"AAAAA!" Sabay na tili naming dalawa ni Jessica nang makita ang kaniya-kaniyang score sa exam.
"Ilan ka?" Tanong nito na habang hawak ang answer sheet niya.
Ngumuso ako humila ng armchair sa gilid para umupo bago iniharap sakaniya ang answer sheet ko.
"49," masayang saad ko. "Ikaw?"
Malaki ang ngiti ng babae kaya nakasisigurado ako na mataas din ang nakuha nito.
Tumingin muna ito sa answer sheet niya bago muling ibaling sakin ang tingin. "12,"
Halos malaglag ang panga ko sa sinabi niya. "Ha?"
"12 nga diba, paulit-ulit?" Umirap ito at umupo narin sa armchair. "Last exam nga 10 lang ako. I'm so proud of myself!" Saad nito at itinaas pa ang test paper.
"Ewan sa'yo," inirapan ko ito at muling ibinalik ang tingin sa test paper.
Siguro naman ay mas mataas na ang nakuha ko kaysa sa lalaki. I smirked with the thought.
"Excuse me." I head a baritone voice.
Speaking of the devil.
Malaki ang ngiti kong nag angat ng tingin sa lalaki at agad naman nag tama ang paningin namin. Magulo at medyo basa pa ang buhok nito habang pupungay pungay pa ang mga mata. Ano kayang nagustuhan sakaniya ng fans club niya? Yes, he's kind of smart and handso-no, his pale skin is just making an illusion to make him look good.
"I'm not here for a starring competition, Miss." His voice was extra deep. It seems that he just woke up.
"What starring competition, no one's even starring at you." Kunot noong saad ko.
Felingero talaga.
"Your eyes has been locked on me for 1 minute and 52 seconds already, Miss."
Lalong kumunot ang noo ko. "Asa ka naman. Ano bang kailangan mo?" Pag tataray ko.
Siguro ay hindi niya matanggap na mas mataas ang score ko. Pinatikim ko.lang saglit sakaniya ang rank 1.
"You're sitting on my chair, Miss. I'm kind of tired, so, mind if I take my seat?"
Kita nga ang pagod sa mukha nito. May kung ano tuloy sa loob ko ang biglang naguilty dahil tinarayan ko siya. But ano naman.
Saglit kong dinapuan ng tingin ang kaibigan at tumaas ang kilay ko nang makita ang titig nitong halos hubaran na ang lalaki.
"Whatever," tumayo na ako at kinuha ang gamit ko sa upuan bago muli siya tingalain dahil sa tangkad niya.
"Here's your seat." Ngiting saad ko at nilagpasan na siya, dalawang hakbang palang ay huminto muna ako. "Anyway, wag mo masyadong damdamin yung score. Better luck next time."
Pang aasar ko rito at dumiretso na sa pinto palabas. Doon ko lang napansin ang mga estudyanteng nakadungaw sa room namin. Malamang ay gusto nilang icomfort ang lalaki dahil malamang ay malalaglag na ito sa rank 1.
Muli akong huminto bago lumabas at nilingon ang lalaki. Nakaupo na ito at nakatitig sa hawak na answer sheet, walang emosyon. Siguro ay nalulungkot na ito sa nakuhang score. Hmp, as if I care.
Muli kong ibinalik ang tingin sa pinto at tuluyan nang lumabas patungo sa cafeteria dahil wala naman kaming first period.
Bumili lang ako ng tatlong chocolate donuts and two matcha latte at muling nang tinahak ang hallway pabalik sa room namin.
Pag pasok ko palang ay tumama na agad ang tingin ko sa lalaking naupo sa last row habang nakasandal ang likod sa back ng chair at nakapikit ang pares ng mata. Nakalagay din ang head ng itim nitong hoodie niya sa ulo niya.
Kami lang ang estudyante ngayon sa room dahil kanina ay nag babalak silang mag swimming sa pool area dahil wala ang bantay ngayon.
Nilapitan ko ang pwesto ng lalaki at marahang kinatong ang arm ng chair niyo. "Knock knock." Bulong ko.
Ngunit hindi parin ito nag mumulat. Muli ko sanang kakatukin ang armchair niya nang dahan-dahan na itong mag mulat. His dark almond eyes met mine.
I smiled, awkwardly. "Hi," but he just looked at me with his empty gaze.
Bahagya akong ngumuso ang itinaas ang hawak ko sa magkabilang kamay na matcha latte, habang ang plastic naman ng donut ko ay nakasabit sa kamay ko.
"Matcha latte," saad ko at ipinatong ang isa sa desk niya. "Treat ko nayan kasi almost perfect ako sa exam. Pang parefresh din, mukha ka kasing stress."
Wala parin akong salitang narinig sakaniya, baka nalungkot talaga siya. Bahala siya, siya na nga nililibre, e.
"Iwan na kita diyan. Walang lason 'yan, ha. Favorite ko 'yan." Kinindatan ko ito habang may ngiti sa labi bago siya talikuran.
YOU ARE READING
Train Leifi Monroe
RomanceI had everything, I had you. I never new that the day would come that I would lose everything, and you are not an exception. But also, you gave me a gift that became my everything and would always remind me that i once had you... even for just a sho...