ဘာျဖစ္တယ္ဆိုတာကိုေျပာပါ"
အေဒၚႀကီးကေျပာျပေတာ့Young Saengကမိဘအေၾကာင္းေျပာလို႔စိတ္ဆိုးတယ္ထင္သြားတယ္
"ေနာက္ျဖစ္ႏိုင္ရင္Noonaအေရွ႕သူ႔မိဘအေၾကာင္းမေျပာမိပါေစနဲ႔"
"ဘာျဖစ္လို႔လဲအကိုေလး"
"သူကအကိုေတြၾကားႀကီးလာတဲ့သူ၊မိဘေတြကလဲမရွိၾက
ေတာ့ဖူး"
"ရွင္ မရွိၾကေတာ့ဖူးလား၊ဘယ္လို"
"မသိခ်င္ပါနဲ႔၊ကိုယ္အလုပ္ပဲကိုယ္လုပ္ပါ"
"ေတာင္းပန္ပါတယ္အကိုေလး"ဆိုေတာ့Young Saengက
အျပင္ျပန္ထြက္လာတယ္
"သဲ"
"ေျပာ"
"စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ေတာ့၊သူကနားမလည္လို႔ပါ"
"ထားလိုက္ပါေတာ့၊ဒါနဲ႔ဒီေန႔အလုပ္မသြားဖူးလား"
"သြားစရာေလးဒီေမာင္ေလးကမမအနားခၽြဲလို႔မဝေသးဖူး"
"လူဆိုးေလးတက္လဲတက္ႏိုင္တယ္"
"အဲဒီလူဆိုးေလးကိုပဲခ်စ္ေနတာမလား"
"ဟုတ္ပါပီ၊Bummieထပ္ဆိုးတယ္သိလား"
"ေမာင္ကလား"
"ေမာင္ကိုေျပာေနတာသိရဲ႕နဲ႔၊ေမာင္ကိုလားဆိုေတာ့"
"စတာပါဗ်ာ၊စိတ္ျပန္မဆိုးလိုက္ပါနဲ႔"
"ဟုတ္ပါပီ"
"လာေမာင္ရင္ခြင္ထဲဝင္ေန"ဆိုပီးေျပာတာ့Eun ShinကYo
ung Saengေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားဝင္ထိုင္ပီးရင္ဘတ္ေပၚလွဲခ်လိုက္ေတာ့Young Saengကအလိုက္သင့္ဖက္ထားလိုက္တယ္
ႏွစ္ေယာက္စကားေျပာေနရင္းမနက္စာရပီလို႔အေဒၚႀကီးကလာေျပာေတာ့အထဲဝင္သြားတယ္
ထမင္းစားေနရင္းEun Shinကေျပာလိုက္တယ္
"ခုနကကိစၥကၽြန္မလြန္သြားတယ္၊ထိခိုက္မိသြားလားအေဒၚႀကီး"
"ဘာမွမျဖစ္ပါဖူးမမေလး၊ကၽြန္မလဲေတာင္းပန္ပါတယ္"
"ရပါတယ္ဘာမွမျဖစ္ရင္ပီးတာပါပဲ"
"ဟုတ္ကဲ့"
"ဒီေန႔ေယာက္ဖတို႔အိမ္လာၾကမွာမလား"
"ကိုကိုJunကေတာ့မလာႏိုင္ေလာက္ဖူး၊ကိုကိုMinတို႔အတြဲ
ကေတာ့လာမယ္ထင္တယ္"
"Min Hyungကဘာၾကဳိက္တက္လဲအသဲ"
"ကိုကိုMinကိုေၾကာက္လို႔လား"
"Min Hyungထက္Jun Hyungကိုပိုေၾကာက္တယ္"
"ကိုကိုMinကစည္းကမ္းႀကီးေပမဲ့အလိုက္အထိုက္ေနတက္တယ္၊ကိုကိုJunကၾကေတာ့ပြင့္လင္းတယ္ဟန္မေဆာင္တက္တဲ့သူမို႔ပါမေၾကာက္ပါနဲ႔၊ေမာင္ကိုသူတို႔သေဘာက်လို႔ပဲတို႔နဲ႔ေပးစားထားတာေလ၊မဟုတ္ဖူးလား"
"ဟုတ္ပါတယ္၊Jun Hyungရဲ႕အၾကည့္ကတကယ္စူးရွပီး
ၾကာၾကာၾကည့္တာခံရင္ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ေသမလိုပဲ"
"အသဲနားလည္တယ္၊ဘာလို႔ဆိုအဲဒီအၾကည့္ကိုအရင္တံုး
ကဆိုအေသေၾကာက္တာ၊ႀကီးလာမွသာ"
"Nae၊ဒါဆိုကိုယ္တို႔ဘာလုပ္ၾကမလဲ"
"ဘာေတြထပ္လုပ္ခ်င္ေနေသးတာလဲ၊တညလံုးတမနက္
လံုးလူကိုစားခ်င္းတိုင္းစားထားပီ"
"အသက္ကေလးကလဲ"
"နာမ္စားတခုပဲေခၚစမ္းပါ၊ဘာလဲအသဲေခၚလိုက္အသက္ေခၚလိုက္နဲ႔အူယားတယ္"
"ကိုယ့္မိန္းမကိုယ္ခ်စ္လို႔ေခၚတာေလ၊ဘာျဖစ္လဲ"
"မရဖူး၊တခုပဲေခၚ"
"အသဲအသက္ပဲ"
"အသဲျဖစ္ျဖစ္သဲျဖစ္ျဖစ္ပဲေခၚ၊ဘာလို႔ဆိုကိုကိုMinကJon
gကိုအသက္ေခၚတာေလ"
"ေကာင္းပါပီဗ်ာ"ဆိုၿပီးမနက္စာကိုစားလိုက္ၾကတယ္
ေန႔လည္ေရာက္ေတာ့ျခံေရွ႕မွာေကာင္ေလး၆ေယာက္ေရာ
က္လာၾကတယ္
Young Saengကိုဖုန္းဆက္ေတာ့အိမ္အကူကိုဖြင့္ခိုင္းလိုက္တယ္
Ki Bumနဲ႔Hyung Junပါပါလာေတာ့Eun Shinကေပ်ာ္သြာ
းတယ္
"ကိုကိုJunမအားဖူးဆို"
"ကိုယ့္ေဘဘီအတြက္ဆိုအားရမွာေပါ့"
"ခ်စ္လိုက္တာ"
"ကိုကိုMinကိုမေတြ႕တာလားငယ္"
"အားဂူးMinကလဲကေလးက်ေနတာပဲ"
"ကိုကိုMinကလဲငယ္ခ်စ္တာသိရဲ႕နဲ႔"
"သိပါ့၊စတာပါေနာ္"
"Noonaလြမ္းေနတာ"လို႔Ki Bumကေျပးဖက္ေတာ့Eun Sh
inကနာသြားေပမဲ့မ်က္ႏွာမပ်က္ပဲဖက္ထားလိုက္တယ္
"Bummieကေတာ့ခၽြဲပီေဟ့၊တရက္ပဲမေတြ႕ရေသးတာကို"
"Hyungကလဲကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္ေလးထဲကNoonaနဲ႔တခါ
မွာမခြဲဖူးတာကို၊တစ္ရက္မေျပာနဲ႔တစ္စကၠန္႔ေတာင္မခြဲဖူး
တာကို"
"ဟုတ္သားပဲ"
"အကုန္ေအးေဆးပဲမလားေယာက္ဖ"
"ေအးေဆးပါပဲJun Hyung"
"Omm"
"ကိုကိုတို႔ညမွျပန္မွာမလား"
"အမယ္ေလးမေနပါဖူး၊ၾကင္စဦးကိုမေႏွာင့္ယွက္ပါဖူးေနာ္"
"ရပါတယ္Min Hyung"
"မရပါဖူးေနာ္၊ဒါအားနာစရာမွမဟုတ္ဖူးYoung Saeng"
"Nae Jun Hyung"
"ေန႔လည္စာစားပီးမွျပန္ေနာ္"
"ေဘဘီသေဘာပါ"
"ဟုတ္"
"ဒါဆိုကိုကိုတို႔စကားေျပာေနၾက၊ေဘဘီျပင္ဆင္လိုက္အံုး
မယ္"
"ကိုယ္ကူညီေပးမယ္ေလShin"
"ရပါတယ္ခဲအို"
"အခ်စ္ကၽြန္ေတာ္Shinကိုကူညီေပးလိုက္အံုးမယ္"
"Omm အသက္"
"Young Saeng"
"Nae Jong Hyung"
"Hyung Shinကိုကူညီေပးမယ္ေနာ္"
"Nae Hyung"လို႔ေျပာေတာ့Kyu JongကEun Shinေနာက္
ကိုလိုက္သြားတယ္
(Note-ဒီကေနစပီးအိမ္အကူအေဒၚႀကီးနာမည္ကိုKimလို႔
ပဲေရးမယ္ေနာ္)
"အေဒၚႀကီးKim"
"ဟုတ္ကဲ့မမေလး"
"ဘာရွိလဲအိမ္မွာ"
"ဒီမွာပါမမေလး"ဆိုေတာ့Eun Shinကၾကည့္လိုက္တယ္
"Shin"
"ေျပာေလJong"
"နင္ေဆးေသာက္ထားတယ္မလား"
"Omm၊ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
"နင္လည္ပင္းမွာကိုက္ရာေတြအမ်ားႀကီးပဲ"
"Jongနင္ေပါက္ေတာက္ကရေတြအရမ္းေျပာတာပဲ"
"အမေလးရွက္ေနတာလားShin၊မ်က္ႏွာကိုရဲေနတာပဲ"
"Yarr Kim Kyu Jong"
"Wae Park Eun Shin"
"Yarr"
"Yooo"
"ေတာ္ေတာ္ကဲေနတယ္ေနာ္၊ကိုကိုMinကိုငါေျမႇာက္ေပးလိုက္ရမလား"
"စတာေလShinရာ၊မလုပ္ပါနဲ႔"
"ဒါက်ေၾကာက္တယ္၊လူဆိုးေကာင္"
"အဲဒီလူဆိုးကနင့္ရဲ႕ခဲအိုအျပင္နင့္အခ်စ္ဆံုးမလား"
"စကားေတြအရမ္းတက္ေနတယ္ေနာ္Jong၊ကိုကိုMinကိုလဲဒီလိုပဲခၽြဲေနတာမလား"
"မခၽြဲပါဖူး၊ငါကနင့္ပဲခၽြဲတာ"
"ဟုတ္ပါပီ"
"ကဲဒီႏွစ္ေယာက္ဘာေတြေျပာေနၾကတာလဲ"
"ဘာမွမဟုတ္ဖူးကိုကိုJun"
"ဘာေတြခ်က္ေနတာလဲ"
"ၿပီးမွၾကည့္ေတာ့"
"Jongအျပင္သြားေနေတာ့၊ေယာက္ဖကိုဒီလႊတ္လိုက္မယ္"
"Nae Leader"ဆိုၿပီးKyu Jongကထြက္သြားတယ္
Young Saengဝင္လာေတာ့Hyung Junလဲထြက္သြားတယ္
Eun Shinခ်က္ျပဳတ္ေနတာကိုအေနာက္ကေနYoung Sae
ngကဖက္လိုက္ပီးပခံုးေပၚေမးေစ့တင္လိုက္တယ္
"မ ပင္ပန္းေနပီလား"
"မပင္ပန္းပါဖူးေမာင္"
"ညက်ရင္ေမာင္ေခ်ာ့သိပ္မယ္ေနာ္"
"ကေလးမို႔ေခ်ာ့သိပ္မွာလား"
"ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေမာင္ရင္ခြင္ထဲမွာမွအိပ္ေပ်ာ္တာမလား"
"လူလည္ေလး"
"ခ်စ္တယ္ဗ်ာ"ဆိုပီးလက္ကိုကိုင္လိုက္ပီးခ်က္တာကိုဝိုင္း
ကူေပးလိုက္တယ္
ဟင္းက်က္ေတာ့အတူတူေန႔လည္စာအတူတူစားပီးေတာ့
Hyung Junတို႔ျပန္သြားၾကတယ္
တပိုင္းနားမယ္ေနာ္❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️

အခ်စ္လူဆိုးမေလးWhere stories live. Discover now