Prolog

49 0 0
                                    

W lodowej wiosce, gdzie śnieg króluje,
Zimowe cuda, jak z bajki się snują.
Lodowe rzeźby, jak z kryształów zbudowane,
Zimowa magia, w sercu radość się rodzi z każdego kroku.

Wśród białych krajobrazów, cisza góry trwa,
Lodowe jeziora, gdzie odbija się światło księżyca.
W tej zimowej krainie, czarowne chwile się snują,
Z wiatrem tańcząc, radość przynosi każdego ranka.

Gdy słońce wschodzi, lodowa wioska się budzi,
Dzieci radośnie bawią się na sankach i łyżwach.
W tej krainie zimowej, magia w powietrzu unosi,
Lodowa wioska, miejsce, gdzie marzenia się spełniają.

W mroku głębokim, gdzie cienie tkwią,
Kłębią się tajemnice, co w duszach drzwią.
Ciemność rozpostarta, jak płaszcz niezmierny,
Wzbudza strach i niepewność, jak werny.

W mroku ukryte są najgłębsze sekrety,
Zagubione marzenia, nieznane oblicza świata.
Tam, gdzie światło gasi swe blaski,
Tam, gdzie serce drży, a dusza traci takt.

Lecz pamiętaj, w mroku nie ma tylko zła,
Bo to w nim rodzi się iskra nadziei.
Przez ciemność przemierzając, możemy odkryć,
Że w najgłębszym mroku tkwi piękno, co trwać będzie wieki.

Więc nie lękaj się mroku, choć przeraża,
Bo w nim kryje się tajemnica, która cię oczarza.
Otwórz oczy na to, co w ciemności ukryte,
A odkryjesz światło, które nigdy nie przeminie.

Upadły Demon  Tom.1 cz.2 Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz